262 ی حاضر گذشته نواخت، تار می و حضور در جمع نوازندگان مشهورکرد. آقای برومند تار و سه های موسیقی ی ردیف ی خوبی نبود. اما او شهره به این بودکه همه اما نوازنده ایرانی را از بر است. او همچنین معروف به این بود که تعداد زیادی از های قدیمی را حفظ است. تصنیف های ارتباطم با نورعلی برومند او را مردی بسیار رِند و زیرک دیدم. در سال ای از مهارت و چیرگی در موسیقی از خودش ساخته بود که بسیار او هاله ای از آنچه موسی معروفی دانست بیش از نسخه فریبنده بود. ردیفی که او می ی کمتری هم منتشر کرده بود، نبود؛ که حتی احتماال دامنه ۱۳۴۲ در سال هایی هم که از بر بود از این قاعده مستثنا نبود. اما نباید از داشت. تصنیف منشی و رمزوراز در این مرد نابینای بسیار حق گذشت که فضایی از بزرگ ای پرورش داده شده طرز ماهرانه و هنرمندانه آراسته و موقر وجود داشتکه به آمد. اش و با ماشین بزرگی که داشت به دانشگاه می همراه راننده بود. او به رفت و همیشه قبل زد، باکمک پیشخدمت مخصوصش راه می عینک تیره می آمد. برومند در قبال از رفتن بهکالسش برای یک فنجان چای به دفتر من می کرد. کار بود و سنجیده عمل می ایکه از ردیف داشت بسیار مالحظه آگاهی های موسیقی ایرانی هاییکه داشت چند جلسه را به یکی از گوشه او درکالس داد. شد، اختصاص می از یک دستگاه،که مدت اجرای آن دو دقیقه بیشتر نمی هایش در کالس از برخی شاگردانش شنیده بودم که از احتمال ضبط حرف بسیار نگران بود و، از آنجاکه نابینا بود، همیشه درس را با این پرسش شروع صوت وجود دارد یا نه. کردکه آیا در کالس ضبط می ی مقابل ای داشت که به اعتقاد من نقطه برومند در آموزش ردیف رویه ای که تدریس روش مطلوب و خوشایند آن بود. او اصرار داشت هر گوشه داد. به عبارت کند باید دقیقا به همین صورتی اجرا شود که درس می می کرد. به اعتقاد من، دیگر، از هرگونه تفصیل، تنوع و بداهه در اجرا پرهیز می ی قوت توانست به نابودی موسیقی ایرانی منجر شود و نقطه این رویه تنها می این موسیقی اتفاقا در امکان آن برای گسترش و تغییر در هر اجرا است.
RkJQdWJsaXNoZXIy MTA1OTk2