آینده‌ی روحانیت

یﻨﺪە ﯾآ روﺣﺎﻧ � ﺖ ١٥٦ ﺧﻮدکﻠﻤﻪ � ﻢ. ﻓﺮﺿﺎ � ض ﺑبﯿن �� ﺗﺎر ﺪ آﻣﺪە اﺳﺖ � ن پﺪ ﺖ ﭼﻪ زﻣﺎی � ی روﺣﺎﻧ ؟ ﻪ ﺑﻮد � ﺎ ﻓﻘ � ف ﮐﻪ ﻋﺎﻟﻢ دﯾی � ً بﻪ ﮐ � ﺶ اﺣﺘﻤﺎ � ﻫﻔﺘﺎد ﺗﺎ ﻫﺸﺘﺎد ﺳﺎل ﭘ � ن ﻧ روﺣﺎی ﮔﻔﺘﻨ ن اﺷﺎرە ﺪ ﻫﻢ در ﻣﺘی � ﺪ. ﺷﺎ بﻪ ﻃ � ای ﺷﺪە بﺎﺷﺪ و ﻮر ن ﻧﺒﻮد. ﺗﺎ دورە ی ن ﻣﺮدم ﭼﻨن ی و در ﺑن � ک ﺎ اواﺧﺮ ﻗﺎﺟﺎرﮐﻪ ﻣﻦ � ش وﻃﻪ � ی ﻣ ت کﺎرﮐﺮد � ﺸ � ﺑ ه ﻢ، � ن ﻧﺒﻮد و بﻌﺪ از آن ﻫﻢ ﮐﻪ ﻣﻨﺎﺑﻊ ﻣﮑﺘﻮب دار ی ام ﭼﻨن ﻢ، � ﺮ ﻧگﺎە ﮐﻨ � ا ﭼﻪ کﻠﻤﻪ � ﺎد � ی ز ﻫﺎی ً ﺑﺮای ﻓﺮد از ﻣﺠﺘﻬﺪ، � ﻢ؟ ﻣﻌﻤﻮ � ﺑیﻨ آﺧﻮﻧ � ی ە اﺳﺘﻔﺎدە � ﺪ، ﻣﻼ و ﻏ از ﻋبﺎرت ﻋﻠﻤﺎ � ﺷﻮد و بﻪ ﺻﻮرت ﺟﻤ � اﺳﺘﻔﺎدە ﮐﻨﻨﺪ. � ﺪا � ف ﭘ � آﺧﻮﻧﺪ، اﻟﺒﺘﻪ بﻪ ﻣﺮور بﺎر ﻣﻨ ﮐﻨﺪ. در دورە ی ﺟﻤﻬﻮری ا � ﺳﻼ � � ﻫﻢ ﺳ ن را ﺖ و روﺣﺎی � ً اﺧﻮﻧﺪ را ﮐﻨﺎر بﮕﺬارﻧﺪ و روﺣﺎﻧ � ﮐﻨﻨﺪ ک ﻧﺪا �� ﺲ ﻣﺎ درﮔﺬﺷﺘﻪ اﯾﻦ کﻠﻤﻪ را ﺧ � . ﻦﮐﻨﻨﺪ �� ﮕ � ﺟﺎ ت ﻢ. ﺣی � ر ی در ﺟﺎی � ی اﺳﺘﻔﺎدە ﮏ ﻣﻌﻨﺎی � ف را در ﻫﻢ ﮐﻪ روﺣﺎی ﺮد اﯾﻦ ﻋبﺎر � ﮐﺮدﻧﺪ، کﺎر ت، ﺶ از اﯾﻨﮑﻪ در ﺟﺎی � ﺑ » اﺳﻢ « بﺎﺷﺪ، بﻪ ﻋﻨﻮان » ﺻﻔﺖ « ً� ﺑﻮد. ﻣﺜ � ت بﻪ ﻣﻌﻨﺎی � ﺸ � ف ، ﮐﻪ ﺑ ﮔﻔﺘﻨﺪ ﻋﺎﻟﻢ روﺣﺎی » آن ن ﺟﻬﺎی « ﺑﻮد اش ن ﻋﻠﻢ ﺑﻮد. دوگﺎﻧﻪ ﺎی ﻓ � ف ﮐﻪ بﺎ اﯾﻦ دﻧ ای ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ ازﮐﺴﺎی � ن ﺎی وکﺎر دارﻧﺪ وکﺎر دارﻧﺪ. � ﺎ � ن ﮐﻪ بﺎ آن دﻧ وﮐﺴﺎی ﺮ بﻪ ﻧﻈﺎم � ا ﻧﺎﻣﻪ � ﻢ آﻧﺠﺎ ﮐﻪ � ش وﻃﻪ ﻧگﺎە ﮐﻨ � ی ﻣ ﺪ ﭼﻪ ﮐﺴ �� ﮔ ن ﺎی � ﺖ در ﻣﺠﻠﺲ ﺷﻮﻧﺪ، آﻣﺪە اﺳﺖ ﻋﻠﻤﺎ و ﻃﻼب، �� ﺗﻮاﻧﻨﺪ ﻧﺎﻣﺰد ﻋﻀ ﺎ ﻣﺠﺘﻬﺪﯾﻦ. � ﻣﺮاﺟﻊ � ﺎ اﻟﻘﺎب بﻪ کﺎر � ً ﺛﻘﻪ � ﺑﺮﻧﺪ، ﻣﺜ ﺎ � اﻟﺴﻼم ﺣﺠﺖ ﺎ � . اﻟﺴﻼم ﻫﻤﺎن و ﻣﻼ آﺧﻮﻧﺪ. اﯾﻦ کﻠﻤﺎت در دورە ی ﻗﺎﺟﺎر بﺎر ﻢ. � ف دار ﻢ. آﺧﻮﻧﺪ ﺧﺮاﺳﺎی � ق دار � ً ﻣﻼ اﺣﻤﺪ ﻧﺮا � ف ﻧﺪارد. ﻣﺜ � ﻣﻨ � ﻓﮑﺮ ت کﻠﻤﻪ ﮐﻨﻢ ﮐﻪ ﺣی ف ﮐ ﺎ ﮐﺴﺎی � ی روﺣﺎﻧﯿﻮن بﻪ ﻋﻨﻮان ﻓﻘﯿﻬﺎن ﻪ در ت در دورە � ﺸ � ت دارﻧﺪ، ﺑ ﻌﻪ دﺳی � ﻓﻘﻪ ﺷ بﻪ ی ﭘﻬﻠﻮی و ﮋە � و ب ﻌﺪ از اﻧﻘﻼب ﺟﺎ اﻓﺘﺎد.