آینده‌ی روحانیت

یﻨﺪە ﯾآ روﺣﺎﻧ � ﺖ ١٦٦ ﺸﻪ � ﻢ ر � ﻢ ﻋﻘﺐ ﺑﺮو � بﺨﻮاﻫ �� ﺧ � � ﺰﻣﺎی او � ی اﯾﻦ اﻗﺘﺪار ازکﺎر ﺪ � آ � ی وان ﻣﻮﻓﻖ � ی از ﭘ � ﮏ � ﮐﻪ ﭼﺸﻤﻪ � ﺷﻮﻧﺪ آن را ﺣﻔﻆ ﮐﻨﻨﺪ. آن � ن ە ی � را کﺎﻧﺎﻟ ﮐﻨﻨﺪ و اﻋﺘبﺎری ﺑ � ﺮای ﺧﻮدﺷﺎن ی اث � ﺧﺮﻧﺪ ﮐﻪ ﻣﺎ ﻣ دار ﻢ ﮐﻪ � ی ﻫﺴت � ی � ﭼ » آن « را داﺷﺖ. درﺳﺖ اﺳﺖﮐﻪ ﻣﺎ » آن « ﻢ � را ﻧﺪار ی اث � ﻣﺎ ﻣ � و دار » آن « ش وع ﻣﺎﺟﺮاﺳﺖ. � ﻢ و اﯾﻦ بﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﻦ � ا از دورە ﻢ بﻪ دورە � ﻫﺎی بﻌﺪ و ﺗﻄﻮر اﯾﻦ ﻧﻬﺎدﮐﻪ بﮕﺬر ﻪ �� ی ﺻﻔ � . ﻢ � رﺳ ﭘﺮ و ب �� ﻌﻪ ﺧ � ﻪ بﻪ ﻋﻠﻤﺎی ﺷ �� پﺎدﺷﺎﻫﺎن ﺻﻔ ﺎل دادﻧﺪ و بﻪ ﻋ ت بﺎری ن اﻗﺘﺪار در آن دورە بﻪ ﻌﻪ ﮐﺮدﻧﺪ. ﭼﻨﺪ ﻧﮑﺘﻪ در ﻣﻮرد ﻣبﺎی � ﺖ را ﺷ � ﻣﻤﻠ � ﻧﻈﺮم ﻫﯿﭻ � اﯾﻦﮐﻪ بﺎﻻﺧﺮە اﯾﻦ ﺻﻨﻒ وﮔﺮوە اﺟﺘﻤﺎ �� . رﺳﺪ وﻗﺖ ــــﺦ اﺳﺖ. � ن ﻣﻬﻢ اﻗﺘﺪار در ﺗﺎر از ﻣبﺎی �� ی بﻪ دﺳﺖ ﻧﺪاﺷﺖﮐﻪ � ﺷﻤﺸ ﺪ ﮔﻔﺖ ﮐﻪ � ﺮ ﻣﻨﺒﻊ اﻗﺘﺪار ﻗﺪرت ﺳﺨﺖ ﻧبﺎﺷﺪ، بﺎ � ﺲ ا � ﻗﺪرت ﻧ ﺮم ﺮ � اﺳﺖ. ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ، ﻣﺒﻨﺎی اﻗﺘﺪار اﯾﻦ ﺻﻨﻒ، بﺎور ﻣﺮدم ﺑﻮدە اﺳﺖ. ا ﻫﯿﭻ ﮐﺲ بﻪ اﯾﻦ ﺣﺮف � ً اﻗﺘﺪاری ﻫﻢ ﻧ � ﻫﺎ اﻋﺘﻘﺎد ﻧﺪاﺷﺖ اﺻ ﺑﻮد . اﻣﺎ ﻧﮑﺘﻪ � ی ﻣهﻢ اﯾﻦ اﺳﺖﮐﻪ بﻪ ﻧﻈﺮ رﺳﺪ اﻗﺘﺪار اﯾﻨهﺎ ع � در ﻣﺠﻤ ب ﺎ ﻣﻨﺎﻓﻊ آن ی بﻪ دﺳﺖ داﺷتﻨﺪ ﻫﻢ � ﻫﺎ ﮐﻪ ﺷﻤﺸ ﺎ ﺗﻀﺎد ﻧﺪاﺷ � راﺳﺘﺎ ﺑﻮد ﺖ . ﻪ � ی اﯾﻦ بﻪ ﻧﻔﻊ ﺷﻤﺸ دﺳﺖ ﻫﺎ ﺑﻮد ﮐﻪ ﻣﻨﺒﻊ اﻗﺘﺪار ﻧﺮم را ﻧﺎﺑﻮد ﻧﮑﻨﻨﺪ و از � ﻞ ﻧﻮ � ن دﻟ ی ی ﻧﺪ. بﻪ ﻫﻤن � ﺖ ﻗﺪرت ﺧﻮدﺷﺎن کﻤﮏ بﮕ � آن ﺑﺮای ﺗثﺒ ﻫﻢ ت ﻣﺴﺎﻟﻤﺖ ﺴی � ز از اﺧﺘﻼف و دﻋﻮا ﻫﻢ � ف بﻪ وﺟﻮد آﻣﺪ ﮐﻪ ﺧﺎ ی � آﻣ � . ﻧﺒﻮد ﻢ ﮐﻪ ﻫﻤﻪ �� ﺧﻮاﻫﻢ بﮕ ی ف ﻓﻘﻂ ﻗﺪرت ﻧﺮم اﻗﺘﺪار ﻋﺎﻟﻤﺎن دﯾی ﻧﺒﻮد � ی ی ﻫﻢ ﺑﻮد ﮐﻪ � ﻗﺪرت ﺷﻤﺸ � ﻪ واﻗﻌﺎ � بﻠ ﺧﻮاﺳﺖ از اﯾﻦ ﻗﺪرت � ف اﺳﺘﻔﺎدە ﮐﻨﺪ. ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ، بﻪ آﻧﻬﺎ ﭘﺮ و بﺎل ﺎ ﻣﻨﺒﻊ روﺣﺎی � ﻧﺮم داد. بﻪ � ﻞ � ن دﻟ ی ﻫﻤن ﻢﮐﻪ در دورە � ﺑیﻨ � ﺪا � ﺪی ﭘ � ﻪ ﻣﻘﺎﻣﺎت ﺟﺪ �� ی ﺻﻔ ﺷﻮد. ش ، ﺷﯿﺦ � ن ﭼﻮن ﻣﻼبﺎ ی � ﻋﻨﺎو ی ە در آن دورە � ض و ﻏ � اﻻﺳﻼم، ﺻﺪر، ﻗﺎ ﻣﺘﻮﻟ ﺶ � ، ﭘ � ﺪ ﺷﺪﻧﺪ. ﻣﺘﻮ ﻧﻤﺎز، اﻣﺎم ﺟﻤﻌﻪ و ﻫﻤﻪ ض � ی اﯾﻨﻬﺎ ﻫﻢﮐﻪ بﻌ ﻪ ابﺪاع ﮐﺮد و اﯾﻨﻬﺎ ﻫﻢ ﺧﻮد بﻪ ﻣﻨﺒﻊ اﻗﺘﺪار �� ض را ﺻﻔ � از ﻗبﻞ ﺑﻮد و بﻌ