آینده‌ی روحانیت

ﺮ ﺟﻤﻬﻮر � ا ی � اﺳﻼ ﺗﺪاوم � ، ﺎبﺪ � ﺟﺰ ﻧﺎ ﺸ � از ﻊﯿ � دوازدە اﻣﺎ ق � بﺎ ﻧﺨﻮاﻫﺪ ﻣﺎﻧﺪ ۱۸۷ � بﺪان ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ � ت دﺳﺖ � ﻣﻨﻄ � ﺣ � ﺷﺪﻧﺪ( بﻪ ﻧﻮ زﻧﺪ و بﻪ ﺳ ﻨﻪ �� ﻪﮔ � � رﺳﺪ. او ت ن ﺣﮑﻮﻣی ی ﺮ ﺣﮑﻮﻣﺖ ﻋﺎدل اﺳﺖ، ﻫﻤکﺎری بﺎ ﭼﻨن � ﺪ ا �� ﮔ ﻫﻤکﺎری � ﺴﺖ و � ﺮﺣﮑﻮﻣﺖ ﻋﺎدل ﻧ � اﺳﺖ. ا � ش � وکﻤﮏ بﻪ او واﺟﺐ � بﺎ آن ﻣﻮﺟﺐکﺎﻫﺶ ﻇﻠﻢ ﺷﻮد، بﺎز ﻫﻤ کﺎری ﻻزم و واﺟﺐ اﺳﺖ. وﻓﻖ ﺴﺖ و آن ﻋﺪم اﻣکﺎن � ﮏ ﺻﻮرت ﻫﻤکﺎری ﺟﺎﯾﺰ ﻧ � ﺪ، ﻓﻘﻂ در � ﺪگﺎە ﺳ � د ﻣﺸﺎبﻪ دارد. � ن اﺳﺘﺪﻻ ی � ﻧ � کﺎﻫﺶ ﻇﻠﻢ اﺳﺖ. ﺷﯿﺦ ﻃﻮ ﺎر � در ﻗﺮن ﭘﻨﺠﻢ، ﻣﻌ �� ﻪ و ﻣﺘکﻠﻢ ﻧﺎﻣﺪار ﺷ � ﺪگﺎە اﯾﻦ دو ﻋﺎﻟﻢ و ﻓﻘ � د ع ﭘﯿﻮﻧﺪ وﻫﻤکﺎری بﺎ ﺣﮑﻮﻣ � در ﻧ �� ﻋﻤﻮم ﻋﺎﻟﻤﺎن ﺷ � ف وﻓﻘ دﯾی ﮔﺮان ﺖ بﻌﺪی ﺗﺎ اﻧﻘﻼب اﯾﺮان ﺷﺪ. اﻟﺒﺘﻪ بﺎ ﻣﺤﺎﻓﻈﻪ ت . ﻗﺎبﻞ ﺗﻮ � ﺸ � کﺎری ﺑ ﺟﻪ اﯾﻦ ن درﮐﺘﺎب ﻣﺸﻬﻮر و ﻣﻬﻢ ی � ن ﻧ ی زای ﻧﺎﺋﯿئ � ﮐﻪ ﻣ » ﻪ اﻻﻣﻪ � ﺗنﺒ « ﺧ ﻮد در ﻣﻘﺎم ف اﺳﺘﺪﻻل اﺳﺘﻔﺎدە ی از ﻫﻤن � ﻘﺎ � ش وﻃﻪ، دﻗ � ف ﻣ � ﻧﻈﺎم ﻋﺮ � � ف و ﻓﻘ ﺪ دﯾی � ﺗﺄﯾ � . ﮐﻨﺪ �� بﺎ اﯾﻦ ﻫﻤﻪ، ﻫﻤﻮارە ﺷﻤﺎری از ﻋﺎﻟﻤﺎن ﺷ ع ﻫﻤکﺎری بﺎ � بﺎ ﻫﺮ ﻧ ﻪ �� ی ان ﻣﺨﺎﻟﻒ ﺑﻮدە و از ﻧﻈ � پﺎدﺷﺎﻫﺎن و اﻣ ع � ی کﺎﻣﻞ از ﻫﺮ ﻧ ی ﺟﺪای � ی ﻣﻌﺼﻮم دﻓﺎع � ﺣﮑﻮﻣﺖ ﻏ ﮐﺮدە ﺲ از ﺳﻠﻄﻨﺖ ﺷﺎە � اﻧﺪ. از ﺟﻤﻠﻪ وارد � ﻪ ﻧﺎﻣﺪاری ﭼﻮن ﻣﺤﻘﻖ ﮐﺮ � ﻪ، ﻓﻘ �� ﻞ ﺻﻔ � ﻃﻬﻤﺎﺳﺐ در اوا � در ﻋﺎ � ﻫﻤکﺎری ﻋﻤ در ﻣﻘﺎ � ﻦ ﺳﻄﺢ بﺎ دﺳﺘگﺎە ﺳﻠﻄﻨﺖ ﺷﺪ و �� ﺗ ﻞ ب ف اﯾﻦ �� و ﺷﯿﺦ ﻗﻄ �� ی ﻫﻤﭽﻮن ﻣﻘﺪس اردﺑ ﻓﻘﯿﻬﺎن ﺑﺮﺟﺴﺘﻪ و پﺎرﺳﺎی ازﺳﻠﻄﺎن را � ﻪ وکﻤﮏ ﻣﺎ � ع ﻫﺪ � ﺎﻓﺖ ﻫﺮ ﻧ � ت در ﻫﻤکﺎری را ﺑﺮﻧﺘﺎﻓﺘﻪ وﺣی ﺣﺮام ﺷﻤﺮدﻧﺪ. ﻪ �� از ﻧﻈ ی » اﻣکﺎن در کﺎﻫﺶ ﻇﻠﻢ « ﺪ. اﻣﺎ � ﻤﺎن ﺻﺤبﺖ ﮐﺮد � ﺣﺎ ﮏ بﻪ ﺣﮑﻮﻣﺖ � اﻧﺘﻘﺎدیﮐﻪ بﻪ ﻓﻘﯿﻬﺎن ﻧﺰد ﻫﺎ وارد ﺷﺪە اﯾﻦ اﺳﺖﮐ ﻪ ت ﺸﺪە و ﺣی � ﺖ ﻣﻮﺟﺐ کﺎﻫﺶ ﻇﻠﻢ � ﺣﻀﻮر و ﻫﻤکﺎری آﻧﻬﺎ در ﻧﻬﺎ زﻣﯿﻨﻪ ﺎ در اﯾﻦ � ﻪ ﻇﻠﻢ را ﻫﻢ ﻓﺮاﻫﻢﮐﺮد. آ � ی ﺗﻮﺟ داﺷﺘﻪ � � بﺎرە پﺎﺳ اﻧﺪ؟