آینده‌ی روحانیت

ﻓﻠﺴﻔﻪ ی � اﺳﻼ ت : ﻣﻼﺣﻈﺎی ﭼﻨﺪ ۲٦٥ و ﺳﻠﻄﻨﺖ ﺶ � ﭘ از اﺳﻼم و ﻫﻨگﺎم ﻬﻮر ﻇ اﺳﻼم بﻪ آﻧﺎن اﺧﺘﺼﺎص اﺷﺘﻪ د اﺳﺖ. « ١ اﺑﻦ ﺧﻠﺪون، ﮐﻪ زﻣﺎن ﻫﻢ بﺎ ﻗﺮون وﺳﻄﺎی ﻣﺘﺄﺧﺮ و در آﺳﺘﺎﻧﻪ ی ﺲ � ﺴﺎ �ُ ر � ، ﺴﺖ � ز � : ﺴﺪ �� ﻧ » اﺧبﺎری بﻪ ﻣﺎ ﺪە � رﺳ ﮐﻪ در اﯾﻦ زگﺎر رو بﺎزار ﻋﻠﻮم ف � ﻓﻠﺴ در ن ی زﻣن � رُم از � ﻣﻤﺎﻟ ﻓﺮﻧﮓ و ﮕﺮ � د � ﻧﻮا ﺎﺣﻞﺳ � ﺷﻤﺎ ق � روﻧ ا بﻪ � � دارد، و ﺎی � بﻘﺎ نآ ﻋﻠﻮم در ﺟﺎ آن از ﻧﻮ رواج ﺎﻓﺘﻪ � و دم بﻪ دم رو بﻪ تّ � ﺗﺮ و ﺪ � ﺗﺠﺪ � ، رود ﻣﺤﺎﻓﻞ آﻣﻮزش آن ﻋﻠﻮم ﻣﺘﻌﺪد و ﮐﺘﺐ ﻫﺎ آن ﺟﺎﻣﻊ و داﻧﻨﺪگﺎن ﻫﺎ آن ﻓﺮاوان اﻧﺪ. « ٢ ﻃُﺮﻓﻪ ﮐﻪ آن � ک بﻌﺪ، � ﻓﺼ � ﺪ � ﮔﺸﺎ » در ابﻄﺎل ﻓﻠﺴﻔﻪ و ﻓﺴﺎد ن ﮐﺴﺎی ﮐﻪ در آن ﻣﻤﺎرﺳﺖ � . ﮐﻨﻨﺪ « ٣ *** اﺑﻦ رﺷﺪ، ﻫﺎ ﻗﺮن ﺶ � ﭘ از ﮐﻪ آن رُﻧﺎن او را » ن ی ﺴن � وا ﻠﺴﻮف � ﻓ « � اﺳﻼ بﺨﻮاﻧﺪ،، از ی ﺧﺎﻃﺮە ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎن، و ﱠ ت ﺣی ﻫﺎ، ﻋﺮب رﺧﺖ ﺴﺘﻪ �� ﺑ ﺑﻮد. ارﺗبﺎط گ � ﻓﺮﻫﻨ ﺎن � ﻣ ﻣﻐﺮب ب ، ﻋﺮی ﺷﻤﺎل ﻘﺎ، �� اﻓ بﺎ ﮕﺮ � د ز � ن ی ﻫﺎی ﻣن ب ﻋﺮی و ،� اﺳﻼ بﻪ ﻞ � دﻻ ﻮن، � ﮔﻮﻧﺎ ﺶ، � کﻤﺎﺑ ﮔﺴﺴﺘﻪ ﺎ � ﮏ � ﻪ �� ﺳ ﺑﻮد. ﻣﺪارس ﻋﻠﻢ در ﻣﻐﺮب، در ﺎس � ﻗ بﺎ کﺎﻧﻮن ﻫﺎی گ � ﻓﺮﻫﻨ ﺟﻬﺎن اﺳﻼم، بﻪ ﺮە �� ای ﺟ گ � ﻓﺮﻫﻨ � . ﺴﺖ � ﻣﺎ ﻦ ﻣﻬﻢ �� ﺗ اﺗﻔﺎقِ ف � ﻓﻠﺴ در اﯾﻦ زﻣﯿﻨﻪ، ﺗﻬﺎﻓﺖ اﻟﺘﻬﺎﺗﻒ اﺑﻦ رﺷﺪ در دّ ر ﺗﻬﺎﻓﺖ اﻟﻔﻼﺳﻔﻪ ) ۴۸۸ ﻫﺠﺮی( اﺑﻮﺣﺎﻣﺪ � ﻏﺰا اﺳﺖ. � ﻏﺰا در رﺳﺎﻟﻪ ی ﻣﻘﺎﺻﺪ اﻟﻔﻼﺳﻔﻪ ﮐﻪ ﮏ � ﺳﺎل ﺶ � ﭘ از آن ﻧﻮﺷﺖ، درک ﻋﻤﯿﻖ و گ � ی � اشﭼ در ﺮ �� ﺗﻘ آرای ﻠﺴﻮﻓﺎن، � ﻓ بﻪ ﮋە � و ب ﻓﺎرای و اﺑﻦ ﺳیﻨﺎ، را ﺸﺎن � داد. در ﻋﻨﻮان ﻫﺮ دو ، رﺳﺎﻟﻪ ی کﻠﻤﻪ » ﻓﻼﺳﻔﻪ « و ﻧﻪ » ﻓﻠﺴﻔﻪ « بﻪ ﺎر ک رﻓﺘﻪ اﺳﺖ. اﯾﻦ ی ﻧﮑﺘﻪ � ﻣﻬ اﺳﺖ ﮐﻪ در ﺟﺎی ﺧﻮد ﺎزﻣﻨﺪ � ﻧ ن ی ﺗبﯿن ﺖاﺳ ١ . اﺑﻦ ﺧﻠﺪون، ﻣﻘﺪﻣﻪ ی اﺑﻦ ﺧﻠﺪون ، ﺗﺮﺟﻤﻪ ی ﻣﺤﻤﺪ ﻦ � ﭘﺮو ﮔﻨﺎبﺎدی، ﺗﻬﺮان، ش ﮐﺖ � اﻧتﺸﺎرات � ﻋﻠ و ، گ � ﻓﺮﻫﻨ ۱۳۸۸ ، ﺟﻠﺪ دوم، ص . ۱۰۰۱ ٢ . ﻫﻤﺎن . ﺻﺺ . ۱۰۰۵ - ۱۰۰۶ / ٣ . ﻫﻤﺎن . ۱۰۸۷