Goriz Nakhasteh

ﻧﺸﺎن دادم و ﮔﻔﺘﻢ ﯿﺖﺑﻠ ﮐﻪ ﻣﺴﻌﻮد ﻫﻢ ﻧﺰد ﺧ اﺳﺖ ﯾﯽﺪا . ﺣﺎﻟﺖ ﻫﺮ ﺳﻪ ﻧﻔﺮ و ﻧﮕﺎه و ﯽﻣﻌﻨ ﯾﺸﺎن ﻫﺎ ﻣﻔﻬﻮم ﺧﺎﺻ . داﺷﺖ ﯽ ﯾﮕﺮ ﺣﺎﻻ د ﺳﻔﺮ را ﻗﻄﻌ ﯿﺘﯽﮔ ، ﺬﻟﮏﻣﻌ .ﻨﺪ داﻧﺴﺘ ﯽﻣ ﯽ ﺑﺎ ﻧﺎﺑﺎور :ﯿﺪ ﭘﺮﺳ ی - ﯽ راﺳﺘ ؟ ﭼﻪ ﺷﺪ ﹰ ﯿﺖﺑﻠ واﻗﻌﺎ ؟ ﺧﺮﯾﺪی اﺷﮑﺎﻟﯽ ﭘﯿﺶ ﻧﯿﺎﻣﺪ ؟ ﯿﺖﺑﻠ ﺑﺎز را ﻫﺎ ﻧﺸﺎن دادم ﯿﺖﺑﻠو ، ﻓﺮاﻣﺮز را ﺑﻪ ﻣﺴﻌﻮد ﺗﺴﻠﯿﻢ ﮐﺮدم اﺷﮑ ی ﭘﺮده . ﯽ ﺑﺮ ﭼﺸﻤﺎن رﻋﻨﺎ ﻧﺸﺴﺖ و ﻗﻄﺮه ﺷﺪ و ﺑﺮﮔﻮﻧﻪ ﯾﺶﻫﺎ ﻓﺮو ر ﯾﺨﺖ . ﻫﻢ ﯿﺘﯽﮔ یﭼﻬﺮه ﺑﻪ اﺷﮏ ﭼﺸﻤﺶ . ﮔﻔﺖ ﺎﻣﺪ ﺧﻮﺷ ، ﻟﺒﺨﻨﺪ ﯽﻣﻌﻨ ﭘﺮ ی ﺑﺮ دو ﺻﻮرت ﺷﮑﻞ ﮔﺮﻓﺖ ﮐﺮد و ﻣ ﯽﻣ ﯾﻪﮔﺮ ﮐﻪ ﯽﺣﺎﻟ در رﻋﻨﺎ . ﯾﺶﻫﺎ ﻟﺐ ، ﺧﻨﺪﯾﺪ ﯽ ﯿﺘﯽﮔ .ﯾﺪ ﻟﺮزﯽﻣ او را در آﻏﻮش ﮔﺮﻓﺖ و ﺳﺮ ﺑﺮ ﺷﺎﻧﻪ ی ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ آرام ﮔﺮ . ﯾﺴﺘﻨﺪ ﭘﯿﺶ ﯾﺴﺖ ﺑﺎ ﻣﺴﻌﻮد ﺑﻪ ﻫﻢ ﺑﺎ ﺗﺎ رﻓﺖ ﻣﯽ ﺧﺪاﯾﯽ زاﻫﺪان ﭘﺮواز ﮐﻨ .ﺪﻨ ﮐﺮد ﺧ ﻣﯽ ﺳﻌﯽ ﻮد را آرام ﻧﺸﺎن دﻫﺪ ﻓﻮق ﯿﺠﺎن و ﻫ اﻟﻌﺎد یاه را ﮐﻪ داﺷﺖ ، ﭘﻨﻬﺎن ﻧﮕﺎﻫﺪارد . ﺑﻪ او ﮔﻔﺘﻢ ﺣﺎﻻ ﮐﻪ ﺳﻔﺮ ﻗﻄﻌ ﺑﻪ ﯽ ﯾﺪﺑﺎ ، رﺳﺪﯽﻣ ﻧﻈﺮ ﻣﺨﺘﺼﺮ ﭘﻮﻟ را ﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ارز دار و ﯾﻢ ﻧﻬﺼﺪ ،ﺷﺪ ﻣﯽ دﻻر از او ﺑﮕ . ﯿﺮم ﭘﺎﺳﭙﻮرت ﻫﺎ ﻣﻮرد ﺣﺎﺟﺖ ﺑﻮد ﯿﻒﮐ ﮐﻪ ﮔﻔﺖ . را ﯽ ﮐﻮﭼﮑ ﮐﻪ ﻣﺤﺘﻮ ی ﭘﻮل و ﺷﻨﺎﺳﻨﺎﻣﻪ و ﭘﺎﺳﭙﻮرت اﺳﺖ ﯾﯽﺟﺎ و در ﯽ ﻣﺨﻔ ﮐﺮده، ﺗﺎ ﺳﺎﻋﺘﯽ ﺑﻌﺪ . ورد آﻣﯽ ﻓﺮاﻣﺮز از راه رﺳ ﯿﺪ و از آﻧﭽﻪ ﺷﺪه ﺑﻮد ﺧﺒﺮ ا و د ﯾﺎﻓﺖ ﻧﺴﺖ ﮐﻪ ﯽراﻫ ﯾﺪﺑﺎ ﺳﻔﺮ ﭘﺮﺧﻄﺮ . ﺑﺸﻮد ی ﭼﺸﻢ در ﻧﮕﺎه ﺳﺮﺷﺎر از ﻣﺤﺒﺖ و ﻧﮕﺮاﻧ ﯽ ﻣﺎدر اﻧﺪاﺧﺖ و ﺑﺮا ی آن ﮐﻪ اﺷﮑﺶ ﺟﺎر ﻣﮋه ، ﻧﺸﻮد ی ﺑﻪ ﻫﻢ یاﻪﯿﻘدﻗ .زدﯽﻧﻤ آرام و ﯽﺑ ﺻﺪا ﻧﺸﺴﺖ و ﺑﻌﺪ ﮔﻔﺖ : - ﯾﺪ ﺗﻮ ﺑﺎ ، ﻣﺎﻣﺎن ﺗﺎ زاﻫﺪان ﺑﺎ ﻣﺎ ﺑ .ﯾﯽﯿﺎ - ﹰ ﻣ . ﻣﺎدر ﻢآﯾﯽ ﺣﺘﻤﺎ ﻣﻦ ﺗﺎ ﺧﺒﺮ ﺗﻮ را از ﺧﺎرج ﻧﺸﻨﻮم . ﯿﺮمﻣﯽﻣ ، - ﻧﮕﺎه ﭘﺮ از ﺣﯿﺮﺗﻢ ﺑﻪ ﻣﺴﻌﻮد ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺷﺪ . او را ﻣﺴﺘﺄﺻﻞ : » ﯾﺪمدﯽﻣ ﻫﻨﻮز وﻗﺖ ﺑﺮای ﺣﺮف زدن وﺗﺼﻤﯿﻢ ﮔ ﺮ ﻓﺘﻦ دارﯾﻢ . ا ﮔﺮ ﻗﺮار ﺑﺎﺷﺪ رﻋﻨﺎ ﺗﺎ زاﻫﺪان ﺑ ، ﯿﺎﯾﺪ ﻣﻦ ﻓﺮدا زودﺗﺮ روم و ﯽﻣ آن یﺑﺮا ﯾﺦ ﺗﺎر ﻪ ﺑﻫﺎ روز ﺣﺮﮐﺖ ﺷﻤﺎ ﺑﻠ ﺖﯿ ﻫﻮاﭘﯿﻤﺎ ﺧﻮاﻫﻢ ﺧﺮﯾﺪ ﺗﺎ ﻫﻤﺮاه ﺷﻤﺎ ﺑﻪ زاﻫﺪان ﺑﯿﺎﯾﻨﺪ را ﺖﺑﻠﯿ . در ﭘﺎ ﮐﺘﯽ درﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ اﺳﻢ ﭘﺴﺮﻋﻤﻮ ﺧﻮاﻫﻢ ﻧﻮﺷﺖ و ﭘ ﯽﮐﺴ ﯿﺶ ﮐﻪ ﻗﺒﻞ از ﺣﺮﮐﺖ ﺑﻪ ﻓﺮودﮔﺎه او را ﯿﻨﯿﺪ، ﺑﯽﻣ ﺧﻮاﻫﻢ ﮔﺬاﺷﺖ ﮐﻪ ﺗﺴﻠ ﺘﯿﻤ ﺎن ﮐﻨﺪ . ﻪ  اﻧﺸﺎءاﻟ راه ﻪ روﺑ ﯿﺰ ﻫﻤﻪ ﭼ «. ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ ﺑﺎ وﺟﻮد ﻫﯿﺠﺎن ﻓﻮق اﻟﻌﺎده و ﺑﺎر ﻣﺴﺌﻮﻟﯿﺖ ﺳﻨﮕﯿﻨﯽ ﮐﻪ ﺑ ﻪ ﻋﻬﺪه ﮔﺮﻓﺘﻪ و ﺳﻔﺮ ﭘ یﺧﻄﺮ ﺮ ﮐﻪ در ﭘ ﯿﺶ ، ﺑﻮد ﻣﻐﺰش ﺑﻪ ﺑﻬﺘﺮ ﯾﻦ ﯽﻣ ﺻﻮرت ﮐﺎر ﮐﺮد و درﺳﺖ ﺗﺼﻤ ﯽﻣ ﯿﻢ ﮔﺮﻓﺖ و ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ یآوردﯾﺎ . ﻧﻤﻮد ﯽﻣ ﯾﺰیر ﮐﺮدم ﮐﻪ ﺑﺎ ﯾﺪ ی ﺷﻨﺎﺳﻨﺎﻣﻪ ﭘﺴﺮ و ﺧﺎﻧﻤﺶ را ﻫﻢ ﻫﻤﺮاه داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ . ﺑﻪ ﺗﺸﮑﺮ ﺳﺮ ی . ﺟﻨﺒﺎﻧﺪ ﻫﻤﺮاه ﮔ ﯿﺘﯽ ﺑﻪ یﺧﺎﻧﻪ ﻣﺤﻞ اﺧﺘﻔﺎ و اﻗ ﺎﻣﺘﻤﺎن رﻓﺘ .ﯿﻢ ﺑﺎ وﺟﻮد ﺖﯿﺑﻠ ﮐﻪ ﯾﻦا ﺳﻔﺮ در دﺳﺖ ﺑﻮد ﹰ ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ و ﻇﺎﻫﺮا آﻣﺎده ، از ﺗﻪ ﻗﻠ ﺐ ﺳﻔﺮ را ﺑﺎور ﻧﺪاﺷﺘ ؛ ﺑﺎ ﯿﻢ ﯾﺴﺖ در اﻧﺘﻈﺎر اﺗﻔﺎق د ﯾﮕﺮی ﯿﻢ ﺑﺎﺷ ﺗﺎ ﺳﻔﺮ ﮐﺎن ﻟﻢ ﯾﮑﻦ ﯽﺗﻠﻘ ؛ﺷﻮد ﯽ و ﻣﻠﻐ ﺎ در ﻫﺮ ﺣﺎل  اﻣ ، ﯽ ﺟﻬﺖ اﺻﻠ اﻣﮑﺎن رﻓﺘﻦ ﺑﻮد . ۱۱۰