Goriz Nakhasteh

آﻫﺴﺘﻪ و ز ﯾﺮﻟﺐ دﻋﺎ زﻣﺰﻣﻪ . ﮐﺮدﯽﻣ ﻣﻦ ﻫﻢ ﺷﺎ ﺧﺪا را ﮐﺮ ﺷﺪم ﮐﻪ ﺗﺎ ا ﯾﻦ ﻟﺤﻈﻪ یﺧﻄﺮ ، ه، ﻧﺸﺪ ﻣﺎ ﻣﺘﻮﺟﻪ و ﺣﺪاﻗﻞ ﺳﺎﻋﺘ ﯽ ﮐﻪ در آﺳﻤﺎن ﻫﺴﺘ ،ﯿﻢ در اﻣﺎﻧ ؛ﯿﻢ از ﺳﺎﻋﺎت ﺑﻌﺪ ، ﺧﺪا ﺑﺎﺧﺒﺮ اﺳﺖ . ﯿﻤﺎ ﻫﻮاﭘ در اوج آﺳﻤﺎن ﺑﻪ ﺳﻮ ی ﻣﻘﺼﺪ ﺑﻪ وازﺮﭘ درآﻣﺪ و ی ﺣﺎﻟﺖ ﻋﺎد ﺑﻪ ﺧﻮد ﮔﺮﻓﺖ . ﺟﻮان ﮐﻨﺎرم ﻣﺸﻐﻮل ﺧﻮاﻧﺪ روزﻧﺎﻣﻪ اﺳﻼ ی ﺟﻤﻬﻮر » ی ﺷﺪ. « ﯽﻣ ﺳﺮ ﻓﺼﻞ و ﯿﺘﺮﻫﺎ ﺗ را ﻧﮕﺎه ﮐﺮدم . ﻣﻄﺎﻟﺐ و ﺗ ﯿﺘﺮﻫﺎ ﯾﯽﻫﺎ ﻫﻤﺎن ﺑﻮد ﮐﻪ ﯿﻦ روﺗ ﻃﻮر ﺑﻪ :ﺷﺪﯽﻣ ﭼﺎپ ﺷﻌﺎرﻫﺎ و ﺣﺮف یﻫﺎ .ﯽ ﺗﻮﺧﺎﻟ ﺧﺒﺮ از اﻋﺪام ﺟﻨﮓ ،ﻫﺎ - ،ﻫﺎ ﺑﺪﺑﺨﺘ و ﻋﮑﺲ ﻫﺎ ﯽ ﯽﯾﻫﺎ از زﻋﻤﺎ ی ﻗﻮم و ﺣﮑﻮﻣﺖ . ﻧﺎ ﮔﺎه اﺣﺴﺎس ﮐﺮدم ﮔ ﯿﺘﯽ ﺑﺎ ﮐﻨﺎر دﺳﺖ ﺑﻪ ﯽﻣ ﯾﻢ ﭘﻬﻠﻮ زﻧﺪ و آﻫﺴﺘﻪ ﭼ ﻪ ﺑ .ﯾﺪﮔﻮﯽﻣ ﯿﺰی ﺻﻮرﺗﺶ ﻧﮕﺎه : ﮔﻔﺖ . ﮐﺮدم - !یوا یا ﻧﮕﺎه ﮐﻦ ﮐﻪ ﯾﻦا ﻣﺜﻞ ؛ اون دﺧﺘﺮ .ﺳﺖﯾﺒﺎز دو دﺧﺘﺮ دورﺗﺮ از ﻣﺎ ا ﯾﺴﺘﺎده ﺑﻮدﻧﺪ ﯾﮑﯽ . از ﮐﻨﺎر ﻣﺎ رد ﺷﺪه ﺑﻮد و د  ﻗﺒﻼ ﯾﮕﺮی ﯾﺒﺎ زﺑﻪ یﻗﺪر ﺷﺒﺎﻫﺖ داﺷﺖ ﯾﺒﺎ ز ﯽوﻟ . ی دﺧﺘﺮ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺧﻮب آرا . ﮐﺮدﯽﻣ ﯾﺶ ﹸ ﻣﻮﻫﺎ را ﻓ ،دادﯽﻣﺮم و ﺣﺎل ﺑﻪ رﺳﻢ زﻣﺎن دﺧﺘﺮی ﮐﻪ ﯾﺪم آن دﻣﯽ ﻫﻢ از ﻓﺎﺻﻠﻪ ، دور ی ﯽﺻﻮرﺗ ﺳﺎده ﮔﺮد و داﺷﺖ ﺑﺎ ی ﭼﺎرﻗﺪ ﺑﺮ یا ﺳﻮرﻣﻪ ﭘﻮﺷ ﯽﻗﺎﻣﺘ ﺳﺮ و ﯿﺪه در روﭘﻮﺷ ﺑﻪ ﮔ . ﮔﺸﺎد ﯽ : ﮔﻔﺘﻢ ﯿﺘﯽ - اﺳﺖ ﯿﻪﺷﺒ ﯾﺪ ﻧﺒﺎ ﯽوﻟ ، او ﺑﺎﺷﺪ . - ﺑﻪ ﺧﺪا ، . ﺧﻮد اوﺳﺖ را ﺶﯾ دود ﯿﻨﮏﻋ ﯿﺘﯽﮔ ﮔﺬاﺷﺖ، و ﻣﻦ ﻫﻢ یﺑﺮا یاﻪ ﭼﻨﺪ ﻟﺤﻈ ﻓﮑﺮ ﮐﺮدم ﮐﻪ ﹰ ا ﮔﺮ واﻗﻌﺎ ، ﺑﺎﺷﺪ ﯾﺒﺎ ز ﯽﻣ ﻮﻧﻪ ﮕﭼ ﺗﻮاﻧﻢ از ﮔﺰﻧﺪ ﻧﮕﺎﻫﺶ در اﻣﺎن ﺑﺎﺷﻢ . از ﻫﻤﺴﻔﺮ ﮐﻨﺎرم ، ﺧﻮاﻫﺶ ﮐﺮدم ﮐﻪ ا ﮔﺮ ﻣﻤﮑﻦ ﺑﺎﺷﺪ، یاﻪﺻﻔﺤ از روزﻧﺎﻣﻪ را ﺑﺪﻫﺪ ﺑﺨﻮاﻧﻢ. ﺑﺎ ﻣﺤﺒﺖ و اﺣﺘﺮام روزﻧﺎﻣﻪ را ﺗﺴﻠ . ﮐﺮد ﯿﻤﻢ ﺣﺎﻻ ﺑﺎ دو دﺳﺖ ﺗﻤﺎم روزﻧﺎﻣﻪ را ﺑﺎز ﮐﺮده و ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻧﮕﺎه ﮐﺮدن ﺑﺮ ﺗ ﯿﺘﺮﻫﺎ و ﺧﻮاﻧﺪن ﻣﻄﺎﻟﺐ آن را ﻗﺮار ﻢ ﺣﺎﺋﻞ ﺻﻮرﺗ داد ه ﺑﻮدم. در ﻓﺮﺻﺖ ﯾﯽﻫﺎ از ﮐﻨﺎره یﺑﺎﻻ ی روزﻧﺎﻣﻪ ، دﺧﺘﺮ را ﻧﮕﺎه ﺗﺎ ﮐﺮدم ﯽﻣ آن ﮐﻪ .ﺷﺪ ﯾﮏﻧﺰد ﹰ . ﺑﻮد ﯾﺒﺎ ز واﻗﻌﺎ - ! ﯿﺘﯽﮔ ﻣﺘﺄﺳﻔﺎﻧﻪ ﺧﻮدش اﺳﺖ. وﻟﯽ ﺗﻮ را ﻧﺨﻮاﻫﺪ ﺷﻨﺎﺧﺖ . ﮐﺮدم ﻣﺮ ﯽﻣ ﯿﺎلﺧ ا ﻫﻢ ﺑﺎ آن ﺳﺒ یﻫﺎ ﯿﻞ ﭘﺮﭘﺸﺖ ﺟﻮﮔﻨﺪ ﯽﻣ و ﺻﻮرت ﻧﺘﺮاﺷ ﯿﺪه ی و ﻣﻮﻫﺎ ﺑﻠﻨﺪ و ﻪ ﺑ ﯾﺸﺎن ﭘﺮ یﯿﺎﻓﻪ ﻗ ﺟﺎ ﻧﺨﻮاﻫﺪ آورد . در ﻟﺤﻈ ﻧﮕﺎه یاﻪ ﯾﻤﺎن ﻫﺎ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻫﻢ ﺷﺪ . ﻣﻦ ﮐﻪ از اﺑﺘﺪ ا ﺧﻮد را آﻣﺎده ی اﺣﺘﻤﺎل وﻗﻮع ا ﯾﻦ ﻟﺤﻈﻪ ﮐﺮده ﺑﻮدم ﯽﺑ ، ﺗﻔﺎوت ﭼﺸﻢ از او ﺑﺮﮔﺮﻓﺘﻢ و ﺑ ﯾﮕﺮی د یﺟﺎ ﻪ ﺎه ﻧﮕ و ﮐﺮدم دوﺑﺎره ﻣﺸﻐﻮل ﺧﻮاﻧﺪن روزﻧﺎﻣﻪ .ﺷﺪم ﺧﻮاﻧﺪﻧﯽ ﮐﻪ ﺧ ﺎﻟﯽ از درک ﺑﻮد یﻫﻤﻪ . ﻓﮑﺮم ﻣﺘﻮﺟﻪ ﯾﺒﺎ ز ﯾﺎ ﮐﻪ آ ﺑﻮد ﻣﺮا ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ اﺳﺖ ﺑﺎر د .ﻧﻪ ﯾﺎ ﯾﮕﺮ از ﮐﻨﺎره یﺑﺎﻻ ی روزﻧﺎﻣﻪ ﺻﻮرﺗﺶ را ﻧﮕﺎه ﮐﺮدم ﯾﺪی ﺗﺮد . ﻧﺒﻮد ﮐﻪ ﯾﺒﺎ ز ﹰ ﻣﺎ را ﻧﺸﻨﺎﺧﺖ ﺧﻮدش ﻣﻘﺎﺑﻞ ﻣﺎ ﻗﺮار داﺷﺖ و ﻇﺎﻫﺮا . در دو ﻧﻮﺑﺖ ﻫﻢ ﺷﮑﻼت و ﻧﻮﺷ ﯿﺪﻧﯽ آورد و ﯽﺑ ﺗﻔﺎوت ﻣﺎﻧﻨﺪ د ﯾﮕﺮان ﺑﺎ ﻣﺎ رﻓﺘﺎر ﮐﺮد و ﮔﺬﺷﺖ . ﹺ ﺗﻤﺎم ﻓﮑﺮ ﯾﻖدﻗﺎ ﺣﻀﻮر در ﻫﻮاﭘ ﯿﻤﺎ ﻣﻨﺤﺼﺮ ﺑﻪ ﯾﺒﺎ ز وﺟﻮد . ﺷﺪه ﺑﻮد یاﻪ ﻫﺮ ﻟﺤﻈ ﺳﺮ ﯾﮏ ﮐﻪ از ﯿﻤﺎ ﻫﻮاﭘ ﺑﻪ ﻃﺮف د رﻓﺖ، ﯽﻣ ﯾﮕﺮ ﻣﺘﺮﺻﺪ اﻇﻬﺎر آﺷﻨﺎ ﯾﯽ و ﺣﺮف ﮐﻼ ﯽﻣ از ﻃﺮف او ﺑﻮد . ﯾﻢ ﭼﻪ ﺧﻮب ۱۲۱