Goriz Nakhasteh

ﺧﻮﺷﺎﻣﺪ ﺑﺮ زﺑﺎن آورد ، در ﻫﻤﺎن ﻟﺤﻈﺎت اول ﺑ ﻧﺸﺴﺖ ﯽﻣدل ﻪ ﭼ . ﻬﺎرزاﻧﻮ ﻣﻘﺎﺑﻠﻤﺎن ﻧﺸﺴﺖ ﺎ ﻫﻢ ﻣ. ﻧﺸﺴﺘ .ﯿﻢ ﺑﺎ ﻟﻬﺠﻪ ﯽ ﺑﻠﻮﭼ ی ﺑﻪ ﻓﺎرﺳ :ﯿﺪ ﭘﺮﺳ ﯽ - ﺳﻔﺮ ﺧﻮب ﺑﻮد ؟ - ﻪ  اﻟﺤﻤﺪاﻟ . ﯿﺗ یﻫﺎ دﺳﺖ ﺮه رﻧﮕﺶ را ﺑﻪ ﺣﺎﻟﺖ ﺳﭙﺎس ﺑﻪ ﺑﺎﻻ ﺑﺮد آﺳﺘ ﮐﻪ یﻫﺎ ﯿﻦ ﮔﺸﺎد ﭘ ﯿﺮاﻫﻨﺶ آو :ﯿﺪ ﭘﺮﺳ .ﺷﺪ ﯾﺰان - ﯿﺑﻘ ﻪ ﮐﺠﺎ ﻫﺴﺘﻨﺪ ؟ ﮐﻪ ﯾﻢ داد ﯿﺢ ﺗﻮﺿ ﻣﺴﻌﻮد ﺑﻪ دﻧﺒﺎل اوﺳﺖ و ﮔﻔﺘﯿﻢ ﮐﻪ ﻣﺴﺎﻓﺮان اﺻﻠﯽ ﻣﺎ ﯿﻢ ﻫﺴﺘ ﻧﻔﺮ ﭼﻬﺎر ﮐﻪ در ﺧﺪﻣﺘﺘﺎن ﻧﺸﺴﺘ .ﻢﯾاﻪ ﻧﮕﺎه ز او ﯾﺮک ﺑﻪ ﺳﺮ ﻋﺖ ﺑﺮ رو ﭼﻬﺎر ﻫﺮ ی ﻧﻔﺮ ﻣﺎ ﭼﺮﺧ .ﯿﺪ ﭘﺮﺳ : ﯿﺪم - ﯽﮐ ﺣﺮﮐﺖ ﺧﻮاﻫ ؟ﮐﺮد ﯿﻢ - .ﺣﺎﻻ ﯿﻦﻫﻤ - ﺑﺎ ﭼﻪ ﺧﻮاﻫ ؟ رﻓﺖ ﯿﻢ - ﯿﻦ ﻣﺎﺷ ﯾﮏ ﺧﻮب و راﺣﺖ ! ﯿﺮﯾﻨﯽ ﺷ یﺟﻌﺒﻪ را ﺑﻪ اﺷﺎره ﺑﺎز ﯿﺘﯽﮔ ی و ﺗﻌﺎرﻓﺶ ﮐﺮد : ﮔﻔﺘﻢ م. - را ﯾﮕﺮ د یﻫﺎ ﺟﻌﺒﻪ و ﻓﺮاﻣﺮز ی ﻣﻦ ﺑﺮا .ﻢﯾاه ﺷﻤﺎ آورد دﺳﺖ ﺑﻪ ﺟﻌﺒﻪ ﺑﺮد و ﯽﺑ ﺗﮑﻠﻒ دو ﺷ ﯿﺮﯾﻨﯽ ﺑﺮداﺷﺖ و از ﮐﻪ ﯾﻦا دو ﺟﻌﺒﻪ ﺷ ﯿﺮﯾﻨﯽ آورد ﯾﻢ ﺗﺸﮑﺮ ﮐﺮد : وﮔﻔﺖ - آوردﻧﺪ ﯽﻣ ی ﺣﺎﻻ ﭼﺎ . ﻧﮕﺮاﻧ ﯽ ﻣﺎ را درک ﮐﺮد و ﺳﻌ ﯽﻣ ﯽ داﺷﺖ ﺑﺎ ﺷﻮﺧ ﯽ و ﺑﺬﻟﻪ ﮔﻮ ﯾﯽ آراﻣﻤﺎن ﮐﻨﺪ . ﭘﺮﺳ : ﯿﺪم - ﺣﺎج آﻗﺎ ﻪ  اﻧﺸﺎءاﻟ ؟ ﺧﻄﺮ اﺳﺖ ﯽﺑ ﺳﻔﺮ - ﺧﺪا آﮔﺎه اﺳﺖ! - ، ﺧﻮب ﯿﺰ ﻫﻤﻪ ﭼ را ﺧﺪا وﻟﯽ ، داﻧﺪﯽﻣ ﻪ  اﻧﺸﺎءاﻟ ﺳﻔﺮ ﻣﺎ ﺧﻄﺮی ﻧﺨﻮاﻫﺪ داﺷﺖ . - ﻪ  اﻧﺸﺎءاﻟ ﯿﭻﻫ ﯽوﻟ ، وﻗﺖ ﻧﻤ ﻮدﺷﯽ ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﭼﻪ ﭘﯿﺶ ﺧﻮاﻫﺪ آ .ﺪﻣ - داﻧﯿﺪ ﯽﻣ ﯿﻦﻫﻤ ، ﺣﺎج آﻗﺎ ﺣﺎﻻ ﻫﻢ ا ﮔﺮ ﺑﺪاﻧ ﯿﻢ اه اﺳﺖ ر ﺧﻄﺮ در ﺑﺮﮔﺮد ﯿﻢﻫدﯽﻣ ﯿﺢ ﺗﺮﺟ ، .ﯾﻢ ﺑﺎ ﺷ ﯽﺣﺎﺟ ﯿﻄﻨﺖ ﯽﺧﺎﺻ ﺑﻪ ﻣﺎ ﻧﮕﺎه : ﮔﻔﺖﯽﻣ ﮐﺮد و ﯽﻣ - ﻣﻦ ﮐﺎر ﺑﺪ ؟ﮐﻨﻢﯽﻣ ی - ؟ﯽ ﭼﺮا ﺣﺎﺟ ۱۲٤