Goriz Nakhasteh

ﯾﻦا ﯿﻘﺖﺣﻘ ﺑﻮد ﮐﻪ یﺧﺎﻧﻪ ﻣﺨﺮوﺑﻪ و ﮐﻠﺒﻪ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺣﺎﺟ ﯽ و ﻧﻮع ﭘﻮﺷﺶ و ﻟﺒﺎس ﯾﯽﻫﺎ ﮐﻪ ﺑﭽﻪ ﺑﻪ ﺗﻦ ﻫﺎ ، داﺷﺘﻨﺪ ﻫﻤﻪ ﺣﮑﺎ از ﮐ ﯾﺖ ﺜﯿﻔﯽ ﺑﻮد ﯽ و آﻟﻮدﮔ . روی اﺳﺘﮑﺎن و ﻧﻌﻠﺒﮑﯽ ﻫﻢ ﻣﯽ ﺷﺪ اﺛﺮ اﻧﮕﺸﺖ دﯾﮕﺮی -را ﮐﻪ ﻧﻮﺑﺖ ﻗﺒﻞ ﭼﺎ ﻧﻮﺷ ی داﻧﺴﺘﻢ ﮔ ﯽﻣ . دﯾﺪ ، ﺑﻮد ﯿﺪه ﯿﭻﻫﺑﻪ ﯿﺘﯽ وﺟﻪ رﻏﺒﺖ ﺑﻪ ﻧﻮﺷ ﯿﺪن آن ﭼﺎ ی ﻧﺨﻮاﻫﺪ ﮐﺮد . ﺧﻮد را آﻣﺎده ﯽﻣ ﮐﺮدم ﮐﻪ اﺳﺘﮑﺎن را ﺑﺮدارم و ﺷﺮوع ﺑﻪ ﻧﻮﺷ ﯿﺪن ﮐﻨﻢ ﮐﻪ د ﯾﯽﺪاﺧ یآﻗﺎ ﯾﺪم ﯿﻞ ﺑﺎ ﻣ ﮐﺎﻣﻞ ﺣﺒﻪ ﻗﻨﺪ ی ﺑﺮداﺷﺖ و اﺳﺘﮑﺎن ﭼﺎ ی را ﺑﻪ ﻟﺐ ﺑﺮد و ﺑﺎ ﺻﺪا و ﻣﺰه ﮐﻨﺎن ﻣﺸﻐﻮل ﻧﻮﺷ ﯿﺪن .ﺷﺪ ﮐﻪ ﻣﻦ ﻫﻢ اﺳﺘﮑﺎن را در دﺳﺖ داﺷﺘﻢ ﻣﺸﻐﻮل ﺷﺪم. اﻟﺒﺘﻪ ﻧﻪ ﺑﻪ رﻏﺒﺖ و ﻣﯿﻞ ، ﺑﻠﮑﻪ ﺑﻪ یادا ﻋﻨﻮان ﯽﺣﺎﺟ ﮐﻪ ﯾﻦا یﺑﺮا و ﯿﻔﻪ وﻇ را ﻧﺎراﺣﺖ ﻧﮑﺮده ﺑﺎﺷ ﯿﺘﯽﮔ .ﯿﻢ ﻋﺬر ﺧﻮاﺳﺖ و ﻓﺮاﻣﺮز ﻫﻢ ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﯿﭻﻫ وﻗﺖ در. ﺧﻮرد ﯽﻧﻤ یﭼﺎ ﺑﺎز ﺷﺪ و ﺟﻮاﻧ ﯽ ﻻﻏﺮ اﻧﺪام وﻟ ﭼﻬﺎر ﯽ ﺷﺎﻧﻪ و ﻗﺎﻣﺖ ﺑﻠﻨﺪ ﺑﺎ ﻣﻮﻫﺎ و ﯿﺎهﺳ ی ﺻﺎف و ﺷﺎﻧﻪ ﺷﺪه ، و ﯽﺻﻮرﺗ اﺳﺘﺨﻮاﻧ ، ﯾﻨﺪ ﺧﻮﺷﺎ و ﯽ ﺑﺎ ﻟﺒﺎﺳ ﯽ ﺑﻠﻮﭼ ﯽ ا ﺷﺎﻣﻞ ﺷﻠﻮ ر ﭘﺎرﭼ یاﻪ ﮔﺸﺎد و ﯿﺮاﻫﻦ و ﭘ ،ﯿﺎهﺳ ﯿﺎهﺳ یاﻪﯾﻘو ، و ﺑﻠﻨﺪ ﮔﺮد ﮐﻪ ﺗﺎ ز ﯾﺮ ﮔﺮدن ﺑﺴﺘﻪ ،ﺷﺪﯽﻣ ﭘﺎ ﺑﻪ اﺗﺎق ﮔﺬاﺷﺖ ﯽﺣﺎﺟ . : ﮔﻔﺖ - .ﯿﻦ ﺑﻨﺸ - و ﺑﻌﺪ ﯽﺣﺎﺟ رو ﺑﻪ ﻣﺎ ﮐﺮد و او را ﺧﻮاﻫﺮ زاده اش ﯽ ﻣﻌﺮﻓ ﮐﺮد و ﮔﻔﺖ: - ﭼﻘﺪر ﺧﻮب و ﻧﺎزﻧﯿﻦ اﺳﺖ . ﻪ  اﻧﺸﺎءاﻟ ﺑﺎ ﺷﻤﺎ ﺧﻮاﻫﺪ آﻣﺪ . - ﻣﮕﺮ ﺣﺎج آﻗﺎ ﺧﻮدﺗﺎن ؟ﯾﯿﺪآﯽﻧﻤ - ؛ﯾﺪآﯽﻣﻫﻢ ﯾﻦا ،ﭼﺮا زن و ﺑﭽﻪ اش . ﯾﻨﺪآﯽﻣﻫﻢ ﺣﺎﻻ ﺑﺎ ﻫﻢ آﺷﻨﺎ .ﯾﺪﺷﻮﯽﻣ از ا ﯾﻨﺠﺎ ﺑﻪ ﺑﻌﺪ د ﯾﮕﺮ درﺳﺖ از ﺣﺮف ﯽﺣﺎﺟ یﻫﺎ آوردم و ﯽﻧﻤ ﺳﺮ در داﻧﺴﺘﻢ ﯽﻧﻤ آن ﭼﺮا ﻫﺎ ﺑﻪ . ﯾﻨﺪآﯽﻣ ﺳﺆال دو ﯾﮑﯽ، ﻣﺎ ﺟﻮاب .داد ﯽﻤﻣﺒﻬ یﻫﺎ ﺑﺎ زﺑﺎن ﻣﺤﻠ ﯽ آرام یاﻪﯿﻘ ﭼﻨﺪ دﻗ ﺑﺎ آن ﺟﻮان ﺑﻠﻨﺪ ﻗﺎﻣﺖ ﮔﻔﺘﮕﻮ ﮐﺮد . ﺟﻮان از ﺟﺎ ﺑﺮﺧﺎﺳﺖ و از اﺗﺎق . ﺧﺎرج ﺷﺪ ﯽﺳﺎﻋﺘ از رﻓﺘﻦ ﮔﺬﺷﺖﯽﻣ ﻣﺴﻌﻮد . ﺑﺎر ﭼﻨﺪم ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﻪ ﺳﺎﻋﺘﻢ ﻧﮕﺎه ﮐﺮدم یاﻪ ﻟﺤﻈ ﯽوﻟ ، ﻧﮕﺬﺷﺖ ﮐﻪ در ﮐﻮﭼﮏ اﺗﺎق ﺑﺎز ﺷﺪ و ﺻﻮرت ﻣﺤﺠﻮب و ﻣﻬﺮﺑﺎن ، رﻋﻨﺎ ﻣﻘﺎﺑﻞ د ﯾﻤﺎن ﻫﺎهﯾﺪ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺖ . ﮐﻪ ﯽﺣﺎﻟ در ﻣﺴﻌﻮد او ﭼﻤﺪان را در دﺳﺖ داﺷﺖ اﺗﺎق وارد ، ﺑﻪ .ﺷﺪ ی ﺟﻠﻮ ﭘﺎ آن ﻋﺰ ﯾﺰان از ﺟﺎ ﺑﺮﺧ رﻋﻨﺎ و ﯿﺘﯽﮔ .ﯿﻢ ﺎﺳﺘ ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ را ﭘﺲ از ﭼﻨﺪ ﺳﺎﻋﺖ دور ی ﺳﺨﺖ در آﻏﻮش ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ ﺑﻮﺳ و . ﯿﺪﻧﺪ ﻫﺮ دو اﺷﮏ ﺑﻪ ﭼﺸﻢ آوردﻧﺪ ﺑﺎ . رﻋﻨﺎ ﺳﻼم و ﻋﻠ . ﮐﺮدم ﯿﮑﯽ ﭘﺲ از رﻋﻨﺎ ، ﯾﺎﻓﺖ ﯿﻒ ﺗﺨﻔ ﯾﺪار د ﯾﻦا ﯿﺠﺎن ﻫﮐﻪ ﯾﻦا ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺣﻀﻮر ﺣﺎﺟ ؛ﺷﺪ ﯽ ﻟﺒﺨﻨﺪ ی ﺑﺎ زد و ﯿﻄﻨﺖﺷ ﺧﺎص ﺧﻮد ﻗ یﯿﺎﻓﻪ ﻣﺤﺠﻮب و ﻣﻈﻠﻮ ﯾﺮز. ﮔﺮﻓﺖﯽﻣ ﻟﺐ در ﮐﻪ ﯽﺣﺎﻟ ﺳﺮ را ﺑﻪ ﻃﺮف زﻣ ﯿﻦ ﯾﻞﻣﺎ ﮐﺮده و ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺣﺎﺟ ا ﯽ ﯾﺴﺘﺎده ، ﺑﻮد آرام ﮔﻔﺖ : - . ﺳﻼم - .ﺧﺎﻧﻢ ، ﺳﻼم ﻣﺎﺷﺎء ﻪ  اﻟ ﭼﻪ ﺧﺎﻧﻢ ﺧﻮﺑ !ﯽ ! ﭼﻘﺪر ﺟﻮان ﯽﺣﺎﺟ آﻗﺎ رو ﯾﺶ را ﺑﻪ ﻃﺮف ﻣﺴﻌﻮد ﮐﺮد و ﮔﻔﺖ : ۱۲٦