Goriz Nakhasteh

ﺷﺪﯾﺪ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد. ﭘﺲ ﺑﻪ ﻧﺎﭼﺎر از ﻣﺴ ﻣﺎ را ﯿﺮی دورﺗﺮ و اﻣﻦ ﯽراﻫ ﺗﺮ ﺧﺎرج ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﮐﺮد . ﺣﺎل ﯿﻢ داﻧﺴﺘ ﮐﻪ ﺑﺎ آن اﺗﻮﺑﻮس ﯾﺴﺖ ﺑﺎ ﭼﻮن ﻣﺴﺎﻓﺮان ﻋﺎد ی ﻋﺎزم ﺷﻬﺮ ﺧﺎش ﺑﺸﻮ .ﯾﻢ ﯽوﻗﺘ واﻧﺖ در یﺟﺎده ﯿﻦﺑ ﺧﻠﻮت زاﻫﺪان و ﺧﺎش ﺗﻮﻗﻒ ﮐﺮد ﺑﺮ ، ﻗﺮار، ﻃﺒﻖ ﺑﻪ ﻣﺤﺾ د ﯾﺪن اﺗﻮ ﺑﻮس و ﺗﻮﻗﻒ آن ، ﯿﺰﻧ ﻫﺎ را ﺳﺎ ک .ﯾﻢ ﺳﻮار ﺷﺪ در اﻧﺪک ﻓﺮﺻﺘ ﯽ ﺑﻪ اﺗﻮﺑﻮس . دادﻧﺪ ﯾﻞ ﺗﺤﻮ اﺗﻮﺑﻮس ﺑﻪ راه اﻓﺘﺎد. ﯿﺮﻏ از ﻣﺎ ﭼﻬﺎر ﻧﻔﺮ و راﻧﻨﺪه ی اﺗﻮﺑﻮس و ﺧﻮد ﺣﺎﺟ ﯾﺮﺳﺎ ﯽ، ﻣﺴﺎﻓﺮان اﺗﻮﺑﻮس ﻋﺒﺎرت ﺑﻮدﻧﺪ از ﯾﮏ ﻣﺮد ﺑﻠﻮچ ﯽﺟﻮاﻧ ، ﮐﻪ اﺑﺘﺪا ی راﻧﻨﺪه واﻧﺖ ﺑﻮ ﯾﮏ ،د ﻣﺮد د ﭘﺴﺮ ﯾﮏو ﯾﮕﺮ ﻫﺠﺪه، ﻧﻮزده ﮐﻪ ﯿﻦﻫﻤ .ﺳﯿﺎه یﺳﺎﻟﻪ یرو ﻓﺮاﻣﺮز ﯽﺻﻨﺪﻟ ﻧﺸﺴﺖ و اﺗﻮﺑﻮس ﺑﻪ راه اﻓﺘﺎد ، ﺑﻪ ﺻﺪا در آﻣﺪ و ﮔﻔﺖ : - دﺧﺘﺮﻋﻤﻮ، ﭘﺴﺮﻋﻤﻮ! ﻣﻦ از ﻣﺎﻣﺎن ﺧﺪاﺣﺎﻓﻈﯽ ﻧﮑﺮدم . ﻣﺎ را ﮐﺠﺎ ؟ ﺑﺮﻧﺪ ﻣﯽ ﭼﺸﻤﺎﻧﺶ ﭘﺮ از اﺷﮏ و ﻗﺮﻣﺰ ﺷﺪه ﺑﻮد . او را دﻋﻮت ﺑﻪ آراﻣﺶ ﮐﺮد .ﯾﻢ از ﺻﻨﺪﻟ ﯽ ﺑﺮﺧﺎﺳﺘ و ﺑﻪ ﻢ ﯾﯽﺟﺎ ﮐﻪ ﺣﺎﺟ ﯽ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮد ﺷﺪم ﯾﮏ ، ﻧﺰد و آرام ﮔﻔﺘﻢ : - ! ﯽﺣﺎﺟ ﻣﺎ از ﻓ ﺎﻣﯿﻠﻤﺎن ﺧﺪاﺣﺎﻓﻈﯽ ﻧﮑﺮدﯾﻢ . ﯽﺣﺎﺟ آرام و ﺧﻮﻧﺴﺮد ﺟﻮاب داد : - ؛ﯿﻢﮐﻨﯽﻣ ﯽ ﺧﺪاﺣﺎﻓﻈ دﻟﻮاﭘﺲ ﻧﺒﺎﺷ .ﯿﺪ ﯽﺣﺎﺟ یﻫﺎ ﺣﺮف ی را ﺑﺮا ﯿﺘﯽ و ﮔ ﻓﺮاﻣﺮز ﺗﮑﺮار ﮐﺮدم از ﺷ . ﯿﺸﻪ ی ﭘﻨﺠﺮه اﺗﻮﺑﻮس ﺑﻪ ﺑ ﯿﺮون ﻧﮕﺎه . ﮐﺮدم آﻧﭽﻪ د ﺑﻮد ﯿﺎﺑﺎن ﺑ ،ﺷﺪﯽﻣ ﯾﺪه و ﮐﻤﺘ ی ﺮ اﺛﺮ از ﺧﺎﻧﻪ و آﺑﺎد .ی ﻓﻘﻂ ﺟﺎده ﺑﻮد و اﺗﻮﺑﻮس ﻣﺎ ﮐﻪ ﺑﺎ ﯾﺎدز ﯽﺳﺮﻋﺘ . ﮐﺮدﯽ ﺣﺮﮐﺖ ﻣ ﻫﻮا ﻫﻨﻮز روﺷﻦ ﺑﻮد و اﺛﺮ ﮐﻢ رﻧﮓ آﻓﺘﺎب ﺑﺮ ﺟﺎده و ﺑ .ﺷﺪﯽﻣ ﯾﺪه د ﯿﺎﺑﺎن .ﯾﻢﺷﺪ ﯾﮏﻧﺰد یآﺑﺎد ﯾﮏﺑﻪ اﺗﻮﺑﻮس ﺗﻮﻗﻒ ﮐﺮد ﯾﮏ . ﻣﺮد ﻫﻨﺪ ی ﺑﺎ ﻫﻤﺴﺮش ﮐﻪ ﻟﺒﺎس ﺳﺎر ﭘﻮﺷ ی ﯿﺪه ﺑﻮد ، ﺳﻮار .ﺪﻧﺷﺪ از زاﻫﺪان ﺑﯿﺴﺖ ﮐﯿﻠﻮﻣﺘﺮی دور ﺷﺪه ﺑﻮدﯾﻢ ﮐﻪ اﺗﻮﺑﻮس در ﮐﻨﺎر ﺟﺎد یه اﺳﻔﺎﻟﺘﯽ ﺑﺎرﯾﮑ ﯽ ﺗﻮﻗﻒ ﮐﺮد : ﮔﻔﺖ ﯽﺣﺎﺟ . - اﺳﺘ ﯿﻦ ﻣﺎﺷ ﯿﺸﻦ .ﯾﺪآﯽﻣ دارد - ﺑﺎ دﺳﺖ از ﭘﺸﺖ ﺷ یﯿﺸﻪ اﺗﻮﺑﻮس ﺳﻤﺘ از ﺑ ﯽ ﯽﺑ ﯿﺎﺑﺎن اﻧﺘﻬﺎ را ﻧﺸﺎن داد . از دور ﻓﻘﻂ ﮔﺮد و یﻏﺒﺎر ﺑﻪ ﭼﺸﻢ ﯽﻣ ﺧﻮرد ﮐﻪ ﮔﻮاه ﺑﺮ ﺣﺮﮐﺖ وﺳ . ﺑﻮد یاﻪﯿﻠ آﻫﺴﺘﻪ ﺑﻪ ﻣﻦ : ﮔﻔﺖ - ﻓﻘﻂ ﭘﺴﺮ ﺑﺮا ی ﯾﺎدز ﯽﻟو ،ﺷﻮد ﯿﺎده ﭘ ﯽ ﺧﺪاﺣﺎﻓﻈ ﻃﻮل ﻧﺪﻫﺪ . ﺷﻮ ﯿﺎده ﭘ ﯽﺧﻮاﻫ ﯽﻣ ﺷﻤﺎ اﮔﺮ ﯾﮏﻧﺰد ﯽوﻟ واﻧﺖ ﻧﺮو . ﺧﻮدت را درﮐﻨﺎر ﺑ ﯿﺎﺑﺎن ﻣﺸﻐﻮل ﮐﺎر ی ﻧﺸﺎن ﺑ ؛هﺪ  ﺧﺎﻧﻢ ﻫﻢ ﮐﻪ اﺻﻼ . ﻧﺸﻮد ﯿﺎده ﭘ آﻫﺴﺘﻪ ﮔﻔﺘﻢ : - ﯾﺪﺑﺎ ،ﺟﺎن ﯽﺣﺎﺟ . ﮐﻨﺪ ﯽ ﺧﺪاﺣﺎﻓﻈ - ﯾﮕﺮ د ؛ ﮐﺮده ﯽ ﺧﺪاﺣﺎﻓﻈ . ﯿﺴﺖ ﻻزم ﻧ ۱۳۳