Goriz Nakhasteh

- ﻧﻮزده .ﺳﺎل - اﺳﻤﺖ ؟ ﯿﺴﺖﭼ - . رﺷﯿﺪ - ؟ﯽﭼ - .ﯿﺪ رﺷ - .ﻫﺎن ﭼﻪ اﺳﻢ ﺧﻮﺑ ،ﯿﺪ رﺷ! ﯽ ؟ﯽﮐﻨﯽﻣ ﭼﻪ ﮐﺎر - ﺑﺎ ﻫﻤ ﯿﻦ اﺗﻮﺑﻮس . - ﮐﻤﮏ راﻧﻨﺪه ﻫﺴﺘ ؟ﯽ - ﺑﺎ اﺗﻮﺑﻮس ﮐﺎر .ﮐﻨﻢﯽﻣ - ﺷﺎ ﮔﺮد راﻧﻨﺪه ﻫﺴﺘ ؟ﯽ - .ﻫﺎن - ؟ ﯿﺮیﮔﯽﻣ ﭼﻘﺪر ﭘﻮل - . ﺗﻮﻣﺎن ﭘﻨﺞ و ﺳﯽ ، ﺗﻮﻣﺎن ﺳﯽ ،ﯽ ﻫﺮ ﭼ - ﺳﻮاد داری ؟ - ﻧﻪ. - ؟ ﯿﭽﯽﻫ - . ﯿﭻﻫ - ؟ﭼﺮا ، ﺳﺎ ﮐﺖ ﺷﺪ و ﺑﺎ ﻫﻤﺎن ﻧﮕﺎه آرام ﻣﺮا ﻧﮕﺮﯽﻣ ﯾﺴﺖ . ﺳﺆال ﯾﻦ ﺑﻪ ا ﺧﻮاﺳﺖ ﯽﻤﻧ دﻟﺶ ﺟﻮاب ﺑﺪﻫﺪ ؛ ﯽﺟﻮاﺑ ﯾﺪﺷﺎ ﻧﺪاﺷﺖ . ﻣﻦ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺧ ﯿﺎل ﺧﻮاﺳﺘ ﯽﻣﺧﻮد ﻢ وﺿﻊ ﺳﻔﺮﻣﺎن را ﻋﺎد ی از ﯽ راﺿ ، ﺪﻫﻢ ﺑ ﺟﻠﻮه ﯾﻦا ﮔﻔﺘﮕﻮ ﺑﺮا ﮐﻪ ﯾﻦا ی ﺑﻪ ﺣﺮﻓ ﻢ : ﮔﻔﺘﻢ ، ﺧﺎﺗﻤﻪ دﻫﻢ - ! ﯾﺎرت ﯽﻋﻠ از ﺗﻐ ﯿﯿﺮ ﻧﮕﺎﻫﺶ یدﻋﺎ ﮐﻪ ﯿﺪم ﻓﻬﻤ یﺑﺮا ﯽ ﻣﻨﺎﺳﺒ او ﻧﮑﺮد ﻧﻤﯽ ﯽﻋﻠ و ام ه ﺗﻮاﻧﺴﺖ ﯾﺎر او ؛ ﺑﺎﺷﺪ ﭼﻪ ﮐﻪ او ﻣﺜﻞ ا ﮐﺜﺮ ﺑﻠﻮچ ﻫﺎ  ﯽﻨﺳ ﺑﻮد. ﺑﺎ ﯽوﻟ ﺗﻈﺎﻫﺮ ﺑﻪ اﯾﻦ ﮐﻪ دﻋﺎ را ﺗﮑﺮار ،ﮐﻨﻢ ﻣﯽ ﺑﻠﻨﺪﺗﺮ ﮔﻔﺘﻢ : - ﻪ ﯾﺎرت  اﻟ ! ﻧ رﺷﯿﺪ ﮕﺎﻫﯽ ﺣﻖ ﺷﻨﺎﺳﺎﻧﻪ ﮐﺮد و روﯾﺶ را ﺑﺮﮔﺮداﻧﺪ ﯾﮏدﻧﺰ . ﻏﺮوب اﺗﻮﺑﻮس در ﮐﻨﺎر ﺟﺎده ﺗﻮﻗﻒ ﯽﺣﺎﺟ . ﮐﺮد و ﺳﻪ ﻧﻔﺮ از ﻫﻤﺮاﻫﺎن از اﺗﻮﺑﻮس ﭘ ﺷﺪﻧﺪ ﯿﺎده . راﻧﻨﺪه ﻫﻢ ﭘ ﯿﺎده ﺷﺪ. از ﺟﺎده دور ﺷﺪﻧﺪ و در ﯿﺎﺑﺎن در ﺑ ی ﻓﺎﺻﻠﻪ ﭘﻨﺠﺎه یﻣﺘﺮ اﺗﻮﺑﻮس رو ﺑﻪ ﻗﺒﻠﻪ و ﭘﺸﺖ ﺑﻪ اﺗﻮﺑﻮس ﯾﻒرد ﯾﮏدر ، ﺑﻪ ﻧﻤﺎز ا ﯾﺴﺘﺎدﻧﺪ . ﺳﮑﻮت ﺑ ﯿﺎﺑﺎن، ﺑﺎد آرا ﯾﺪوزﯽﻣﮐﻪ ﯽﻣ و ﻟﺒﺎس یﻫﺎ ﮔﺸﺎد و ﭘﺮﭼ آن ﯿﻦ ﻫﺎ را ﺑﻪ ﺣﺮﮐﺖ و ﻣﻮج . ورد آﯽﻣ ﺣﺎﻟﺖ ﺗﻮﺟﻪ و ﻧﻤﺎز اﯾﻦ ﻗﺎﭼﺎﻗﭽﯿﺎن ﻣﺆﻣﻦ دﯾﺪﻧﯽ و ﺑﻪ ﯾﺎد ﻣﺎﻧﺪﻧﯽ ﺑﻮد ﻧﻤﺎز . ﺷﺪ ﺷﺎن ﮐﻪ ادا ۱۳٥