Goriz Nakhasteh

ﺳﮑﻮت ﺑ یﺻﺪا ﯿﺎﺑﺎن ﺗﭗ ﺗﭗ ﺣﺮﮐﺖ ﻣﻮﺗﻮرﺳ ﯿﮑﻠﺖ از دور ﺑ ﻪ ﮔﻮش رﺳ از ﯾﮑﯽ ، ﺑﻌﺪ ﯾﻘﯽ دﻗﺎ . ﯿﺪ ﻣﻮﺗﻮر ﺳ ﯿﮑﻠﺖ ﻫﺎ ﺑﻪ ﻣﺎ ﻧﺰد ﯾﮏ ا ﺷﺪ و ﯾﺴﺘﺎد . ﻣﻮﺗﻮرﺳ ﯿﮑﻠﺖ ﮐﻪ ﻫﻤﺎن -ﺳﻮار ﯿﺎن ﻣﺮد ﻣ ﺑﺎ چ ﺳﺎل ﺑﻠﻮ رﯾﺶ و ﺳﺒﯿﻞ ﺟﻮ ﮔﻨﺪ ﻣﯽ و ﻋﻤﺎﻣﻪ ، ﺑﻮد ﯾﯽﮐﺬا ی ﺑﺎ اﺳﻼم آﻫﺴﺘﻪ ﺻﺤﺒﺖ ﮐﺮد . وﻗﺘﯽ ﺻﺤﺒﺘ ﯾﺎنﭘﺎ ﺸﺎن ﯾﺎﻓﺖ ، اﺳﻼم ﭘﺸﺖ ﻓﺮﻣﺎن واﻧﺖ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺖ ﯾﮕﺮان د . ﻫﻢ ﺑﻪ ﭘﺸﺖ واﻧﺖ ﺳﻮار ﺷﺪﻧﺪ . - اﺳﻼم! ؟ ﭼﻪ ﺷﺪ - رﺋﯿﺲ ژاﻧﺪارﻣﺮی ﻧﺒﻮ از ﻣﺴ ﯿﻢ ﺗﻮاﻧ ﯽﻧﻤ ؛د ؛ﯾﻢ ﺑﺮو ﯿﺮ ﮐﺎرﻣﺎن ﻣﺸﮑﻞ ﺷﺪ . ﻧﺎراﺿ ﯽ و ﻣﻀﻄﺮب ﺑﺪون آن ﮐﻪ ﯿﻦ ﻣﺎﺷ را روﺷﻦ ﮐﺮده ﺑﺎﺷ ﯽﻣ ﯿﻦ ﻣﺎﺷ ﻓﺮﻣﺎن ی را رو ﺶدﺳﺘ ،ﺪ - ﭘﺮﺳ ، ﭼﺮﺧﺎﻧﺪ : ﯿﺪم - ؟ﯿﻢﮐﻨﯽ ﺣﺎﻻ ﭼﻪ ﻣ - از راه د ﺑﯿﺴﺖ و ،ﯾﻢروﯽﻣ ﯾﮕﺮ ﭼﻬﺎر و ﺳﺎﻋﺖ دﯾﺮﺗﺮ . رﺳﯿﻢ ﻣﯽ - ؟ ﺧﻄﺮ ﻧﺪارد - ﻪ.  اﻧﺸﺎءاﻟ - ﻣﻮﺗﻮرﺳ ﯿﮑﻠﺖ ﺳﻮارﻫﺎ ﮐﺠﺎ رﻓﺘﻨﺪ ؟ - آن ﯾﮏ ﻫﺎ ﻧﺰد ژاﻧﺪارﻣﺮ ﺷﻮﻧﺪ، ﯽﻣ ی و ﺑﻪ ﺑﻬﺎﻧﻪ یا آن ﻃﺮف ﯽﻫﺎ ﻣ راﻧﻨﺪ ﺗﺎ ﺻﺪا ی ﻣﻮﺗﻮرﺷﺎن ﺑﺎﻋﺚ ﺷﻮد ﮐﻪ ﺻﺪا ی ﻣﻮﺗﻮر ﻣﺎﺷ ﯿﻦ ﻣﺎ ﺑﻪ ﮔﻮش ژاﻧﺪارم ﻫﺎ ﻧﺮﺳﺪ، و از آن ﻫﺎ دور ﺑﺸﻮ . ﯾﻢ ﻪ  اﻧﺸﺎءاﻟ ﻫﻢ ﮔﺸﺘﯽ ﮔﺮﻓﺘﺎر ﻧﺨﻮاﻫﯿﻢ .ﺷﺪ - ﻣﮕﺮ در ا ﯽﮔﺸﺘ ﯿﺎﺑﺎن ﺑ ﯾﻦ ﻫﻢ ﻫﺴﺖ ؟ - ﻣﻌﻠﻮم اﺳﺖ! وﻟﯽ ﺷﺎﻧﺴﯽ اﺳﺖ . ﺗﺮﺳﯽﻣﮐﻪ ﯽﺣﺎﻟ در و ﯿﺪم ﺳﺨﺖ ﻧﮕﺮان ﺑﻮدم : ﮔﻔﺘﻢ ، - ﻪ  اﻧﺸﺎءاﻟ .ﯾﻢورآﯽﻣ ﺷﺎﻧﺲ - ﻪ. ﻫﻤﺎن ﻃﻮر ﮐﻪ در ﺟﺎده  اﻧﺸﺎءاﻟ ی ﺧﺎش از دو ﭘﺎﺳﮕﺎه رد ﺷﺪ ﯾﻢ، و ﺑﺎران و رﻋﺪ و ﺑﺮق ﺑﺎﻋﺚ ﺷﺪ ﮐﻪ ژاﻧﺪارم ﻫﺎ از ﭘﺎﺳﮕﺎه ﺑ ﯿﺎﯾﻨﺪ ﻧ ﯿﺮون ی و ﺟﻠﻮ اﺗﻮﺑﻮس را ﻧﮕ . ﯿﺮﻧﺪ - ؟ﻫﺎن - ؛ﺑﻠﻪ ا ﮔﺮ ﻫﻮاﺑﺎراﻧ ، ﻧﺒﻮد ﯽ ﹰ ﺟﻠﻮ ی ﺣﺘﻤﺎ اﺗﻮﺑﻮس را ﻧﮕﻪ ﯽﻣ داﺷﺘﻨﺪ و ﻣﻤﮑﻦ ﺑﻮد در ﻫﻤﺎن اﺑﺘﺪا ی راه ﻣﺴﺌﻠ ﻪ ﺑ یاﻪ . ﯿﺎﯾﺪ ﺑ وﺟﻮد - ! ﺑﺎﺑﺎ یا - ! آﻗﺎ ،ﺑﻠﻪ شﺳﺮ را از ﭘﻨﺠﺮه ی ﮐﻨﺎر دﺳﺘﺶ ﺧﺎرج ﮐﺮد وآرام ﺑﺎ رﻓﻘﺎ ﯾﺶ ﮐﻪ ﭘﺸﺖ واﻧﺖ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ ، ﭼﻨﺪ ﯿﻦ ﻣﺎﺷ . ﺣﺮف زد ﯽﻣﮐﻼ را روﺷﻦ ﮐﺮد و آﻫﺴﺘﻪ راه ﻧﺎﻫﻤﻮار . ﮔﺮﻓﺖ ﯿﺶرا ﭘ ی ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﻫﻮا ﺗﺎر ﺑﻮد ﯾﮏ و ﭼﺮاغ واﻧﺖ ﺧﺎﻣﻮش ﯽوﻟ ، اﺣﺴﺎس ﮐﺮدم ﻣﺎﺷ ﯽﻣ ﯽراﻫ از ﯿﻦ ﻧﺎﻫﻤﻮار ﺳﺮﺑﺎﻻ در ﺣﺮﮐﺖ اﺳﺖ . ﭼﻮن ۱٤٥