Goriz Nakhasteh

ﯽﺳﻌ داﺷﺖ ﺗﺎ آﻧﺠﺎ ﮐﻪ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﺻﺪا ی ﻣﻮﺗﻮر ﺷﻨ ، ﻧﺸﻮد ﯿﺪه آرام ﺣﺮﮐﺖ . ﮐﺮدﯽﻣ ﻧﺎﻫﻤﻮار ﯿﺮ ﻣﺴ ی ، ﺑﻮد ﯾﺎدز و ﺳﻨﮓ ﯽ ﺑﺰرﮔ یﻫﺎ ﮐﻪ ﮔﻬﮕﺎه ﭼﺮخ آن ی ﻫﺎ از رو ﮐﺮد، ﯽﻣ ﻋﺒﻮر ﻫﺎ ﺑﺎﻋﺚ ﺗﮑﺎن ﯾﺪﺷﺪ یﻫﺎ ﯾﮏدر .ﺷﺪﯽﻣ ﻟﺤﻈﻪ در آن ﺗﺎ ﯾﮑﯽر ﯽ وﺣﺸﺘ ﯾﻢ ﺳﺮاﭘﺎ را ﮔﺮﻓﺖ از ﺷ : یﯿﺸﻪ ﯿﮑﻠﯽ ﻫ ، ﺟﻠﻮ واﻧﺖ درﺷﺖ و ﺳ در ﯿﺎه ی ﻓﺎﺻﻠﻪ . ﯾﺪمد ی ﭼﻨﺪ ﻣﺘﺮ ﯿﺸﺘﺮ ﭼﻮن ﺑ دﻗﺖ ﮐﺮدم ، در دو ﺳﻤﺖ او دو ﺳﺎ ﯿﺎهﺳ یﯾﻪ ﻫﻢ ﯾﮕﺮ د در ﺣﺮﮐﺖ ﺑﻮدﻧﺪ ﻓﮑﺮ . ﮐﺮدم ﺗﺼﻮ ﮐﻪ ﯾﺮی ﯿﺎلﺧ یه ﯾﯿﺪ زا ، ﻫﺴﺖ ﻣﻘﺎﺑﻠﻢ و ﯽﮕ و ﺧﺴﺘ وﺣﺸﺖ ﯽراﻫ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺣﺎل ،ﺷﺪه ﯽﻃ ﮐﻪ آﻫﺴﺘﻪ ﺻﺪا ﯿﺘﯽﮔ ی را ﺷﻨ :ﯿﺪ ﭘﺮﺳ ﮐﻪ ﯿﺪم - ؟ ﯿﻨﯽﺑﯽﻣرا ﯿﻦ ﺟﻠﻮ ﻣﺎﺷ ﻪ ﺑ ﯿﺘﯽﮔ یﺻﺪا ﭼﻮن ﮔﻮش اﺳﻼم رﺳ یاﻪ ﻟﺤﻈ را شﺳﺮ ،ﯿﺪ ﺑﻪ ﺳﻮ ی ﻣﺎ ﭼﺮﺧﺎﻧﺪ ، و ﺧﻮﻧﺴﺮد وآرام ، ﮐﻪ ﯽﺣﺎﻟ در ﺑﻪ راﻧﺪن ﻣﺤﺘﺎﻃﺎﻧﻪ اداﻣﻪ ،دادﯽﻣ ﻧﮕﺎﻫﻤﺎن ﮐﺮد وﮔﻔﺖ : - یرﻓﻘﺎ ﺧﻮد ﻣﺎ ﻫﺴﺘﻨﺪ. آراﻣﺸ ﯾﺎﻓﺘﻢ ﯽ و ﭘﺮﺳ : ﯿﺪم - ﯾﻦ در ا دل ﺷﺐ ﭼﻪ ﮐﻨﻨﺪ و ﯽﻣ ؟ روﻧﺪ ﯽﻣ راه ﯿﺎده ﭼﺮا ﭘ اﺳﻼم ﺑﺎ ﻟﺒﺨﻨﺪ : ﮔﻔﺖ ی - راه را ﻧﺸﺎن . دﻫﻨﺪ ﯽﻣ آن وﻗﺖ ﺑﺎ دﻗﺖ ﺑ ﯿﺸﺘﺮی آن ﺳﺎ ﯿﺎهﺳ یﻫﺎ ﯾﻪ و ﻣﺘﺤﺮک را ﻧﮕﺎه ﮐﺮدم ﯾﮑﯽ . در ﺳﻤﺖ راﺳﺖ و ﯾﮕﺮی د در ﺳﻤﺖ ﯿﻦ، ﻣﺎﺷ ﭼﭗ دو ﻣﺘﺮ ﺟﻠﻮﺗﺮ از ﻣﺎﺷ ﯾﮕﺮی و د ،ﯿﻦ در آن وﺳﻂ ی و ﻗﺪر ﻫﺎ ﺑﺎ ، ﺟﻠﻮﺗﺮ ﯽﺣﺮﮐﺘ ﮐﻪ ﻫﺮ ﮐﺪام رأس ﯾﮏ ﻣﺜﻠﺚ را ﻧﺸﺎن رﻓﺘﻨﺪ ﯽ راه ﻣ ، دادﻧﺪ ﯽﻣ . اﺳﻼم ی و ﺟﺎ یﭘﺎ ﻪ ﺑ ﺣﺮﮐﺖ آن اﯽﻣ ﭼﻮن و ، راﻧﺪﯽﻣرا ﯿﻦ ﻣﺎﺷ ﻫﺎ ﯾﺴﺘﺎدﻧﺪ ﻫﻢ ﯿﻦ ﻣﺎﺷ ، ﻣﺘﻮﻗﻒ آن .ﺷﺪﯽﻣ ﻫﺎ در آن ﺳﮑﻮت و ﯾﮑﯽ ﺗﺎر ﻣﺸﻐﻮل ﮐﺎر . ﺷﺪﻧﺪ ﯽﻣ ی ﺧﻮب ﮐﻪ دﻗﺖ ﮐﺮدم ﯾﺪمد، ﺳﻨﮓ ﺑﺰرﮔ ﯽ داﯽﻣ را ﺑﺮ رﻧﺪ و ﺑ یﮐﻨﺎر ﻪ ارﻧﺪ. ﮔﺬﯽﻣ ﯾﺐﻗﺮ ، ﯿﺐﺗﺗﺮ ﯾﻦ ﺑﻪ ا دو ﺳﺎﻋﺖ ر دل ﺑ د ﯿﺎﺑﺎن و ﺻﺤﺮا و ﮐﻮه ﻫﺎ از ﻣﺴ آنﮐﻪ ﯿﺮی ﻧﺸﺎن ﻫﺎ ﻧﺪدادﯽﻣ ، اﺳﻼم راﻧﺪ. ﯽﮔﺎﻫ . ﺑﻮد ﯿﺐﻋﺠ اﺳﻼم ﮐﻪ ﺑ ﻪ دﻧﺒﺎل ﺣﺮﮐﺖ آن شﺳﺮ ، ﮐﺮدﯽﻣ ﯽ راﻧﻨﺪﮔ ﻫﺎ را از آﯽﻣ ﯿﺮون ﺑ ﯿﻦﺷﺎﻣ ورد و آن از ﯾﮑﯽ ﻫﺎ را ﺻﺪا ﯽوﻗﺘ . ﮐﺮدﯽﻣ ﭘﺲ از ﺣﺮف زدن و ﺗﻮﻗﻒ ﭼﻨ ﺪ ﯿﻘﻪ دﻗ ای، و ﺣﺮﮐﺖ آن ﺳﻪ ﻧﻔﺮی ﮐﻪ ﺳﻪ ﺳﺎﻋﺖ در ﺑﯿﺎﺑﺎن راه ، دادﯽﻣ ﯿﺮ ﻣﺴ ﯿﯿﺮ ﺗﻐ ﯿﻦ ﻣﺎﺷ ، رﻓﺘﻨﺪ ﻣﯽ ﯽﻣ ﻣﻌﻠﻮم ﺷﺪ ﮐﻪ ﮐﺎرﺷﺎن ﯽﺑ ﻧﻘﺸﻪ و ﺣﺮﮐﺖ و ﻣﺴ ﯿﺮﺷﺎن ﯿﺴﺖﻧ ﺧﺪا ﺪﯿ ﺑﻪ اﻣ ﺗﻨﻬﺎ . ﺑﺎر ﯾﮏ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺷﺪم ﭼﻨﺪ ﺳﻨﮓ ﺑﺮ یرو ﻫﻢ ﮔﺬاﺷﺘﻪ ﺷﺪه . اﺳﻼم آن ﭼﻨﺪ ﺳﻨﮓ را ﺑ ﻪ ﻋﻼﻣﺖ ﻧﺸﺎﻧﻪ ی ﻣﺤﻞ ﻋﺒﻮر ﺑﻪ رﻓﻘﺎ ﯾﺶ ﻧﺸﺎن داد ، و از ﺳﻤﺖ آن ﺳﻨﮓ ﻫﺎ ﺣﺮﮐﺖ ﮐﺮد. در ﻣﺤﻠ ،ﯽ آن ﺳﺎ یﻫﺎ ﯾﻪ ﯿﺎهﺳ ، ﺷﺪﻧﺪ ﺳﻮار و واﻧﺖ ﺑﺎ ﺳﺮﻋﺖ ﺑ ﯿﺸﺘﺮی ﻪ ﺑ ﺣﺮﮐﺖ در آﻣﺪ . ﻣﻌﻠﻮم ﺷﺪ د از ﯾﮕﺮ دﺳﺘﺮس ﭘﺎﺳﮕﺎه ژاﻧﺪارﻣﺮ ی دور ﺷﺪ .ﻢﯾاه ﺟﺎده ﻫﻤﭽﻨﺎن ﻧﺎﻫﻤﻮار ﺑﻮد ﯽوﻗﺘ . ﻣﺎه ﭼﻨﺪ دﻗ از ز ﯿﻘﻪ ﻟﮑﻪ ﯾﺮ ﯿﺪا ﭘ اﺑﺮ یﻫﺎ ﺗﻮاﻧﺴﺘ ﯽﻣ ﺷﺪ و ﯽﻣ ﯿﻢ ی ﺗﺎ ﺣﺪ ﻣﻘﺎﺑﻞ را ﻧﮕﺎه ﮐﻨ ﯾﻢ ﮐﺮدﯽﻣ ﯿﺮتﺣ ،ﯿﻢ ﮐﻪ ﭼﻄﻮر اﺳﻼم ﻣ از ا ﺗﻮاﻧﺪ ﯽ ﯾﻦ ی ﯿﺮاﻫﻪ ﺑ ﭘﺮﺳﻨﮓ و ﻻخ و ﺧﻄﺮﻧﺎ ک آن در ، ﻇﻠﻤﺖ ﺷﺐ ﺑﺎ آن ﺳﺮﻋﺖ و اﻃﻤ ﯿﻨﺎن ﯽ راﻧﻨﺪﮔ ﮐﻨﺪ و ۱٤٦