Goriz Nakhasteh

ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺑﻪ ﻣﺎﺷ ﺑﺎر ﯾﮏ .ﺷﻮدﯽﻧﻤﺮ و ﭘﻨﭽ رﺳﺪﯽﻧﻤ ﯿﺒﯽ آﺳ ﯿﻦ ﮐﻪ واﻧﺖ از ﯾﺮی ﺳﺮاز ﯾﮏ ﺗﻨﺪ و ﭘﺮﺧﻄﺮ و ﻧﺎﻫﻤﻮار و ﭘﺮ از ﺳﻨﮓ ﻋﺒﻮر ﮐﺮد ، ﻣﻮﺗﻮرﺳ ﯿﮑﻠﺖ ﯽ و اﻧﺴﺎﻧ ﺳﻮار ﺑﺮ آن در ﻣﻘﺎﺑﻞ ﻇﺎﻫﺮ ﺷﺪ . ﻓﮑﺮ ﮐﺮدم ﮐﻪ اﺳﻼم ، ﺑﺎ ﻫﻤﻪ ،ﯽ زرﻧﮕ ﻣﺎ و ﺧﻮد را در ﺑ ، ﯿﺮاﻫﻪ ﻣﻘﺎﺑﻞ ژاﻧﺪارم اﺳ اﺳﺖ ﯾﺎﻓﺘﻪ ﯿﺮ ﯽوﻟ . آرام در ﮐﻨﺎر ﻣﻮﺗﻮرﺳ ﯿﮑﻠﺖ ﺗﻮﻗﻒ ﮐﺮد. ﯾﺪمد ﻣﻮﺗﻮر ﺳﻮار ﻫﻤﺎن ﺑﻠﻮ یﻫﺎ ﯾﺶﺑﺎ ر چ ﯿﺪه ﮐﺸ ﯿﻨﯽ و ﺑ ﯽﻣ ﺟﻮ و ﮔﻨﺪ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻻﺑﺪ ﺑﻪ اﺳﻼم ﯽﻣ ﮔﻔﺖ ﺟﺎده ﯽﺑ ﺧﻄﺮ اﺳﺖ و او ﯽﻣ ﺗﻮاﻧﺪ ﺣﺮﮐﺖ ﮐﻨﺪ . ﺳﺮﻋﺖ ﺣﺮﮐﺖ ﻣﺎﺷ ﯿﻦ ﺧﻮاﺳﺖ ﯽﻣ و او ، ﺑﻮد یﻋﺎد ﯿﺮﻏ در ﮐﻤﺘﺮ ﯾﻦ زﻣﺎن ﺑﻪ ﻣﺤﻞ اﻣﻦ و ﻣﻮرد ﻧﻈﺮ ﺑﺮﺳﺪ : ﮔﻔﺖ. - ﻪ  اﻧﺸﺎءاﻟ ﯾﮏﺗﺎ رﺑﻊ ﺳﺎﻋﺖ ، ﺑﻪ ﺧﺎﻧ .ﯿﻢ رﺳﯽﻣ یاﻪ ،ﯿﻢﻣﺎﻧﯽﻣ ﺷﺐ آﻧﺠﺎ و اﮔﺮ اﺷﮑﺎﻟ ﯿﺶﭘ ﯽ ، ﯿﺎﯾﺪ ﻧ ﻓﺮدا راه ﻣ .ﯿﻢ اﻓﺘﯽ ﺑﻪ ﺳﺎﻋﺖ ﻧﮕﺎه ﮐﺮدم ؛ ﯿﻢو ﻧ ﯾﺎزده ﮐﻪ ﯾﻦا از . ﺷﺐ ﺑﻮد ﺗﺎ دﻗﺎ ﯾﮕﺮ د ﯾﻘﯽ از ﻣﺎﺷ و ﯾﻢﺷﻮﯽﻣ ﯿﺎده ﭘ ﯿﻦ یاﻪ در ﺧﺎﻧ اﺳﺘﺮاﺣﺖ ﺧﻮاﻫ ، ﮐﺮد ﯿﻢ ﺧﻮﺷﺤﺎل ﺷﺪم ﯽﯿﻠﺧﮐﻪ ﮔﻔﺖ ﯿﺘﯽﮔ . ﺑﺎ ﻦﯿ ﻣﺎﺷ . ﺧﺴﺘﻪ اﺳﺖ ﯽﻣ ﮐﻨﺪ ﯿﻠﯽﺧ زﻣﺎن ﯽوﻟ رﻓﺖ، ﯽ ﺳﺮﻋﺖ ﻣ ﮔﺬﺷﺖ ﺗﺎ در ﺳ ،ﺷﺐ ﯿﺎﻫﯽ ﺑﺎ ﮐﻢ ﺷﺪن ﺳﺮﻋﺖ ﻣﺎﺷ و ﯿﻦ ﺗﻮﻗﻒ آن ، ﺧﻮد را در ﮐﻨﺎر ﺳ ﯿﺎه ﯾﯽﻫﺎ ﭼﺎدر ﯾﺎﻓﺘﯿﻢ ﯿﺎهﺳ . ﭼﺎدر ﺑﻠﻮچ .ﻫﺎ اﺳﻼم ﮔﻔﺖ : - ا ﯾﮕﺮ د ﯾﻨﺠﺎ اﻣﻦ اﺳﺖ ﯾﺪﺷﻮ ﯿﺎده ﭘ . و در ﺧﺎﻧﻪ اﺳﺘﺮاﺣﺖ ﮐﻨ .ﯿﺪ ﺧﺎﻧﻪ ﻫﻤﺎن ﺳ ﯿﺎه یﻣﺮد . ﺑﻮد ﭼﺎدر ﺑﻠﻮچ ﺑﻪ ﮐﻨﺎر واﻧﺖ آﻣﺪ .ﯾﻢﺷﺪ ﯿﺎده ﭘ ؛ ﯾﯽﺪا و ﺧ ﻓﺮاﻣﺮز ﻫﻢ از ﭘﺸﺖ واﻧﺖ ﺑﻪ ﺑ ﯾﺪﻧﺪ ﭘﺮ ﯿﺮون . داﺧﻞ ﯾﻦﺗﺮ ﯾﮏﻧﺰد ﯽوﻗﺘ .ﯾﻢﺷﺪ ﭼﺎدر آن ﻣﺮد ﻓ ی ﯿﺘﯿﻠﻪ را ﯽ ﭼﺮاغ دﺳﺘ ﺑﺎﻻ ﮐﺸ ﯾﺪمد ،ﯿﺪ در ﻫﺮ ﮔﻮﺷﻪ ی آن ﭼﺎدر ﮐﺴ . ﯿﺪه ﺧﻮاﺑ ﯽ ﺑﺎ ورود و ﺻﺤﺒﺖ یﻣﺮد ،ﻣﺎ یﻫﺎ از ﺟﺎ ﺑﻠﻨﺪ ﯽ ﺷﺪ و دﺳﺘ ﺑﻪ ﭼﺸﻢ .ﯿﺪﻣﺎﻟ ﯾﺶﻫﺎ ﻣﺎ را ﻧﮕﺎه ﮐﺮد و دوﺑﺎره ﺳﺮ را ﺑﺮ زﻣ ﯿﻦ ﮔﺬاﺷﺖ و ﺑﻪ ﺧﻮاب . رﻓﺖ ﹺ ﻣ ﯿﺎهﺳ یﭘﺘﻮ ، ﺑﻌﺪ یاﻪ ﮔﻮﺷ ﺠﺎور ﮐﻪ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮد ،ﯾﻢ ﯿﺎهﺳ ﯽزﻧ . ﮐﺮد ﯽﺣﺮﮐﺘ ﭼﺮده و ﻻﻏﺮ ﺑﺎ ﭼﺸﻤﺎﻧ ﯽ ﭘﻒ ﮐﺮده و دﺧﺘﺮ ﯽﺟﻮاﻧ ﻫﺠﺪه، ﻧﻮزده ﺧﻮاب ﺳﺎﻟﻪ آﻟﻮد ﺳﺮ را از ﺑﺴ ش ﻠﺮ ﺑ ﺘ ﻨﺪ ﮐﺮدﻧﺪ و ﺑﻪ ﻣﺎ اﯾﻦ ، ﻣﯿﻬﻤﺎﻧﺎن ﻧﯿﻤﻪ ﺷﺐ ، ﻧﮕﺎه ﮐﺮدﻧﺪ . از ﺑﺴﺘﺮ ﺑﯿﺮون آﻣﺪﻧﺪ و ﻫﻤﺎن ﮐﻨﺎر ﻧﺸﺴﺘﻨﺪ و آرام ﺳﻼم ﮔﻔﺘﻨﺪ . ﯾﯽﺟﺎ ﮐﻪ ﻣﺎ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮد ﺑﺮ زﻣ ﯿﺮی ﺣﺼ ﯾﺎو ﯾﻠﻮز ،ﯾﻢ یرو ﺑﺮ . ﻧﺒﻮد ﯿﻦ یﮐﺘﺮ ﯾﮏ یاﻪﯾ ﺳﻪ ﭘﺎ دود زده ﮔﺬاﺷﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ، ﯾﺮ و ز آن ﺧﺎرﻫﺎ ﺑﺎﯿﺎﺑ ی ﯽﻣ ن را ﺳﻮزاﻧﺪﻧﺪ ﺗﺎ آب ﺑﺠﻮﺷﺪ و ﭼﺎ ی آﻣﺎده ﺷﻮد . دود ﺧﺎرﻫﺎ ، یﺑﻮ و ،ﻫﺎ ﻋﺮق ﺗﻦ اﺛﺎث و ﺑﺴﺘﺮ ﮐﺴﺎﻧ ﯽ ﮐﻪ آﻧﺠﺎ ﺑﻮد ،ﻧﺪ ﻣﺸﺎم را آزار ﯽﻣ داد و ﭼﺸﻢ را ﻣ . ﺳﻮزاﻧﺪ ﯽ ﻣﻌﻠﻮم ﻧﺒﻮد ﭼﻄﻮر و ﺗﺎ ﭼﻪ وﻗﺖ ﺷﻮد ﯽﻣ ﯾﺮز ﻣﺎﻧﺪن آن ﭼﺎدر را ﺗﺤﻤﻞ ﮐﺮد ، ﭼﻮن ﻫﻤﺎن ﻟﺤﻈﺎت اول ی ﻫﻢ ﮐﺎر دﺷﻮار ﺑﻪ ﻧﻈﺮ .ﯿﺪ رﺳﯽﻣ ﯿﺘﯽﮔ ﻧﺎآرام ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮد . ﻣﻦ ﺑﻪ دﯾﮕﺮ ﻫﻤﺴﻔﺮان ﻧﮕﺎه ﮐ . ﺮدم ﻓﺮاﻣﺮز ﯾﯽﺪا ﺧﺴﺘﻪ و ﺧ ﮐﺴﻞ و ﮐ ﺑﺎ ﻮﻓﺘﻪ ﯾﯽﻫﺎ ﭼﺸﻢ ، ﺧﻮاب ی در ﺗﻤﻨﺎ در ﮐﻨﺎر ﯾﮑ ﺪﯾﮕﺮ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ ﺪاﯾﯽ ﺧ . از ﺷﻮق ﻧﻮﺷﯿﺪن ﭼﺎی ﺟﺎﻧﯽ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮ .د ﻣﻦ دﻟﻢ ﯾﯽﺟﺎ ﺧﻮاﺳﺖ ﯽﻣ ﺑﻮد و آرام ﻣ اﻓﺘﺎدم ﯽ رو ﯿﺘﯽ ﮐﻪ ﮔ ﺑﻪ اﺳﻼم ﮐﺮد و ﮔﻔﺖ : - اﺳﻼم ﺧﺎن ﯽﻣ ، ﺷﻮد ﻣﻦ ﺑﺮوم ﺗﻮ ؟ﯿﻨﻢ ﺑﺸ ﯿﻦ ﻣﺎﺷ ی - ،ﺧﺎﻧﻢ ﭼﺎی ﺑﺨﻮرﯾﺪ . ﺑﻌﺪ ، ۱٤۷