Goriz Nakhasteh

ﮐﻪ ﺻﺤﺒﺖ ﻣﺎ ﺑﺎﻋﺚ ﯿﺪاری ﺑ ،ﺷﺪه ﻟﺤﻈﺎﺗ ﯽ ﻣﺎ را ﻧﮕﺎه ﮐﺮد و ﭼﻮن ﻟﺒﺨﻨﺪ ی در ﺻﻮرﺗ ،ﯾﺪد ﻤﺎن ﻫﻢ ﻣﺎ . ﮔﻔﺖﯽﻣﺳﻼ ﺑﻪ او ﺻﺒﺢ .ﯿﻢ ﮔﻔﺘ ﯿﺮﺧﺑﻪ آن از .ﺷﺪ ﯿﺪار ﻫﻢ ﺑ ﻓﺮاﻣﺮز ﭘﺮﺳ ﻫﺎ : ﯿﺪﯾﻢ - ا ﮔﺮ ﺑﺨﻮاﻫ ﯿﻢ از ﮐﻠﺒﻪ ﺧﺎرج ﺷﻮ یﺧﻄﺮ ،ﯾﻢ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻣﺎ ﻧ ؟ ﯿﺴﺖ : ﺟﻮاب داد - زود ﺑﺮو ؛ﯾﺪ آن دورﺗﺮ ﭼ ﺎه آب ﻫﺴﺖ. ﯾﻢآﯽﻣ ﻣﻮﺗﻮر ﭼﺎه را روﺷﻦ ﯿﺪ ﺗﻮاﻧ ﯽﻣ ﮐﻨﻢ و ﯽﻣ دﺳﺖ و ﺑﺸﻮ ﺻﻮرت . ﯾﯿﺪ . ﺑﻮد یاه ﻣﮋد ﺗﮑﻪ ﺻﺎﺑﻮﻧ ﯽ را ﮐﻪ ﭼﻮن ﮔﻮﻫﺮ ﮔﺮاﻧﺒﻬﺎ در ﮔﻮﺷﻪ ی ﺳﺎ ک ﭘﻨﻬﺎن ﮐﺮده ﺑﻮد ﯾﻢ ، ﺑﺮ دﺳﺖ ﯿﻢ ﮔﺮﻓﺘ و آرام ﺳﺮ از ﮐﻠﺒﻪ ﺑ .ﯾﻢ ﮐﺮد ﯿﺮون آن ﻫﻨﻮز دو ﺑﻠﻮچ در ﮐﻨﺎر د ﯿﺮون ﺑ ، ﯾﻮار ﮐﻠﺒﻪ ﺧﻔﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ . ﻣﺎ ﮐﻪ  ﻪ ﺑ ﻗﺒﻼ ﺳﻤﺖ ﭼﺎه رﻓﺘﻪ ﺑﻮد ﯾﻦا ،ﯾﻢ ﺑﺎر ﺑﺎ ﺳﺮﻋﺖ ﺑ ﯽراﻫ ﯿﺸﺘﺮ آن ﻗﺴﻤﺖ ﺷﺪ .ﯾﻢ یاﻪﯿﻘ ﭼﻨﺪ دﻗ ﻧﮕﺬﺷﺖ ﮐﻪ ﻫﺮ ﺑﻪ ﻣ ﺑﻠﻮچ ﭼﻬﺎر ﺷﺪﻧﺪ ﯾﮏﺰد ﺎ ﻧ . دو ﺗﺎ ﯾﮑﯽ ﯾﮕﺮ، د ی اﺳﻼم ﯾﮕﺮی دو ﺑﻮد ﻧﺎﻣﺶ ﮐﻪ ﯽﻮاﻧﺟ ﯿﻢﻋﻈ . ﺑﻮد ﯿﻢﻋﻈ از اﺑﺘﺪا و ﺳﻔﺮ ی از اﺗﻮﺑﻮﺳ ﯽ ﮐﻪ در زاﻫﺪان ﺳﻮار ﺷﺪ ﯾﮏ و ﺑﻪ ﺧﺎش رﻓﺘ ،ﯿﻢ ﻫﻤﺮاﻫﻤﺎن ﺑﻮد ﯽﺟﻮاﻧ . ﺑﻮد ﺑﺎ ﺻﻮرت ﯾﻞ ﻣﺘﻤﺎ یﯿﺮهﺗ ﺑﻪ زرد ﻟﺐ ، یﻫﺎ ﻣﻮ ، ﮐﺒﻮد یﻫﺎ ﺻﺎف و ﭼﺮب و آو ﯿﻞﺳﺒ ﯾﺰان و ﯾﺰر ﯽﻗﺎﻣﺘ ، ﺑﺎ ﯿﺸﻪ ﻫﻤ ﯽ ﭼﺸﻤﺎﻧ ﻟﺐ. ﺧﻤﺎر یﻫﺎ ﮐﺒﻮدش ﺣﮑﺎ ﯾﺖ از اﻋﺘ ﯿﺎد او داﺷﺖ . ﯿﺘﯽ ﺣﺎﻻ ﮔ و ﻣﻦ و آن ﭼﻬﺎر ﺑﻠﻮچ ﺑﻪ ﻧﺰد ﯾﮏ . ﯿﺪﯾﻢ ﭼﺎه رﺳ اﺳﻼم ﺻﺒﺢ ﯿﺮﺧﺑﻪ ﮔﻔﺖ و ﭘﺮﺳ :ﯿﺪ - ﺷﺐ ﺧﻮب ﺧﻮاﺑ ؟ ﯿﺪﯾﺪ ﻫﺮ دو ﺟﻮاب ﻣﺜﺒﺖ داد ﺮ را ﺑ ﯾﺖ رﺿﺎ ﺮ و اﺛ ،ﯾﻢ ﺻﻮرﺗﺶ ﺧﻮاﻧﺪ .ﯾﻢ او و رﺷ ﯿﺪ ﻣﻮﺗﻮر ﭼﺎه را روﺷﻦ . ﮐﺮدﻧﺪ ﻟﺤﻈﺎﺗ ﯽ ﺑﻌﺪ از دﻫﺎﻧﻪ ی ﺗﻠﻤﺒﻪ ﻣﺎﻧﻨﺪ ی آب ﺑ ﯾﺨﺖر ﯿﺮون ی و ﺷﺎد ﺑﻪ دل ﻣﺎ آورد . ﹰ ﺧﻮد را ﻓﻮرا ﺑﻪ ﻣﺴ ﯿﺮ ﺣﺮﮐﺖ آب رﺳﺎﻧﺪ ﯾﻢ و در ﻧﻬﺎ ﻟﺬت ﯾﺖ دﺳﺖ و ﺻﻮرت .ﯿﻢ ﺷﺴﺘ اﺳﻼم ﮔﻔﺖ : - ﻫﺮ ﭼﻪ زودﺗﺮ ﺑﻪ ﮐﻠﺒﻪ ﺑﺮﮔﺮد ﯾﺪ ﮐﻪ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﻏ یﺧﻮد ﯿﺮ ﺷﻤﺎ را ﺑﺒ . ﯿﻨﺪ ﺑﺎ اﯾﻦ ﺣﺮف از اﺳﻼم ﭘﺮﺳﯿﺪم : - آن ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن آﺟﺮ ﯾﮏ ی ﻃﺒﻘﻪ و ﭘﺮﭼ ﯽﻤ ﮐﻪ ﺑﺮ ﺑﺎﻻ ی آن در ﻣﻮج اﺳﺖ ؟ ﯿﺴﺖﭼ ، - ﻫﻨﻮز او ﺟﻮاب ﻧﺪاد » : ﮔﻔﺘﻢ ﯽﺷﻮﺧ ﻪ ﺑ ه ژاﻧﺪارﻣﺮی اﺳﺖ ؟« ایهﺧﻨﺪ ﮐﺮد و ﮔﻔﺖ : - آﻧﺠﺎ ﻣﺪرﺳﻪ اﺳﺖ ﺑﭽﻪ ﯽوﻟ ، یﻫﺎ ﺑﻠﻮچ ﺑﻪ آﻧﺠﺎ ﯾﻨﺪآﯽﻧﻤ . در ﻫﻤﺎن ﺳ ﯿﺎه ﭼﺎدرﻫﺎ ﮐﻼس یﻫﺎ ﻣﺪرﺳﻪ ﻫﺴﺖ؛ آﻧﺠﺎ . ﺧﻮاﻧﻨﺪ ﯽﻣ درس ﻣﻌﻠﻢ ﻫﻢ ﺑﻪ ﺳ ﯾﺪآﯽﻣ ﯿﺎه . ﭼﺎدر - ؟ﭼﺮا - ﯽ ﻃﺮز زﻧﺪﮔ ﺧﻮدﺷﺎن را دوﺳﺖ دارﻧﺪ . - ﯾﻦ ﺣﺎﻻ ا ﻣﺪرﺳﻪ ﻣﺘﺮوک اﺳﺖ ﯾﻌﻨﯽ ؟ رﻓﺖ و آﻣﺪ ﻧﺪارد ی ؟ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺷﺪه ﺑﻮد ﮐﻪ ﻗﺴﻤﺖ آﺧﺮ ﯾﺖ ﻢ ﺣﮑﺎ ﺳﺆاﻟ از ﻧﮕﺮاﻧ ﯽ : ﮔﻔﺖ دارد. ۱٥٤