Goriz Nakhasteh

ﭘﺲ از ﻃ ﯽ ، ﯽ ﻣﺴﺎﻓﺘ اﺳﻼم از ﺳﺮﻋﺖ واﻧﺖ ﮐﺎﺳﺖ و ی در ﮐﻨﺎر ، ﯾﺎﻓﺖ یاﻪﯾ ﮐﻪ ﺳﺎ ﻣﺘﻮﻗﻒ ﺷﺪ . ﯾﻘﯽ دﻗﺎ ﺑﺪون ﭘﺮﺳﺶ ﻧﺸﺴﺘ ؛ﯿﻢ او ﻫﻢ ﺣﺮﻓ ﯽ ﻧﺰد ﺗﺎ شﺳﺮ ﮐﻪ ﯾﻦا را از ﭘﻨﺠﺮه ی واﻧﺖ ﺑ ﯿﺮون آورد و ﻋﻈ» : ﮔﻔﺖ  !« ﯿﻢ  ﻫﺎ آن ﯽوﻗﺘ ﻣﻌﻤﻮﻻ ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ را ﺻﺪا آ ﺑﻪ ، ﮐﺮدﻧﺪ ﯽﻣ ﹸ» ﯾﮏ ﻫﻢ ﺧﺮ اﺳﻢ از ﯿﻢﻋﻈ . ﮐﺮدﻧﺪ ﯽﻣ ﺎﻓﻪ ﺿا «ا ﭘﺸﺖ واﻧﺖ ﺑﻪ ﭘﺎ و ﯾﺪﭘﺮ ﯿﻦﯾ ﻧﺰد اﺳﻼم آﻣﺪ . آﻫﺴﺘﻪ و ﺑ ﻪ زﺑﺎن ﻣﺤﻠ ﯽ ﺑﺎ ﻫﻢ ﮔﻔﺘﮕﻮ ﮐﺮدﻧﺪ . ﻣﺎﺷ ﯿﻦ ﻫ ﻤﭽﻨﺎن ﻣﺘﻮﻗﻒ ﺑﻮد اﮐﻪ ﯾﻦاﺗﺎ ز دور ﺻ ﻪ ﺑ ﯾﯽﺪا ﮔﻮش رﺳ . ﯿﺪ ﮐﻪ ﮔﻔﺘﻨﺪ از ﺑﭽﻪ اﻧﺪ. ﺷﺎن ﺧﻮد یﻫﺎ ﭼﻨﺪ یاﻪ ﻟﺤﻈ ﻧﮕﺬﺷﺖ ﮐﻪ ﯾﮑﯽ از ﻣﻮﺗﻮرﺳ ﯿﮑﻠﺖ ﺷﺪ و ﯾﮏﻧﺰد ﻫﺎ راﻧﻨﺪه ﯽﻣ ﭼﻨﺪ ﮐﻼ ﺑﺎ اﺳﻼم ﯿﻢ و ﻋﻈ ﺑﺮ ﯿﻢﻋﻈ . ﺻﺤﺒﺖ ﮐﺮد ﺗﺮک ﻣﻮﺗﻮر ﺳﻮار ﺷﺪ، و ﺑﺎ ﺳﺮﻋﺖ از ﻣﺎ دور ﺷﺪﻧﺪ. از اﺳﻼم ﭘﺮﺳ : ﯿﺪم - ا ﯿﻠﯽﺧ ﯾﺎآ ﯿﻢ ﺧﻮاﻫ ﯾﻨﺠﺎ ﻣﺎﻧﺪ؟ اﺳﻼم ﻣﺘﻔﮑﺮ و ﯽﺑ ﺣﻮﺻﻠﻪ ﺟﻮاب داد : - ﯾﺪﺑﺎ راه ﺑﺎز ﺑﺎﺷﺪ ؛ ﭘﺎ ک ﺑﺎﺷﺪ . ﺑﻌﺪ ﺑﺮا ی آن ﮐﻪ ﺻﺤﺒﺖ را ﻋﻮض ﮐﺮده ﺑﺎﺷﺪ : ﮔﻔﺖ ، - ا ﯿﺎﻫﯽ ﮔ ﯾﻨﺠﺎ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ دوای ﺣﺎل ﺷﻤﺎ و ﻓﺮاﻣﺮز . ﺧﺎن اﺳﺖ - اﺳﻢ آن ﮔ ﯿﺎه ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮم ﻧﻤﺎﻧﺪه اﺳﺖ؛ شﺳﺮ را از ﭘﻨﺠﺮه ی واﻧﺖ ﺑ ﯿﺮون آورد و ﮔﻔﺖ « رﺷﯿﺪ! » : ﺟﻮان ﺳﯿﺎه ﭼﻬﺮه و ﺳ ﺎهﯿ ﭘﻮش ﺑﻪ ﭘﺎ .ﯾﺪﭘﺮ ﯿﻦﯾ اﺳﻼم ﺑﻪ او ﮔﻔﺖ د ﺑﺮو ﮐﻪ و از داﻣﻨﻪ یﻫﺎ ﺗﭙﻪ ی آن دور ﺑﺮا ﯾﻤﺎن آن ﺳﺒﺰه و ﮔ ﯿﺎه ﻣﺨﺼﻮص را ﺑ ﯿﺎورد . ﻣﻦ ﮐﻪ ﺧ ﯽﻣ ﯿﺎل ﮐﺮدم ﻫﺮﻟﺤﻈﻪ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﺑﺎ و ﺧﺒﺮ ﻋﻼﻣﺖ ﻣﻮﺗﻮرﺳ ﯿﮑﻠﺖ ﺳﻮارﻫﺎ ﺑﻪ راه ،ﯿﻢﻔﺘﯿﺑ ﺑﺎ دﺳﺘﻮر ی ﮐﻪ اﺳﻼم ﺑﻪ رﺷ ،داد ﯿﺪ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺷﺪم ﯾﺪﺑﺎ ﮐﻪ ﻣﺪت ﺑ ﯿﺸﺘﺮی در آن ﮐﻨﺎر اﺗﺮاق ﮐﻨ ﯿﻢ . ﺑﻪ ﻫ ﯿﭻ ﮐﺪام ﻣﺎ اﺟﺎزه ﻧﺪاد ﮐﻪ از واﻧﺖ ﭘ ﯾﮏدر .ﯾﻢﺷﻮ ﯿﺎده ﻟﺤﻈﻪ د ﺑﻪ ،ﯿﺪ رﺷ ﯾﺪم ﺳﺮﻋﺖ ﯾﮏ ﺣﯿﻮان ﺑﯿﺎﺑﺎﻧﯽ ، ﺑﺎ ﯾﮏ ﯽﮐﻮﻫ ﺑﺰ از ﻣﺎ دور ﺷﺪ ؛ ﭼﺎﺑﮏ و ﺳﺒﮏ و ﺗﻨﺪ و ﺗ ﯿﺰ از ﺗﭙﻪ ﻔﻣﺮﺗ یﻫﺎ ﻊ ﺑﺎﻻ رﻓﺖ و ﭼﺸﻢ ﯾﺪد از ﻣﺎ ﻧﺎﭘﺪ .ﺷﺪ ﯾﺪ ﻣﻦ و ﮔ یزﻓﺮ ﯾﻦ ازا ﯿﺘﯽ و ﭼﺎﺑﮑ ﯽ او ﺣ .ﯾﻢ ﮐﺮد ﯿﺮت ازاﺳﻼم ﭘﺮﺳ : ﯿﺪم - ﯿﺪ رﺷ اﺣﺴﺎس ﺧﺴﺘﮕ  اﺻﻼ ﮐﻨﺪ؟ﯽﻧﻤ ﯽ اﺳﻼم در ﺟﻮاﺑﻢ ﮔﻔﺖ : - ﯿﭻﻫ یﺑﺮا ﮐﺪام آن از ﯽ ﺧﺴﺘﮕ ﻫﺎ و اﺳﺘﺮاﺣﺖ و ﺧﻮاب و ﯽﻣﻌﻨ ﯽﺧﻮاﺑ ﯽﺑ ﯽﻣ و ﻣﻔﻬﻮ را ﻧﺪارد ﮐﻪ ﺑﺮای ﻣﺎ . ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ا ﮔﺮ ﻻزم ﺑﺎﺷﺪ، ﻫﺎ ﺷﺐ ﻫﻔﺘﻪ ﯾﮏ ﻧﺨﻮاﺑﻨﺪ و راه روز ﯽ در ﻃ ؛ ﺮوﻧﺪ ﺑ ﯿﺪار ﻫﻢ ﺑ ﺑﺎﺷﻨﺪ و ﮐﺎر ﮐﻨﻨﺪ ﯾﮏو ﺑﺎ ، ﺳﺎﻋﺖ اﺳﺘ ﺮ اﺣﺖ و ﭼﺸﻢ ﺑﺮ ﻫﻢ ﮔﺬاﺷﺘﻦ ، ﻗﺎدر ﺑﻪ اداﻣﻪ ی راه و ﮐﺎر ﺑﺎﺷﻨﺪ . اﻣﺮوز ﭼﻬﺎر ﯿﻣ ی ﻦ روز اﺳﺖ ﮐﻪ ﯿﺪ رﺷ در راه اﺳﺖ ﯾﺮوز د. دوﺑﺎره ﺑ ﻪ زاﻫﺪان آﻣﺪ و ﻫﻤﺮاه ﺷﺪ! ﻣﺎ ﭘﺮﺳ : ﯿﺪم - ﺗﺎ ﭘﺎ ﮐﺴﺘﺎن ﻫﻢ ﺑﺎ ﻣﺎ ﻫﻤﺮاه ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد ؟ ۱٦۸