Goriz Nakhasteh

ﮔﻮﺷﺖ در آن ﻗﺮار داﺷﺖ ، زدم و ﺧﻮردم ﯽوﻟ ؛ ﮔﻮﺷﺖ ﻫﺎ از ﯿﺸﺘﺮ ﺑ ﯾﺪﺷﺎ . ﺧﺎم ﺑﻮد ﯾﮑﺴﺎﻋﺖ ﺑﻮد ﮐﻪ وارد آن ﺧﺎﻧﻪ : ﮔﻔﺖ ﯿﻢﻋﻈ .ﯾﻢ ﺑﻮد ﺷﺪه ﭼﻮن ﺷﺐ اﺳﺖ و ﻣﺎ ﻫﻢ از ﮐﻨﺎر ﺧﺎﻧﻪ ﻫﺎ وارد ﺷﺪ ،ﻢﯾاه ﺷﻤﺎ ﻣﺘﻮﺟﻪ . ﯾﺪ ﻧﺸﺪ وﻟﯽ اﯾﻨﺠﺎ ﺧﯿﻠﯽ از ﺑﻠﻮچ ﻫﺎ ﹰ اﯾﻨﺠﺎ زﻧﺪﮔﯽ ی اﯾﺮان ﻣﻮﻗﺘﺎ . ﮐﻨﻨﺪ ﻣﯽ ﭘﺮﺳ : ﯿﺪم -  ، ﻣﺜﻼ ؟ ﭼﻨﺪ ﺗﺎ - ده ﻫﺰار ﺗﺎ ؛ ﹼﺢ ﻫﻤﻪ ﻣﺴﻠ . - ﯽﮐ ؟ دﻫﺪﯽﻣرا ﻫﺎ ﯾﻦا ﺧﺮج ؟ ﮐﻨﻨﺪﯽﻣ ﯽ ﭼﻄﻮر زﻧﺪﮔ - ﻫﻤﻪ ﻣﻘﺮر . دارﻧﺪ ی ﺷﺎه ﮐﻤﮏ . ﮐﻨﺪﯽﻣ از ﻓﺮاﻧﺴﻪ . ﯿﺮﻧﺪ ﮔﯽﻣ از ﺣﺮف ﯾﺎدز ﯿﻢﻋﻈ یﻫﺎ ﻧ ﺳﺮ در ﯿﺎوردم و ﻧﺘﻮاﻧﺴﺘﻢ آﻧﭽﻪ ﮔﻔﺖ ﯽﻣ را ﺑﻪ ﻫﻢ رﺑﻂ ﺑﺪﻫﻢ در ﯽوﻟ ، آنﮐﻪ ﯾﻦا ﺑﻮدﻧﺪ ﯾﺮان ا یﻓﺮار یﻫﺎ ﻮچﻠﺑﻫﺎ یﺟﺎ ، ﺷﮏ ﻧﺒﻮد .  اﺣﺘﻤﺎﻻ ﺑ ﯿﺸﺘﺮﺷﺎ ن در ﮐﺎر ﻗﺎﭼﺎق ﺟﻨﺲ و ﻣﺴﺎﻓﺮ و اﺳﻠﺤﻪ ﺑﻮدﻧﺪ. در آن ﺳﺎﻋﺖ و دﻗﺎ ﯾﻖ ﻣﻮﺿﻮع ﻣﻬﻢ ﺑﺮا ﯾﻦا ﯾﻢ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﺎﻻﺧﺮه ﮐ ﯿﻦ ﻣﺎﺷ ﯽ ﺣﺎﺿﺮ ﯽﮐ و ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ ﺑﻪ ﻣﻘﺼﺪ ﮐﻮ ﯾﺘﻪ ﺑﻪ راه اﻓﺘﺎد ﯿﻢ ﺧﻮاﻫ ، ﯿﺪه ﭼﻮن ﺷﻨ ﺑﻮدم ﺗﺎ ﻣﻘﺼﺪ ﭘﺎﻧﺰده، ﺷﺎﻧﺰده ﺳﺎﻋﺖ راه اﺳﺖ. ﻪﻫﻤ ﯿ داﺷﺘ ﯿﻢ ﺗﺼﻤ ﯽﺧﻮاﺑ ﯽﺑو ﯽﮕﺧﺴﺘ ﯾﺖ در ﻧﻬﺎ ﻢ ﺗﺎ ﺻﺒﺢ ﺑ ﯿﺪار و در راه ﺑﺎ و ،ﯿﻢﺷ اﺳﺘﺮاﺣﺖ و ﺧﻮاب و ﻧﻈﺎﻓﺖ ﭼﻨﺪ روزه را ﺑﻪ ﺣﻀﻮر در ﮐﻮ ﯾﺘﻪ ﻣﻮﮐﻮل ﮐﻨ . ﯿﻢ ﻫﻤﺮاﻫﺎن ﺑﻠﻮچ ﻣﺎ ﮐﻪ ﺧﻮد ﻋﺎدت ﺑﻪ ﺗﺤﻤﻞ راه ﯽو ﻃ ﯽﺧﻮاﺑ ﯽﺑ ﯽوﻗﺘ ، داﺷﺘﻨﺪ ﻣﺎ را آﻣﺎده ، ﯾﺪﻧﺪ د ﻓﻘﻂ در ﺻﺪد ﺑﻮدﻧﺪ ﻫﺮ ﭼﻪ زودﺗﺮ وﺳ ﯿﻠﻪ ﻓﺮاﻫﻢ ﺷﻮد . ﺑﺎﻻﺧﺮه ﺟﻮان د ﯾﮕﺮی آﻣﺪ و ﺑﺎ ﻫﻢ ﺗﻮاﻓﻖ ﮐﺮدﻧﺪ در ازا ی ﻣﺒﻠﻎ ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻮﺟﻬ ﯽ ﻣﺎ را ﺑﻪ ﻣﻘﺼﺪ ﺑﺮﺳﺎﻧﻨﺪ . اﻟﺒﺘﻪ ﻋﻈﯿ ﻢ و اﺳﻼم ﻫﻢ ﻫﻤﺮاه ﺑﺎﺷﻨﺪ . ﺳﺎﻋﺖ از ﹸﻪ ﻧ ﺷﺐ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺳﺎ ک ﻫﺎ را از ﺧﺎﻧﻪ ﯿﺮون ﺑ آوردﻧﺪ در و ﭘﺸﺖ واﻧﺖ ﮐﻮﭼﮑ ﯽ ﮐﻪ ﻣﺘﻌﻠﻖ ﺑﻪ ﺟﻮان ﺑﻮد ﻗﺮا رﯿﺪا ﺑﮐﻪ ﯿﺘﯽﮔ . دادﻧﺪ ر در ﭘﺸﺖ واﻧﺖ ﻗﺒﻠ ﯽ دراز ﮐﺸ از ﻪﻫﻤ .ﺷﺪ ﯿﺎده ﭘ ، ﺑﻮد ﯿﺪه ﺧﺎﻧﻪ ﺻﺎﺣﺐ و ﻣﺮدان ﺑﻠﻮچ و آن ﺟﻮان ﻣﻐﻤﻮم ﮐﻪ ﭘﺪرش ﮐﺸﺘﻪ ﺷﺪه ﺑﻮد ، ﯽ ﺧﺪاﺣﺎﻓﻈ ﯾﺮان ا یﺑﻘﺎ ی و آرزو و ﺑﺎزﮔﺸﺖ ﺑﻪ ﺧﺎ ک وﻃﻨﻤﺎن را ﮐﺮد .ﯾﻢ ﯾﻦا ﹰ ﺷﻤﺎره ﻣﺤﻠ واﻧﺖ ﮐﻪ ﺣﺘﻤﺎ ﯽ ﭘﺎ ﮐﺴﺘﺎن را داﺷﺖ ، از واﻧﺖ ﻗﺒﻞ ﮐﻮﭼﮏ ﺗﺮ ﺑﻮد و ﺟﺎ یﮐﻤﺘﺮ ی داﺷﺖ. ﯾﯽﺪا و ﺧ ﻓﺮاﻣﺮز ﻗﺼﺪ داﺷﺘﻨﺪ ﮐﻪ ا ﺑﺎر ﯾﻦ در ﻫﻢ ﻋﻘﺐ واﻧﺖ ﺑﻨﺸ آن از . ﯿﻨﻨﺪ ﻫﺎ ﺧﻮاﻫﺶ ﮐﺮدم ﯾﮏ ﮐﺪاﻣﺸﺎن ﺟﻠﻮ در داﺧﻞ اﺗﺎق ﺑﻨﺸ ﯿﻨﻨﺪ و ﻣﻦ در ﻋﻘﺐ واﻧﺖ ﺑﺎﺷﻢ، ﻪ ﺑ ﯾﮏ ﯿﭻﻫ ﯽوﻟ اﺻﺮار ز ﯾﺎد ﻣﻦ ﺗﻮﺟﻬ ﯽ ﻧﮑﺮدﻧﺪ و ﮔﻔﺘﻨﺪ در ﻋﻘﺐ واﻧﺖ راﺣﺖ ﻧﺪ. ﺗﺮ اﺗﺎﻗﮏ در ﯾﻦا یﺟﻠﻮ واﻧﺖ ﻋﻼوه ﺑﺮ راﻧﻨﺪه ﺑﯿﺴﺖ ﯽﺟﻮاﻧ ﮐﻪ و ﺳﻪ، ﺑ ﯿﺴﺖ و ﭼﻬﺎر ، ﺳﺎﻟﻪ ﺑﻮد ﯾﮏ ﻧﻔﺮ دﯾﮕﺮ ﻫﻢ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺖ ﺑ ﻪ . ﯿﻨﺪ ﺑﻨﺸ ﯽ راﺣﺘ اﺳﻼم ﻧﺸﺴﺖ یﭘﻬﻠﻮ دﺳﺖ راﻧﻨﺪه؛ ﻣﻦ ا یﭘﻬﻠﻮ ﺳﻼم و در ﯿﺘﯽﮔ دﺳﺖ ﭼﭙﻢ . ﺑﻪ ﺳﺨﺘ ﯽ و ﺑﺎ ﻓﺸﺎر ﮐﻪ ﯽﺣﺎﻟ در ، ﺑﻪ ﭘﻬﻠﻮ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﯾﻢ ﺑﻮد ﺮﻫ ی و ﺷﺎﻧﻪ ﮐﺪاﻣﻤﺎن یرو ﯾﮕﺮی ﺷﺎﻧﻪ د ، ﺑﻮد ﺧﻮد را در آن اﺗﺎﻗﮏ ﺗﻨﮓ ﺟﺎ داد ﻫﻢ ﯿﻢﻋﻈ .ﯾﻢ ﭘﺸﺖ ﺷﺪ. ﺳﻮار ﯿﻦ ﻣﺎﺷ ۱۷٦