Goriz Nakhasteh

آب ﯽﮐﻤ داﺧﻞ اﺗﺎﻗﮏ واﻧﺖ ﺷﺪه ﺑﻮد . از ﻣﺎ ﺧﻮاﺳﺘﻨﺪ ﺑﻪ آن ﯾﺪﺷﺎ ﺗﺎ ﯿﻢﮐﻨ ﮏﮐﻤ ﻫﺎ ﺑﺎ زور و ﻓﺸﺎر ﺷﺶ ﻧﻔﺮ ﺑﺘﻮاﻧ و ﯿﻦ ﻣﺎﺷ ﯿﻢ ﺧﻮد را از آن ﻣﻬﻠﮑﻪ ﻧﺠﺎت دﻫ ﮏاﺗﺎﻗ در ﯿﺘﯽﮔ .ﯿﻢ واﻧﺖ ﻣﺎﻧﺪ ﻣﻦ . ﯾﻢﻫﺎ ﮐﻔﺶ را از ﭘﺎ در آوردم و ﭘﺎﭼﻪ یﻫﺎ ﮔﺸﺎد ﺷﻠﻮار ﺑﻠﻮﭼ ﯿﺪم ﮐﺸ زاﻧﻮ یﺑﺎﻻ را ﺗﺎ ﯽ . ﭘﺎ را در رود ﮔﻞ - آﻟﻮد ﻓﺮو ﺑﺮدم . آب ﺗﺎ ﺑﺎﻻ ﻧزا ی ﻮاﻧﻢ ﺑﻮد یﺳﺮد . آب و ﺷﻦ و ﺑﺮ یﻫﺎ ﯾﺪه ﺳﻨﮓ در ﮐﻒ ﭘﺎ و ﻓﺸﺎ ر آب ﯾﺴﺖ را ﺑﺎ ﺗﺤﻤﻞ . ﮐﺮدم ﯽﻣ ﻓﺮاﻣﺮز را ﺻﺪا ﮐﺮدم . او ﻫﻢ ﺑﻪ ﻫﻤ ﯿﺐﺗﺮﺗ ﯿﻦ از ﭘﺸﺖ واﻧﺖ ﭘﺎ . آﻣﺪ ﯿﻦﯾ ﯾﯽﺪاﺧ ! ﺧﻮاب ﺑﻮد ﯽﺑ ﺎن ﭼﻨ راه ﯽ ﺧﺴﺘﮕ ﺣﺎﻟﺶ ﮐﺮده ﺑﻮد ﮐﻪ ﺳﺎﻋﺘ ﯽ ﯿﻤﺖﻗﻪ ﺧﻮاب را ﺑ ﯽ ﺟﺎن ﻣ - .ﯾﺪﺧﺮ ﯾﺶ ﭼﻮن ﺻﺪا ﮐﺮدم ﮔﻔﺖ : - ﺧﻮاﻫ ﯽﻣﻣﻦ ﻢ ﺑﺨﻮاﺑﻢ.  ﻧﺎﭼﺎر از ﺳ ﺮ ﻧﺎرﺿﺎ ﯾﺘﯽ، ﺑﺎ ﻣﻼﻣﺖ و ﺑ یﺻﺪا ﻪ ﺑﻠﻨﺪ ﮔﻔﺘﻢ : - ﻣﺮد ﺑﻠﻨﺪ ﺣﺎﻻ !ﺷﻮ در رودﺧﺎﻧﻪ ﻏﺮق !یﺷﻮﯽﻣ او ﺧﻮاب آﻟﻮد و ﻣﺘﻮﺣﺶ ﺑﺮﺧﺎﺳﺖ و ﻫﻤﻪ ﻣﺎ را در آب د ﯾﺶﻫﺎ ﭼﺸﻢ .ﯾﺪ ،ﯿﺪ را ﻣﺎﻟ و ﭘﺲ از ﻟﺤﻈﺎﺗ ﺑﻪ ﻣ ﯽ ﺎ ﻣﻠﺤﻖ ﺷﺪ . ﹰ ﺗﻘﺮ ﯾﮕﺮ ﺣﺎﻻ د ﯿﺲﺧﻣﺎ یﻫﻤﻪ ﯽ ﺑﻠﻮﭼ یﻫﺎرﻠﻮاﺷ ﯾﺒﺎ ﯾﺮا ز ، ﺷﺪه ﺑﻮد ﺧﺸﺘﮏ ﺗﺎ ﻧﺰد  ﺷﻠﻮارﻫﺎ ﻋﻤﻼ ﯿﺰیﭼ ﯽوﻟ .ﯿﺪﺳرﯽﻣ زاﻧﻮ ﯾﮏ ﮐﻪ اﻫﻤ ، داﺷﺖ ﯿﺖ ﻧﺠﺎت ﻣﺎﺷ . ﺑﻮد ﯿﻦ ﺑﺎ ﺗﻤﺎم ﻓﺸﺎر ﻔﺮﻧ ﺷﺶ ﯽوﻟ ، ﺧﻮرد ﯽﻣ ﯽ ﺗﮑﺎﻧ ﻓﻘﻂ ﯿﻦ ﻣﺎ ﻣﺎﺷ اﻣﮑﺎن ﺟﺎﺑ ﻪ ﺟﺎ ﮐﺮدﻧﺶ ﻧﺒﻮد ﯿﺸﺘﺮ و ﺑ ، در ﮔﻞ و . رﻓﺖﯽﻣ ﻓﺮو یﻻ ﻫﻤﻪ ﻣﺴﺘﺄﺻﻞ و ﻧﺎ ﯿﻢ داﻧﺴﺘ ﯽﻧﻤو ﯾﻢ ﺑﻮد ﯿﺪﻣا .ﯿﻢ ﺑﮑﻨ ﯾﺪ ﭼﻪ ﺑﺎ از اﺳﻼم ﭘﺮﺳ : ﯿﺪم - ا ﮔﺮ ﺗﺎ ﺻﺒﺢ در اﺗﺎق یﻻﺎو ﺑ واﻧﺖ ﺑﻤﺎﻧ ،ﯿﻢ ﭼﻪ ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ ؟ : ﺟﻮاب داد - ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﯿﻼبﺳ رزو ، ﺑﺸﻮد ﯾﺎدز و ﺗﻤﺎم اﺗﺎق و ﻋﻘﺐ واﻧﺖ را آب ﭘﺮ ﮐﻨﺪ ﯽ و ﺣﺘ ، واﻧﺖ را ﺑﻐﻠﺘﺎﻧﺪ . و ﺑﺒﺮد ﻣﻌﻠﻮم ﺑﻮد ﭼﻪ وﺣﺸﺖ و ﺗﺮﺳ ﯽ ﺑﺮ ﻣﺎ ﻣﺴﺘﻮﻟ .ﺷﺪ ﯽ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﺑﻪ ﻫﺮ ﻫﻤﻪ ﯿﺪ م رﺳ ﯾﺪﺑﺎ ﺷﺪه، ﯾﻘﯽﻃﺮ ﺧﻮد را از آن ﻣﺴ ﯿﻞ ﻧﺠﺎت ﺑﺪﻫﯿﻢ ، و در ﺟﺎی ﻧﺰدﯾﮑﯽ ﮐﻪ آ ، ب ﻧﺒﺎﺷﺪ در اﻧﺘﻈﺎر ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ ﺑﻤﺎﻧ اﺑﺘﺪا .ﯿﻢ ﻫﺎ ﺳﺎ ک را ﺑﺮداﺷﺘ ،ﯿﻢ و ﺑﺎ ﮐﻤﮏ آن ﻫﺎ از ﻋﺮض ﺳ ﯿﻼب ﮐﻪ ﻣﻤﮑﻦ ﺑﻮد ﻣﺎ را در آب ﺑﻐﻠﺘﺎﻧﺪ، . ﺷﺘﯿﻢ ﺬﮔ ﻧﻮﺑﺖ د ﯿﺎده ﻫﻢ ﭘ ﯿﺘﯽﮔ ﯾﮕﺮ ﺷﺪ و ﭘﺎﻫﺎ را در آب ﮔﺬاﺷﺖ. ﮐﻪ ﯽﺣﺎﻟ در ﭼﻬﺎر ﻧﻔﺮ دﺳﺖ ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ را ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد ﯾﻢ ﺗﺎ در ﺻﻮرت ﺑﺮوز ﺧﻄﺮ یﯿﻠﻪ وﺳ ،ی ﻧﺠﺎت د ﯾﮕﺮی ،ﯾﻢﺷﻮ آﻫﺴﺘﻪ و اﺣﺘ ﺑﺎ ﺑﺎر د ، ﯿﺎط ﺮ ﯾﮕ از ﭘﻬﻨﺎ ی آن ﻣﺴ ﯿﻞ ﭘﺮﻋﻤﻖ و ﻓﺸﺎر ﻋﺒﻮر ﮐﺮد .ﯾﻢ راﻧﻨﺪه و ﻋﻈ ﯿﺰﻧ ﯿﻢ ف در ﺧﻼ ﺟﻬﺖ ﻣﺎ و از ﺳﻮ ی ﯾﮕﺮ د از رودﺧﺎﻧﻪ ﺧﺎرج، و ﺑﻌﺪ از د ﻫﺎ ﯾﺪه ﭘﻨﻬﺎن و در ﻇﻠﻤﺖ آن ﺷﺐ ﺳ . ﺷﺪﻧﺪ ﯾﺪ ﻧﺎﭘﺪ ﯿﺎه ﯿﻦزﻣ ی را رو ﻫﺎ ﺳﺎ ک ﯿﻢ ﮔﺬاﺷﺘ و در ﭘﻨﺞ، ﺷﺶ ﯾﻘﯽ دﻗﺎ ﯿﻞﻣﺴ یﻣﺘﺮ ﺑﻪ اﻧﺘﻈﺎر ﻣﺎﻧﺪ .ﯾﻢ اﺳﻼم ﺳﻌ ﯽ داﺷﺖ ﻣﺎﺷ ﯿﻦ را روﺷﻦ ﮐﻨﺪ ، ﭼﻮن ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﻟﺤﻈﻪ ﺻ ﯾﯽﺪا ﺑﻪ ﮔﻮش ﯿﺪ رﺳﯽﻣ ﮐﻪ او اﺳﺘﺎرت ﯽوﻟ ، زﻧﺪﯽﻣ ﺗﻼﺷﺶ ﺑ ﯿﻬﻮده ﯿﺖ ﻣﻮﻗﻌ ﮐﻪ ﯾﻦا یﺑﺮا . ﺑﻮد ﺧﻮد را ﺑﺪاﻧ ﯿﻢ و در ﺻﻮرت ﺑﺮوز ﺧﻄﺮ و ﺑﺎﻻ آﻣﺪن ﺳﻄﺢ ﺑﺘﻮاﻧ ، آب ﯿﻢ ﺑﻪ ﺟﺎ اﻣﻦ ی ﺗﺮ و ﺑﻠﻨﺪﺗﺮ ی ﭘﻨﺎه ﺑﺒﺮ ،ﯾﻢ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﯿﺪ م رﺳ آن ی ﮐﻪ ﻗﺪر اﻃﺮاف را وارﺳ ﯽ ﮐﻨﻢ. ۱۷۸