Goriz Nakhasteh

- ﻣﮕﺮ ﻧﻪ ﮐﻪ ﯾﻦا ﺗﻨﻬﺎ راه ﻣﺴﺎﻓﺮت زﻣ از ا ﯿﻨﯽ ﯾﺮان ﺑﻪ ﭘﺎ ﮐﺴﺘﺎن از ﻫﻤ اﺳﺖ ﯿﺮ ﻣﺴ ﯿﻦ ؟ و ﻣﮕﺮ ﻧﻪ ﮐﻪ ﯾﻦا ﻫﺮ ﻫﻔﺘﻪ ﺗﻌﺪاد ز از ا ﯾﺎدی ؟ ﮔﺬرﻧﺪ ﯽﻣ راه ﯾﻦ و ﻣﮕﺮ ﻧﻪ ﮐﻪ ﯾﻦا ﹰ ﺑﺎ از ا ﯾﺪ ﻃﺒﻌﺎ ﯾﻦ ﭘﺎﺳﮕﺎه ﻫﻢ ﻋﺒﻮر ﮐﻨﻨﺪ ﭘﺲ ؟ ﹰ راه ﻧﺠﺎﺗ ﺣﺘﻤﺎ . اﻧﺪه ﮐﺮد ﯿﺪا ﭘ ﯽ اﺳﻼم ﺧﻨﺪ ﯾﺪ : و ﮔﻔﺖ - ﯿﺪﮐﻨﯽﻣ ﯿﺎل ﺷﻤﺎ ﺧ ﺑﺎ ﭘﻮل ﺑ ؛ ﻧﻪ ؟ﺷﻮدﯽﻣ ﻧﺮم ﯿﺸﺘﺮ ا ﮔﺮ ﭘﺎﺳﭙﻮرت یﻫﺎ ﺷﻤﺎ ﻣﻬﺮ ورود ﺑﻪ ﭘﺎ ﮐﺴﺘﺎن از ﻣﺮز ﺗﻔﺘﺎن را داﺷﺖ ﻫ ﯿﭻ . ﻧﺒﻮد ﯽ ﻣﺸﮑﻠ اﺷﮑﺎل ﮐﺎر ﺷﻤﺎ ا ﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﭘﺎﺳﭙﻮرت ﻣﻬﺮ ﯾﺘﺎن ﻫﺎ ورود و ﺧﺮوج ﻫ ﻧﺪارد ﯿﭽﯽ . - ﺧﻮب ، ﺣﺎﻻ ا ﮔﺮ ﮔ ،ﯿﻢﻔﺘﯿﺑ ﯿﺮ ؟ﯽﺑﮑﻨ ﯾﺪ ﭼﻪ ﺑﺎ ﭼﻪ ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ ؟ - یﻓﮑﺮ ﯾﺪﺑﺎ ﺑﮑﻨﻢ ﮐﻪ ﮔﯿﺮ ﻧﯿ ، ﻔﺘﯿﻢ ﯿﻨﯽﺑ ﯿﺶ ﺷﻮد ﭘ ﯽﻧﻤ ﭼﻮن ﮐﺮد ﭼﻪ ﭘ ﯿﺶ . ﺧﻮاﻫﺪ آﻣﺪ ﺣﺎﻻ اﺳﻼم ﮐﻨﺎر دﺳﺖ راﻧﻨﺪه ﯿﺘﯽﮔ ، و ﺟﻠﻮ ﮏاﺗﺎﻗ در ، واﻧﺖ ی ﻫﻢ در ﮐﻨﺎر دﺳﺖ او ﻗﺮار داﺷﺖ . ﻣﺎ ﺳﻪ ﻧﻔﺮ و ﻋﻈ ﯿﻢ ﭘﺸﺖ واﻧﺖ آﻓﺘﺎب .ﯾﻢ ﺑﻮد و ﺑﺎد و ﺧﺎ ک را ﺗﺤﻤﻞ . ﯾﻢ ﮐﺮدﯽﻣ ﻻﺑﺪ ﮐﻪ اﺳﻼم و ﺘﻨﺪ از ا ﺴداﻧﯽﻣ راﻧﻨﺪه ﯾﻦ ی ﻣﺮﺣﻠﻪ ﭘﺮﺧﻄﺮ ﻫﻢ ﭼﮕ ﻮﻧﻪ ﮔﺬر ﮐﻨﻨﺪ . ﭘﺲ از ﻃ ﯽ ﺑﺎر د ،ﯽ ﻣﺴﺎﻓﺘ ﯾﮕﺮ ﺳﺮﻋﺖ ﻣﺎﺷ ﻦﯿ ﮐﻢ ﺷﺪ یﺳﻮ ﯾﮏدر . ی ﺟﺎده اﺛﺮ از ﻧﻮﻋ ﯽ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﮐﻪ ﺑ ﯿﺸﺘﺮ ﺑﻪ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﻣﺎﻧﺴﺖ ﯽﻣ ﯽﻣ ﻧﻈﺎ یﻫﺎ ﯿﻦ ﻣﺎﺷ ﺷﺪ. ﯽﻣ ﯾﺪه ، د ﭘﺲ از ﻋﺒﻮر از ﮐﻨﺎر آن ، در ﺻﺪ یﻣﺘﺮ ﻣﺘﻮﻗﻒ ﺷﺪ ﯿﻦ ﻣﺎﺷ . را در ﮐﻨﺎر ﺳﻤﺖ د ﯾﮕﺮ ﺟﺎده ﻧﮕﺎﻫﺪاﺷﺖ و ﺑﻪ ﻣ ﺎ ﮔﻔﺖ ﭘ ﻫﻮا .ﯾﻢﺷﻮ ﯿﺎده آﻓﺘﺎﺑ ﻟﮑﻪ ﯽوﻟ ، ﺑﻮد ﯽ یﻫﺎ ﺑﺰرگ اﺑﺮ ﻫﻢ در آﺳﻤﺎن د ﯾﺪزوﯽﻣ یﺑﺎد .ﺷﺪﯽﻣ ﯾﺪه و ﻟﺒﺎس یﻫﺎ ﮔﺸﺎد ﻣﺎ را ﺑﻪ ﺟﻬﺖ ﺣﺮﮐﺖ ﺧﻮد ﯿﺘﯽﮔ . ﺑﺮدﯽﻣ ﻫﻤﭽﻨﺎن در ﯿﻦ ﻣﺎﺷ ﮏاﺗﺎﻗ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮد . اﺳﻼم ﮔﻔﺖ : - ا ﻧﻮﺷﮑ ﯾﻨﺠﺎ ﯽ اﺳﺖ - ؟ﺴﺖﯿﭼ ؟ ﮐﺠﺎ ﺑﺎ دﺳﺖ ﭼﭗ ﺟﺎده را ﻧﺸﺎن داد و دوﺑﺎره ﮔﻔﺖ : - آﻧ ﺠﺎ ﻧﻮﺷﮑﯽ اﺳﺖ ؛ ﻣﺤﻞ ﺟﻨﮓ ﻣﺠﺎﻫﺪﯾﻦ اﻓﻐﺎﻧ ﯽ ﺑﺎ اﻓﻌﺎﻧ . ﺘﺎنﺴ ﻧﮕﺎه ﮐﺮد .ﯾﻢ در ﻓﺎﺻﻠﻪ ی ﭼﻨﺪ ﺻﺪ ﻣﺘﺮ ی از ﺟﺎده ﺗﻮپ ، یﻫﺎ . ﺑﻮد ﯿﺪا ﭘ ﯾﯽ ﺿﺪﻫﻮا در ﻣﺤﻮﻃﻪ ی ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﭼﻨﺪ ﺳ ﺮ ﺑﺎز در ﺣﺎل ﺣﺮﮐﺖ ﺑﻮدﻧﺪ ﻨ ﻫﻢ ﭼ ﯿﭙﯽ و ﺟ ، ﺪ ﺳﺮﺑﺎز را ﺣﻤﻞ . ﮐﺮدﯽﻣ ﺑﻪ ﺷﻮﺧ ﺑﻪ ﯽ اﺳﻼم ﮔﻔﺘﻢ : - اﺳﻼم ، ﭘﺲ ﭼﺮا ﻣﺎ را در ﻣﻨﻄﻘﻪ ﯽﺟﻨﮕ ی ﻧﮕﺎﻫﺪاﺷﺘ ؟یاﻪ - دو ﮐ ﯿﻠﻮﻣﺘﺮ آن ﻃﺮف ﺗﺮ ﻫﻤﺎن ﭘﺎﺳﮕﺎه ﺧﻄﺮﻧ ﺎ ک اﺳﺖ ﮐﻪ ا ﮔﺮ ﮔ ﯿﻔﺘﯿﻢ ﺑ ﯿﺮ ﻣﮑﺎﻓﺎت اﺳﺖ . - ﻫﺧﻮا ﯽﻣ ، ﺧﻮب ﯽ ﭼﻪ ﺑﮑﻨﯽ اﺳﻼم ؟ - اﯾﻨﺠﺎ ﺻﺒﺮ ﯿﻢﮐﻨﯽﻣ ﺗﺎ اﺗﻮﺑﻮﺳ ﯽ ﮐﻪ از ﻧﻮﺷﮑ ﺑﻪ ﮐﻮ ﯽ ودرﯽﻣ ﯾﺘﻪ ﺑﺮﺳﺪ. ﺷﻤﺎ ﺳﻪ ﺗﺎ ﺑﺎ ﻋﻈﯿﻢ ﺳﻮار اﺗﻮﺑﻮس ﺑﺸﻮﯾﺪ . ﻫﺮ ﮐﺪام روی ﯾﮏ ﺻﻨﺪﻟﯽ . ﭘﻬﻠﻮی ﻫﻢ ﻧ ﻨﺸﯿﻨﯿﺪ . ﭼﻮن ﻗﺎﻃﯽ ﻣﺴﺎﻓﺮ ﻫﺴﺘﯿﺪ ، ۱۹۰