Goriz Nakhasteh

ﺑﺎ ﮐﺴ ﯽوﻗﺘ ﯽ ﯽ اﺛﺎﺛ ،ﯿﺪ ﺣﺮف ﻧﺰﻧ ﻫﻢ ﮐﻪ ﻫﻤﺮاه ﻧﺪار ،ﯾﺪ ﺑﺎ اﺗﻮﺑﻮس از ﭘﺎﺳﮕﺎه ﻋﺒﻮر .ﯿﺪﮐﻨﯽﻣ ﯿﻠﻮﻣﺘﺮ ﮐ ﯾﮏ ﻃﺮفن آ ﺗﺮ ﭘﯿﺎده .ﯾﺪﺷﻮﯽﻣ ﻣﺎ ﻣﻨﺘﻈﺮﺗﺎن ﻫﺴﺘ ﯿﻢ و ﺷﻤﺎ را ﺳﻮار .ﯿﻢﮐﻨﯽﻣ - ؟ﻮدﺷﻣﯽ ﻪ ﺧﺎﻧﻢ ﭼ - ﺧﺎﻧﻢ ﻫﻤﺎﻧﺠﺎ ﺗﻮی واﻧﺖ ﻫﺴﺖ . اﺷﮑﺎﻟ . آﯾﺪﯽﻧﻤ ﯿﺶﭘ ﯽ - ﻣﮕﺮ ﺟﻠﻮ اﺗﻮﺑﻮس را در ﭘﺎﺳﮕ ؟ﻧﺪﯿﺮﮔﯽﻧﻤ ﺎه - .ﭼﺮا ژاﻧﺪارم آﯾﯽﻣ ﺪ ﺗﻮی اﺗﻮﺑﻮس را ﻧﮕﺎه ﻣﯽ ﺪﮐﻨ ﮐﻪ ﻣﺴﺎﻓﺮ ﻏﺮﯾﺐ ﻧﺒﺎﺷ ا ﮔﺮ .ﺪ ﭼﯿﺰ ﻣﺸﮑﻮﮐﯽ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﺪ ﻧﺮﺳ ش اﺟﺎزه ﺪﻫدﻣﯽ اﺗﻮﺑﻮس ﺣﺮﮐﺖ ﮐﻨ .ﺪ - ا ﮔﺮ از ﻣﺎ ﭼﯿﺰی ﭘﺮﺳﯿﺪ ، ؟ﯿﻢ ﭼﻪ ﮐﺎر ﮐﻨ - ﺑﮕﻮ ﻧﻮﺷﮑ ﯾﯿﺪ ؛ﯾﻢ ﺑﻮد ﯽ ﮐﺎر دار .ﯾﺘﻪ ﮐﻮ ﯾﻢروﯽﻣ ﯾﻢ - از ﻃﺮ ز ﺣﺮف زدن ﻣﺎ و زﺑﺎن ﻓﺎرﺳﯽ ... اﺳﻼم ﻧﮕﺬاﺷﺖ ﺣﺮﻓﻢ ﺗﻤﺎم ﺷﻮد و ﮔﻔﺖ : - ا ﮔﺮ ﮐﺎر ﺑﻪ اﺳﺖ ﺎنﻫﺘا ﻫﻤﺮ ﯿﻢﻋﻈ ، ﮐﺸﯿﺪ ﻫﺎ ﺟﺎ ن آ . اﺳﻼم آﺛﺎر ﻧﮕﺮاﻧﯽ را در ﭼﺸﻢ یﻫﺎ ﻣﺎ ﺧﻮاﻧﺪ ی و ﺑﺮا ، آن ﮐﻪ ﯿﺎﻟﻤﺎن ﺧ را از ﻫﺮ ﺟﻬﺖ راﺣﺖ ﮐﺮده ﺑﺎﺷﺪ ﮔﻔﺖ : - ﺑ ،ﺣﺎﻻ ﻪ ﻓﺮض ﮔ ﺑﯿﺴﺖ ؛ﯿﺪﻔﺘﯿﺑ ﯿﺮ ﭼﻬﺎر و ﺳﺎﻋﺖ ﺷﻤﺎ را ﻧﮕﺎه دﻣﯽ ارد ﺗﺎ ﺗﮑﻠ ﯿﻔﺘﺎن روﺷﻦ ﯾﻦ در ا . ﺑﺸﻪ ﻣﺪت ﻣﺎ ﺑﻪ ﺗﻔﺘﺎن ﺑﺮ ﯾﻢ ﮔﺮدﯽﻣ و ﻫﺮ ﻃﻮر ،ﺷﺪه ی ﭘﺎﺳﭙﻮرت ﻫﺎ را ﻣﻬﺮ ور د ﺑﻪ و ﯿﻢزﻧﯽﻣ ﺘﺎن ﺴﭘﺎ ﮐ و ﺑﻪ ﻣﻮﻗﻊ ﺧﻮدﻣﺎن را ﺑﻪ ﺷﻤﺎ .ﯿﻢ رﺳﺎﻧ ﯽﻣ - ﺳﻪ ﻣﺎ ﯾﻌﻨﯽ ﻧﻔﺮ ﻫﻤﺮاه ﺧ ﺎﻧﻢ ﺑﯿﺴﺖ ﭼﻬﺎر و ﺳﺎﻋﺖ زﻧﺪاﻧﯽ ﭘﺎﺳﮕﺎه ﻫﺴﺘﯿﻢ؟ - ﺟﺎی ﺑﺪی ﻧﯿﺴﺖ! از زﻧﺪان اﺳﺖ ﺑﻬﺘﺮ ﯿﻠﯽﺧ ﯾﺮان ا یﻫﺎ ! ﮐﺎری ﻫﻢ ﻧﺪارﻧﺪ . ﺧﻮﻧﺴﺮد و آرام ﺳﻌ ی ﮐﺮد ﺑﺮا ﯽﻣ ﯽ ﻣﺎ آﻣﺎدﮔ  ﯽ ﻗﺒﻮل زﻧﺪان را در ﮐﺸﻮر ﻪ ﺑ ﯾﺐﻏﺮ ی وﺟﻮد ﺑ ، ﯿﺎورد ﯽوﻟ در ﺿﻤﻦ ﮔﻔﺖ : - ﺷﻤﺎﻫﺎ ﺧ ﯿﺎﻟﺘﺎن راﺣﺖ ﺑﺎﺷﺪ ﻣﺎ . آن ﻗﺪر ﯾﻢ ﺷﺮف دار ﮐﻪ ﺗﺎ ﭘﺎ ی ﺟﺎﻧﻤﺎن از ﺟﺎن ﺷﻤﺎﻫﺎ و ﮐﻪ ﯾﻦا ﺳﺎﻟﻢ و ﮐﻢ ﺧﻄﺮ ﺑﻪ ﮐﻮ ،ﯿﺪ ﺑﺮﺳ ﯾﺘﻪ ﻣﺮاﻗﺒﺖ ﮐﻨ ؛ﯿﻢ ﻫﺮ ﭼﻪ از دﺳﺘﻤﺎن ﺑﺮ ؛ﯿﻢﮐﻨﯽﻣ ﯾﺪآ ﻓﻘﻂ ﻧﺘﺮﺳ .ﯿﺪ ﻧﺘﺮﺳ ،ﯾﻢ ﺎدﺘاﻓ ﯿﺮﮔ ا ﮔﺮ ﯽﺣﺘ ا .ﯿﺪ ﯿﺴﺖﻧ ﯾﺮان ا ﯾﻨﺠﺎ را آدم یﻃﻮر ﯿﻦ ﮐﻪ ﻫﻤ ﺑﮕﯿﺮﻧﺪ و ﺑﺰﻧﻨﺪ ، ﺑﮑﺸﻨﺪ . ﯿﻢﻧ ﯽﺑ ﯽﺳﺎﻋﺘ ی ﺻﺒﺮاﻧﻪ ﺑﺮ رو ﺧﺎ ک ﮐﻨﺎر ﺟﺎده ﻧﺸﺴﺘ ﯿﻢ و آﻓﺘﺎب و ﺑﺎد ﺗﻨﺪ را ﺗﺤﻤﻞ ﮐﺮد ﺗﺎ ﯾﻢ اﺗﻮﺑﻮﺳ ﯽ از راه ﺑﺮﺳﺪ . ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮد : - ﯽوﻗﺘ اﺗﻮﺑﻮس رﺳ ﻣﻦ ،ﯿﺪ آن را دﯽﻣ ﻧﮕﺎه ارم و ﺑﺎ ﺗﻈﺎﻫﺮ ﺑﻪ ﮐﻪ ﯾﻦا واﻧﺖ ﺧﺮاب ﺷﺪه ، ﺷﻤﺎ را ﮐﻨﻢ و ﮐﺮا ﯽﻣر اﺳﻮ اش ﯾﻪ . دﻫﻢﯽﻣ را ﻫﻢ ۱۹۱