Goriz Nakhasteh

،ﯾﻢ ﺑﻮد ازﺟﺪا ﺷﺪﻧﺸﺎن و وﻗﺘ ﺗﻨﻬﺎ ﯽ ﯽﻣ نﯾﻤﺎ ﮔﺬاﺷﺘﻨﺪ و ﺗﺮﺳﯽﻣ رﻓﺘﻨﺪ ﯽﻣ ؛ ﯿﺪﯾﻢ وﻟﯽ ﭼﻨﺎن ﺻﻤﯿﻤﺎﻧﻪ رﻓﺘﺎر ﮐﺮده ﺑﻮدﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ اﻋﺘﻤﺎد ﮐﺎﻣﻞ در اﻧﺘﻈﺎرﺷﺎن ﻧﺸﺴﺘﯿﻢ . ﺷﺐ ﻗﺒﻞ از آن ﻫﺎ ﺧﻮاﺳﺘﻪ ﺑﻮد -ﯾﻢ ا ﮔﺮ ﺑﺸﻮد ﺗﺮﺗ ﯿﺐ ﺗﻤﺎس ﺗﻠﻔﻨ ﯽ ﻓﺮاﻣﺮز را ﺑﺎ زاﻫﺪان ﺑﺪﻫﻨﺪ ﺗﺎ ﭘﺲ از ﺳﺎﻋﺖ ﺑﻪ ﻫﺎ اﺿﻄﺮاب و ﻧﮕﺮاﻧ ﯽ ﭘﺪر و ﻣﺎدرش ﺷﻮد داده ﯾﺎنﭘﺎ و ﺧﺒﺮ ﺳﻼ ﻣﺖ ﺧﻮد و ﻫﻤﺮاﻫﺎن را آنﺑﻪ ﺑﺪﻫ ﻫﺎ ﯽ ﺪ. وﻟ ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ در آن ﺳﺎﻋﺖ ﺷﺐ ﺗﻤﺎس ﻣﻘﺪور ﻧ ؛ ﯿﺴﺖ ﺑﺎﺷﺪ ﺻﺒﺢ . ﻓﺮاﻣﺮز ﻣﻮﺿﻮع را یآوردﯾﺎ ﮐﺮد وﮔﻔﺖ ﯾﻞﻣﺎ ﮐﻪ اﺳﺖ ﺑ ﻪ دﻓﺘﺮ ﻫﺘﻞ ﺑﺮود و آن از ﻫﺎ ﺑﺨﻮاﻫﺪ ﮐﻪ وﺳ ﯽﺗﻠﻔﻨ یﯿﻠﻪ را ﻓﺮاﻫﻢ ﮐﻨﻨﺪ . ﺑﻪ ﮐﻪ ﯿﻢ ﮔﻔﺘ ﻓﺮاﻣﺮز در ﺻﻮرت ﺗﻤﺎس ، ﻓﻘﻂ ﭼﻨﺪ ﮐﻠﻤﻪ ﯽﺣﺮﻓ و ﺪ ﺻﺒﺤﺖ ﮐﻨ ﮐﻪ ﻣﻮﺟﺐ ﮔﺮﻓﺘﺎر ی آن ﺑﺸﻮد ﻫﺎ ﻪ ﺑ، زﺑﺎن ﻧ شﺳﺮ ﻫﻢ او. دروﯿﺎ را ﺧﻢ ﮐﺮده و از اﺗﺎق . ﺧﺎرج ﺷﺪ ﻫﻨﻮز ﺑﺮﻧﮕﺸﺘﻪ ﺑﻮد و ﻻ ی در ﺑﺎز ﺑﻮد ﮐﻪ ﺻﺪا ﯽ ﻓﺎرﺳ ی ﹺ ﮐﺴ ﺣﺮف زدن ﯽ را ﺷﻨ ﯿﺪﯾﻢ . در ﺑﺎز ﺷﺪ یﻣﺮد . ﺧﻮش ﺻﻮرت ﺑﺎ ﯿﺎهﺳ یﻫﺎ ﯾﺶر ﻨﺎﺳﺐﺘﻣ ﯽﻗﺎﻣﺘ و ﯽ ﻣﺸﮑ ی و ﻣﻮﻫﺎ ، در آﺳﺘﺎﻧﻪ ی در ﻇﺎﻫﺮ ﺷﺪ . ﻟﺒﺎس آﺳﻤﺎﻧ ﯽ رﻧﮓ ﯽ ﺑﻠﻮﭼ ﺑﺮ ﺗﻦ داﺷﺖ ﯿﻠﯽﺧ. ﺑﺎ ﯽ ﺧﻮدﻣﺎﻧ ﺗﻪ ﻟﻬﺠﻪ ﯽﻣﺳﻼ ﯽﺗﺮﮐ ی ﮔﻔﺖ و ﭘﺮﺳ :ﯿﺪ - ؟ﯿﺪ ﻫﺴﺘ ﯾﺮاﻧﯽ ﺷﻤﺎ ا - ،ﺑﻠﻪ ﺑﻔﺮﻣﺎ . ﯾﯿﺪ ﯾﺎرﯽﺑ وارد ﺷﺪ و ﮐﻨﺎر ﺗﺨﺖ ﺧﻮاب ﻧﺸﺴﺖ : ﮔﻔﺖ . - از ﯽﺟﻮاﻧ اﺗﺎق ﺷﻤﺎ ﺧﺎرج ﺷﺪ و ﭼﻮن ﺧﻮاﺳﺖ ﯽﻣ ﺗﻠﻔﻦ ﮐﻨﺪ ، دم ا ز ﺣﺪس ﯾﺮاﻧﯽ اﺳﺖ و ﻧﺰد . ﺷﻤﺎ آﻣﺪم از د ﯾﺪﻧﺶ اﻇﻬﺎر ﺧﻮﺷﺤﺎﻟ ﯾﻢ ﮐﺮد ﯽ و او ﮔﻔﺖ : - ﯾﺶ ﺷﻤﺎ ر ﺗﺮاش ﻫﻤﺮاه دار ؟ﯾﺪ : ﺟﻮاب دادم - ﯾﺶر ﯿﻦ ﻣﺎﺷ ﺗﺮاش ﻧﺪارم ﯾﺶر ﯽوﻟ ، ﺗﺮاش دارم ؛ ﻓﺮﭼﻪ ﻫﻢ دارم . ﺗﺸﮑﺮ ﮐﺮد. آن ﯾﺶ را ﺑﺮا ﻫﺎ آوردم ﯾﺶرﮐﻪ ﯽﺣﺎﻟ در . ﺗﺮاش و ﻓﺮﭼﻪ را در دﺳﺖ داﺷﺖ : ﮔﻔﺖ ، - ﻣﻦ و رﻓ آﻣﺪ ﯾﺸﺐد ﯿﻘﻢ ؛ ﯾﻢ ﯾﻨﺠﺎ ﺷﻮد ا ﯽﻣ ﻣﻌﻠﻮم ﯾﺮاﻧﯽ ﻫﻤﻪ ا ﻫﺴﺘﻨﺪ. : ﮔﻔﺘﻢ ﯽﺷﻮﺧ ﻪ ﺑ - ا ﯾﺮاﻧﯽ !یﻓﺮار یﻫﺎ یﺳﺮ ﺗﮑﺎن داد و ﮔﻔﺖ : - وﻗﺖ ﭼﻨﺪ ﺷﻤﺎ اﺳﺖ ؟ﯾﺪاه آﻣﺪ - ﻣﺎ ﻫﻢ دﯾﺸﺐ آﻣﺪﯾﻢ . - ؟ﯾﺪ ﺑﺮو ﯿﺪ ﺧﻮاﻫ ﯽﻣ ﮐﺠﺎ - .ﯽ ﮐﺮاﭼ - ؟ﯾﺪروﯽﻣ ﯽﮐ ۲۰۰