Goriz Nakhasteh

ﺑﻬﺎﺋﯽ ﯾﮏ دﺳﺖ ﺑﺴﭙﺎ .رد از اﺳﻼم و دو ﺑﻠﻮچ ﺧﻮاﻫﺶ ﮐﺮدم ا ﮔﺮﻣﻤﮑﻦ ﺑﺎﺷﺪ ، یاﻪﯿﻘ ﭼﻨﺪ دﻗ ﻣﺎ را ﺑﺎ آن ﺟﻮان ﺗﻨﻬﺎ ﺑﮕﺬارﻧﺪ ﮐﻪ ﯽ . وﻗﺘ اﺗﺎق را ﺗﺮک ﮐﺮدﻧﺪ ، ﺧﻮد و ﻫﻤﺮاﻫﺎن را ﻣﻌﺮﻓ ﯽ و ﻣﻮﻗﻌ را ﯿﺘﯽﮔ ﯿﺖ یﺑﺮا او ﺗﺸﺮ : ﮔﻔﺖ . ﮐﺮدم ﯾﺢ - ﯾﺸﺎن ا را ﺑﻪ ﺻﻮرت ﯽﻟو ، ﺷﻨﺎﺳﻢ ﯽﻧﻤ اﺳﻢ و رﺳﻢ ﯾﺎآ . اﻧﻢدﯽﻣ را ﯾﺸﺎن ا ﭘﺎﺳﭙﻮرﺗ ﺸﺎن ﻫﻤﺮاه اﺳﺖ ؟ ﺧﻮاﺳﺖ ﯽﻣ ﯿﺎراﻧﻪ ﻫﻮﺷ ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺷﻮد ﮐﻪ ﻣﺎ راﺳﺖ ﻣ : ﮔﻔﺘﻢ . ﯾﯿﻢ ﮔﻮﯽ - ﭘﺎﺳﭙﻮرت ﻧﺰد ا ﯾﻤﺎن ﻫﺎ ﺑﻠﻮچ ﯾﻦ ﻫﺎﺳﺖ. : ﮔﻔﺖ - آن ﯾﮕﺮ دﻫﺎ ﭼﺮا ﭘﺎﺳﭙﻮرت ﯾﺘﺎن ﻫﺎ را ﻧﮕﺎه داﺷﺘ . اﻧﺪﻪ ﯽ ﻣﻮﺟﺒ ﺑﻮد ﮐﻪ ﭘﺎﺳﭙﻮرت ﻫﺎ را از اﺳﻼم ﺑﮕ . ﯿﺮم ﻓﺮاﻣﺮز از ﺟﺎ ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪ و ﺑﻪ اﺗﺎق آن . رﻓﺖﻫﺎ یاﻪﯿﻘدﻗ ﺑﻌﺪ اﺳﻼم و ﻋﻈ ﯿﻢ و آن راﻧﻨﺪه آﻣﺪﻧﺪ . اﺳﻼم ﭘﺎ ﮐﺖ ﺳﻔﯿﺪی را ﮐﻪ ﺣﺎوی ﭘﺎﺳﭙﻮرت و ﭘﻮل ﻫﺎ ﻪ ﺑ ﺑﻮد، دﺳﺘﻢ داد و ﮔﻔﺖ : - ﯿﯿﻨ ﺑﺒ ﺪ ﻫﻤﻪ ﭼ ﯿﺰ ﮐﺎﻣﻞ اﺳﺖ ؟ ﭘﺎﺳﭙﻮرت ﻫﻢ ﭘﻮل . ﺑﻮد ﯾﻤﺎن ﻫﺎ آن ﻗﺪر ﻧﺒﻮد ﮐﻪ ﺷﻤﺎ رﺷﺶ . ﺑﺎﺷﺪ ﯽ ﻃﻮﻻﻧ در ﺷﻤﺎرش از ﺗﮑﺮارﺧﻮددار ی از او ﺗﺸﮑﺮ ﮐﺮدم . اﺳﻼم ﮔﻔﺖ : - از ﻣﺎ راﺿ ؟ﯿﺪ ﻫﺴﺘ ﯽ ﻓﺮاﻣﺮز . ﺟﻮاب داد - از ﺷﻤﺎ ﺧ ﯽوﻟ ، ﯿﻠﯽ از ﺣﺎﺟ ﯽ  اﺻﻼ . : ﮔﻔﺖ ﯾﯽﺪاﺧ - ﻪ ﺑﻨﻮ ﭼ ﯾﺪ ﻣﻦ ﺑﺎ ؟ ﯾﺴﯿﻢ اﺳﻼم ﮔﻔﺖ : - ﺑﻨﻮ ﯾﺴﯿﺪ ﺳﺎﻟﻢ رﺳ ﯿﺰی و ﭼ ﯿﺪﯾﺪ ﮐﺴﺮ ﻧﺒﻮد اﺳﺖ ه . ی ﮐﺎﻏﺬ ﺑﻪ دﺳﺖ ﯾﯽﺪاﺧ ﯽوﻗﺘ .داد ﯾﯽﺪاﺧ ﻣﻄﻠﺒﺶ را ﻧﻮﺷﺖ و اﻣﻀﺎ ، ﮐﺮد ﮐﺎﻏﺬ را ﺑ ﻪ داد ﻓﺮاﻣﺮز ﺗﺎ او ﻫﻢ اﻣﻀﺎ . ﮐﻨﺪ ﭘﺲ از ، ﻓﺮاﻣﺮز ﮐﺎﻏﺬ را ﻧﺰد ﻣﻦ آورد یاﻪﺟﻤﻠ . در زﻣﺎن اﻗﺎﻣﺖ در ﺷﻬﺮک و در ﭘﻨﺎه رﻋﻨﺎ و ﻣﺴﻌﻮد ورد زﺑﺎﻧﻤﺎن ﺷﺪه ﺑﻮد » : ﺟﻤﺸﯿﺪ .« ﭼﻪ ﮐﺸﯿﺪ ﺑﺎرﻫﺎ آن را در ﻣﮑﺎﻟﻤﺎت و ﯾﻤﺎن ﻫﺎﯽﺷﻮﺧ ﺒﺖﺳ در ﻣﻨﺎ ﻪ ﺑ ﯾﯽﻫﺎ ﺑﺎ .ﯾﻢ ورد آﯽﻣ زﺑﺎن ﻣﺴﻌﻮد ﻗﺮار ﮔﺬاﺷﺘﻪ ﺑﻮدم ﺑﻪ ﻧﺤﻮ ی از وﺿﻊ ﺳﻔﺮ او را ﺑﺎﺧﺒﺮ ﯾﺶﺑﺮا .ﮐﻨﻢ ﻧﻮﺷﺘﻢ اﻣﺎ ﯿﻢ، ﺳﻼﻣﺘ » : ﭼﻪ ﺟﻤﺸﯿﺪ « ﮐﺸﯿﺪ! اﺳﻼم ﻧﮕﺎﻫ ﯽ ﺳﻄﺤ ﯽ ﺑﻪ ﮐﺎﻏﺬ ﮐﺮد آن را و ﯿﺐ در ﺟ ﮔﺬاﺷﺖ : ﮔﻔﺖ ﯿﺘﯽﮔ . - اﺳﻼم ﺗﻮ ﻣﺎ یﻫﻤﻪ ، ﯿﺪ و رﺷ ﯿﻢ و ﻋﻈ را ﻫﻤ ﯿﻢ ﺧﻮاﻫ ﯾﺎد ﺑﻪ ﯿﺸﻪ داﺷﺖ، و از ﺷﻤﺎ ﻣﺘﺸﮑﺮ .ﯾﻢ اﺳﻼم راﻧﻨﺪه را ﻧﺸﺎن داد و : ﮔﻔﺖ ۲۰۳