چگونه می‌توان یک کشور را دزدید؟

63 بهمن احمدی امویی حذف شدند و دولت و حاکمیت با توافقی نظری و اصولی بر سر ال تحو ت پیش رو تصمیم گرفت برنامهی اول را اجرا کند، برنامهای که از اواخر سال ۱366 در سازمان برای تدوینش تالش شده بود. گزارش مسعود نیلی، مجری و مسئول تهیه و تدوین برنامهی اول در دفتر ال اقتصاد ک ن سازمان برنامه، بهدلیل ارتباط های گسترده با مجلس و کمیسیون اقتصادی دولت جزئیات بیشتری را عنوان میکند: در آن مقطع ب ا مسائل و ال مشک تی روبهرو شدیم و نتوانستیم نظام برنامهریزی را با سرعت پیشبینیشده جلو ببریم. ما معتقد بودیم باید تا قبل از رویکارآمدن دولت جدید در مرداد ۱368 کار تدوین و تهیهی برنامه را به پایان برسانیم، چراکه در ماههای پایانی دولت مهندس موسوی و ماههای ابتدایی فعالیت دولت بعدی ادامهی کار با سرعت مدنظر امکان پذیر به نظر نمیرسید. اصرار بر این بودکه در تابستان ۱368 کار برنامه تمام شود و با آغاز پاییز دولت جدید بتواند آن را اجراکند. به همین منظور، در آبان ۱367 و به فاصلهی کمی پس از پذیرش قطعنامهی 598 و آتشبس بین ایران و ال عراق، برنامهی ک ن را به شورای اقتصاد بردیم و سقف زمان بندی نهماههای برای اتمامکار در نظر گرفتیم. انگیزهی مجلس ، ال برخ ف دولت، بسیار قوی بود. آنها در سال دوم دورهی چهارسالهی خود بودند و می خواستند روشنشدن مسیر حرکت اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و اجتماعی کشور در سالهای پس از جنگ را به نام خود ثبتکنند. برای پیشرفت سریعتر کارها، پیگیری روند کار برنامه و شناخت نقاط ضعف و تنگناها، به پیشنهاد ما در سازمان وقت برنامه وبودجه، جلسات ی ماهانه با اعضای شورای اقتصاد، هیئت رئیسهی مجلس و رؤسای کمیسیونهای مجلس تشکیل شد. آقای هاشمی در مقام رئیس مجلس و آقای موسوی در مقام نخستوزیر نیز در این جلسات حضور داشتند… وقتی با تکتک نمایندگان و رؤسای کمیسیونهای مختلف مواجه شدیم، عطش زیادی در آنها وجود داشت تا هرچه زودتر تکلیف بخشی راکه به عهدهی آنهاست مشخصکنند. آنها بر این باور بودند که در طول جنگ امکانات مالی و فیزیکی و نیروی انسانی کشور تخریب شده و روند ادارهی اقتصاد کشور دچار روزمرگی شده است، پس باید زودتر مسیر آن روشن شود… البته آقای مهندس موسوی مخالف راهکارهای ارائهشده در برنامه بود، راه کارهایی که بعدها سیاستهای تعدیل اقتصادی نام گرفت. آقای موسوی حتی در جلسهای برنامهی اول را بستهی بانک جهانی نامید و معتقد بود اینها خطمشیهایی است که بانک جهانی به کشورهای درحالتوسعه تحمیل میکند. 39 39 . همان، صص .۲79-۲68

RkJQdWJsaXNoZXIy MTA1OTk2