دیگران در میان ما

د � ﮕﺮان در ﻣ � ﺎن ﻪ �� ﻣﺎ: ﺗﺠ ی گ � زﻧﺪ ﻣهﺎﺟﺮان در ا ﺮانﯾ ١٣٦ ﻤﺎری � ن از ﺟﻤﻠﻪ ﺑ ﺧﺠﻪ و اﺳﻬﺎل ﺧﻮی � ،� ﻣﺨﻤﻠ ی ﺑﻮد ﮐﻪ ﭼﻨﺪ ﺻﺪ ﻧﻔﺮ از ﻫﺎی ﺎدە � آﻧﺎن را بﻪ ﻣﺤﺾ ﭘ آراﻣﺴﺘﺎن اراﻣﻨﻪ در ﺑﻨﺪر ﭘﻬﻠﻮیﮐﺮد � ت ، را ﺷﺪن ازﮐﺸی . � ﻋ ﺮ ﺑﻬﺪاری، � اﺻﻐﺮ ﺣکﻤﺖ، وز در ﻧﺎﻣﻪ ــــﺦ � ای بﻪ ﺗﺎر ۱۴ اردﯾﺒﻬﺸﺖ ۱۳۲۱ بﻪ ، ﻧﺨﺴﺖ �� ﺳﻬ � ﻋ ﻞ � ﺮ، ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺑﻮد ﮐﻪ ورود ﺳ � وز آﺳﺎی ﻣﻬﺎﺟﺮان ﻟﻬﺴﺘ ن ، ﺎی ﻔﻮس در ﺑﻨﺪر ﭘﻬﻠﻮی و ﺗﻬﺮان ﺷﺪە و درﺧﻮاﺳﺖ ﮐﺮدە � ﻤﺎری ﺗ � ﺪ ﺑ � ﺸﺪ � ﺳبﺐ ی و آن ﻧﺎﻣﻪ، پﺎﺳگﺎە � ی ی ﺷﻮد. ﭘ � ﻤﺎر بﻪ ﺗﻬﺮان ﺟﻠﻮﮔ � ﺑﻮدﮐﻪ ازورود ﻣﻬﺎﺟﺮان ﺑ ی ﻫﺎی در اﻃﺮاف اردوگﺎە ن ﻫﺎی ﻟﻬﺴﺘﺎی ﻫﺎ در دوﺷﺎن ﺗپﻪ و ﯾﻮﺳﻒ آبﺎد ﺳﺎﺧﺘﻨﺪ ﺗﺎ از ﻣﺮاودە ن ﺗﻬﺮان بﺎ ﻟﻬﺴﺘﺎی � ی اﻫﺎ ی ی ﺷﻮد � ﻫﺎ ﺟﻠﻮﮔ . ف ﮐﻪ ﻫﻤﺮاە ﻣﺎدرش بﻪ اردوگﺎە ﯾﻮﺳﻒ ت ی ﻟﻬﺴﺘﺎی � ﻫﻠﻦ اﺳﺘﻠﻤﺎخ، دﺧ آب ﺎد در ﺶ � ﺎبﺎن ﭘﻬﻠﻮی ﻣﻨﺘﻘﻞ ﺷﺪە ﺑﻮد، در ﮐﺘﺎب ﺧﺎﻃﺮا � ﺧ » از ورﺷﻮ ﺗﺎ ﺗﻬﺮان « ﮐﻪ ﻫﺎ بﻌﺪ ﺳﺎل � ، ش ﺷﺪ � ﻣﻨت ﺴﺪ �� ﻧ : » ﺴﺎ در ﭼﻨﺪ ﻧﻘﻄﻪ � در ﺗﻬﺮان بﺎ ﻫﻤکﺎری ﺳﺎزﻣﺎن ﻣﻠﻞ وکﻠ ی ﺗﻬﺮان کﻤﭗ ی را ﻫﺎی داﯾﺮ و آﻣﺎدە ﮐﺮدە ﺑﻮدﻧﺪ. ﻣﺜﻞ کﻤﭗ ﯾﻮﺳﻒ ﺎبﺎن ﭘﻬﻠﻮی، کﻤﭗ � آبﺎد در ﺧ دوﺷﺎن ﺴﺖ. در ﻫﺮﮐﺪام از اﯾﻦ کﻤﭗ � ﺎدم ﻧ � ﮕﺮﮐﻪ اﻻن � ﮏ کﻤﭗ د � ﺗپﻪ و ﻫﺎ، ﺣﺪود ﭘﻨﺠﺎە ﭼﺎدر ﻧﺼﺐ ﺷﺪە ﺑﻮد و ﻫﺮ ب داﺷﺖ. ﻋﺪە ﭼﺎدرﭼﻬﺎر ﺗﺨﺖ ﭼﻮی ای ض از کﻤﭗ � ﺪە ﺑﻮدﻧﺪ، در بﻌ � ً رﺳ � ﮐﻪ ﻗب ت ﻫﺎ اﺳکﺎن دادە ﺷﺪﻧﺪ و ﻣﺎ را، وﻗی � ﺣﺪود ﻋ ۱۵ ﻓﺮوردﯾﻦ ۱۳۲۱ ﮏ � ، ﻢ � وارد ﺗﻬﺮان ﺷﺪ ە بﻪ کﻤﭗ ﯾﻮﺳﻒ � بﺎد آ ﻢ. ﻣﻦ و ﻣﺎدرم و دو � ﺎبﺎن ﭘﻬﻠﻮی ﺑﺮدﻧﺪ و در ﭼﺎدرﻫﺎی کﻤﭗ ﻣﺴﺘﻘﺮ ﺷﺪ � در ﺧ ﮏﭼ � ﮕﺮرا بﻪ � ﺧﺎﻧﻢ د ﻢ و بﻪ ﺗﻤﺎﺷﺎی � ﺎدر ﺑﺮدﻧﺪ. ﻟﻮازم ﺧﻮد را داﺧﻞ ﭼﺎدرﮔﺬاﺷت ﻢ. اﯾﻦ ﭼﺎدرﻫﺎ ﺗﻮﺳﻂ � ﺸﺴت � ﮐﻪ در اﻧﺘﻈﺎرﻣﺎن ﺑﻮد � آﯾﻨﺪە و روزﻫﺎ و ﺣﻮادی ن بﻪ و ﻫﻨﺪی و ﻟﻬﺴﺘﺎی �� ﻦ اﻧگﻠ � ﻣﺄﻣﻮر � ﺷﺪت ﻣﺤﺎﻓﻈﺖ ﺷﺪ. ﻫﺮ روز ﺻ ﺒﺢ � ﺷﻤﺎری � درکﻤﭗ � ﮐﺮدﻧﺪ و بﻪ ﻣﺎ ﻫﺸﺪار ﺎ ﺧﺮوج � ﺮ ﻗﺼﺪ ﻓﺮار � دادﻧﺪﮐﻪ ا ب ی ن ﺧﺎﻧﻪ و پ � از ﭼﺎدرﻫﺎ آﺷ �� ی ﺧﻮاﻫﻨﺪ زد. در � ﻢ، ﻣﺎ را بﺎ ﺗ � اﺟﺎزە داﺷﺘﻪ بﺎﺷ ﺲ � و � ﺎە، ﮐﻪ ﭼﺎرە � ﺎزی و ﻧﺎن ﺳ � ﻤﺎن آش � ت ﺑﻮد، و ﻏﺬا ﻫﺎی ﺑﻬﺪاﺷی ی � ای ﻏ �� ن ﭘﻮل ﻫﻢ بﻪ ﭘﻮﻧﺪ اﻧگﻠ � از پﺬﯾﺮش آن ﻧﺒﻮد. اﻟﺒﺘﻪ بﻪ ﻫﺮ ﮐﺪام از ﻣﺎ ﻣبﻠ � ت اداﻣﻪ د ی ە ﻫﻢ ﺑﺮای ﻣﺪی � دادﻧﺪ ﮐﻪ اﯾﻦ ﺟ ﻗﻄﻊ ﺷﺪ. � بﻪ ﻋﻠ � اﺷﺖ و بﻌﺪا ﺳﮑﻮﻧﺖ ﻣﺎ در ﭼﺎدرﻫﺎی کﻤﭗ ﯾﻮﺳﻒ ﺪ و � ﻢ ﻃﻮل ﮐﺸ � ﮏ ﺳﺎل و ﻧ � آبﺎد ﺣﺪود