دیگران در میان ما

ﭘﻮﻟﻮﻧ � یﺎ اﺻﻔهﺎن ١٤٧ � ﻢ؛ ﺣﺪس � ب ورق ﺑﺰﻧ ﺎﮐﺘﺎی � ن ﺑﻮدﮐﻪ ئ زدکﺎر ﻣﺎ ﻫﻢ ﻣهﻢ اﺳﺖ، اﻣﺎ ﻣﻄﻤن ﺎر آن ک ﻫﺎ ﻣهﻢ ن بﻪ آن ت ام ﻣﻄﻤﺌئ � ﺗﺮ اﺳﺖ. اﺣ � ﻫﺎ ت اﻣﺶ � ﮔﺬاﺷﺖ، اﻣﺎ اﺣ بﻪ � ﮕﺮی ﺑﻮد اﻧگﺎر. ﭼﻮن � ع د � ﻣﺎ از ﻧ � ﺪ و � د ﺪ ﮐﻪ آن � ﻓهﻤ ﺎری ﻫﺎ ک � ب ﮐﻨﻨﺪ، کﺎری و کﺎﺳی ای، اﻣﺎ در ﻣﻮرد ﻣﺎ بﻪ ﻫﯿﭻ ن ﻧﺒﻮد. ئ ن ﻣﻄﻤن ی � ﭼ ﺖ ﻣﺎ در بﺤﺚ � ﺟﺪ � ی ە � ت ﮐﻪ ﻫﺮﭼﻪ ﺧ ﺶ ﻣهﻢ ﺑﻮد، اﻣﺎ وﻗی � ﻫﺎ، ﺑﺮا ﺷﺪ � بﻪ ﻣﺎ و ﮔﻮش ﺧﻮابﺎﻧﺪ بﻪ ﺣﺮف � ﻤﺎن و � ﻫﺎ � ﺪ و � د ﺪ ﮐﻪ ﺑ � ﻓهﻤ ﺮ � ف ی از آن ﺣﺎﺻﻞ ﻧ ی � ﭼ � ف بﻐ ی � ﺧﻼف ﻣ � ﺑﺮ � ﺪی � ﺷﻮد، بﺎ ﻧﻮﻣ ﮔﺮداﻧﺪ � و بﺎ ﻟﺬت � ﺪ و � د ﺪ از ﭘﻮل و ﭼﮏ � ﺷن ﻫﺎی رد و بﺪل ﺷﺪە و ن ﭼﺎﻧﻪ زی � ﺸﻪ ﺗﻌﺠﺐ � ﻫﺎ. ﻣﻦ ﻫﻤ ﺴﺖ از � ض ﻧ � ﮐﺮدم از اﯾﻦ ﮐﻪ ﭼﺮا ﻧﺎرا اﯾﻦ ﺎ ﻗهﻮە دارد از اﯾﻦ ﻣکﺎن � ﮏ ﭼﺎی � ِ ﮐﻪ ﻃﺮف بﺎ ﺷﻨﺪرﻏﺎز ﭘﻮل ﺳﻮء � اﺳﺘﻔﺎدە ﮐﻨﺪ، و ﻧﻪ � ﻒ � ﻪ ﮐ � ﺴﺖ، بﻠ � ض ﻧ � ﺗﻨهﺎ ﻧﺎرا گ � ﮐﻨﺪ از زرﻧ ت ی ﻫﺮ روزە ﮐﻪ آن � آن ﺷﺨﺺ، آن ﻣﺸ ت کﺎر ﻣﻔﺖ و � ﺟﺎ را بﻪ دﻓ ن ﻣﺠﺎی � � اش ﻣبﺪل ﮐﺮدە اﺳﺖ. ﻫﺮ ازگﺎ � ﮔﻔﺖ، و ﻃﻮری ﻫﻢ ﻔﺖ ﮔ ﺶ � ﮐﻪ ﻧ اش را بﻪ ﻣ � ، ﺎ ﻫﻢ زدە بﺎﺷﺪ � ﮔﻔﺖ ﺧﻮﺷﻢ ﺪ از اﯾﻦ ﻓﻼ � آ ن ، ی زرﻧﮓ اﺳﺖ، و �� ﺧ » زرﻧﮓ �� ﺧ « را آن � ت ﻗﺪر اﺣﺴﺎﺳﺎی ﮔﻔﺖ و ﻟهﺠﻪ اش آن � ﭼﻨﺎن ﻗﻮی � ن ﺷﺪ و آﻫﻨﮓ ارﻣی ف ﻓﮑ ﮔﺮﻓﺖﮐﻪ ﺑﺮای آی ﺮ � � ن ی ی � ن ﭼ ﺎن ارﻣی � ﻢ دارد بﻪ ز � ﮐﺮد ﺪ. �� ﮔ وارد » ﺎ � ﭘﻮﻟﻮﻧ « � ﮐﻪ ﻢ، ﺳﻤﺖ ﭼپﺶ و اداﻣﻪ � ﺷﺪ ی ن ی وی � ﻦ ﺑ � ت � و کﺎﻓﻪ ن ی � ﺸﺖ ﻫﺮ ﻣ � ن ، و ی � ی ﻣ ﺸﺨﺎن ﺑﻮد، و ﺳﻤﺖ راﺳﺖ ﭼهﺎر ﭘﻨﺞ ﺗﺎی � ﭘ � ﺗﻤﺎﻣﺎ � ؛ ﺻﻨﺪ � ﺳﻪ ﺻﻨﺪ ف ﻫﻢ ی � ﮏ ﻃﺮف ﻫﺮ ﻣ � . ﺴﺖ � ﺎدم ﻧ � ؟ ف ﺑﻮد ﻫﺎ ﻟهﺴﺘﺎی ب ب آی بﻪ دﯾﻮارک ﭼﻮی ب رﻧﮓ ـ آی ﮐﻪ ک � ﺪە ﺑﻮد؛ دﯾﻮار � رﻧﮓ ﭼﺮک ـ ﭼﺴب � از ﻗﺪ ﻣﺎ در آن ﺳﺎل ﻫﺎ بﻠﻨﺪﺗﺮ ﺑﻮد و » ﺎ � کﺎﻓﻪ ﭘﻮﻟﻮﻧ « ﺨﺎﻧﻪ ﺟﺪ � را از ﻣ ا � ﺨﺎﻧﻪ ﻫﻢ آن ﺳﺎل � ﮐﺮد )بﻪ ﻣ � ﻫﺎ کﺎﻓﻪ ﻢ، اﻧگﺎر! (، و ﺳﻪ ﺻﻨ � ﮔﻔﺘ � ﺪ ق � در ﺳﻪ ﻃﺮف بﺎ � ﻣﺎﻧﺪە؛ ﺻﻨﺪ ﮏ بﺎر، � . ﺴﺖ � ﺎدم ﻧ � ؟ ن ﺑﻮد ﻫﺎ ﻟهﺴﺘﺎی ب ﺶ از ﻇهﺮ آﻓﺘﺎی � ﮏ ﭘ � . ﺎدم اﺳﺖ � ﺧﻮب �� ف را ﺧ ت ﺸﺴن � ﺎط � در ﺣ