دیگران در میان ما

د � ﮕﺮان در ﻣ � ﺎن ﻪ �� ﻣﺎ: ﺗﺠ ی گ � زﻧﺪ ﻣهﺎﺟﺮان در ا ﺮانﯾ ١٦٠ ن ت ارﻣی ﺪش روی رﻗﺺ ﺳﻨی �� ﺗﺄ ف ﺑﻮد. آن ﻣﻮﻗﻊ ﺧﻮدم را ﻓﻘﻂ ارﻣی � . ﺪم � د « ی ﺳﺘﺎن را در ﻣﺪارس ﻣﺨﺼﻮص اراﻣﻨﻪ ﻧﮕﺬراﻧﺪ و � ﻨﻪ دﺑ � ﻧﺎر � ﻫﻤکﻼ ن داﺷﺖ: ی ارﻣی � ی ﻏ ﻫﺎی » آن ﺎرە ﻫﻤﻪ � ﺟﺎ دو ن ی دوﺳﺘﺎﻧﻢ اﯾﺮای ن ﺖ اﯾﺮای �� ﺷﺪﻧﺪ وﻫ � ﺎدم � ﮐﻪ � بﺎرزﺗﺮﺷﺪ. ﺗﻨهﺎ ﻣﻮﻗ �� ام ﺧ ن آﻣﺪ ارﻣی ﻫﺴﺘﻢ، وﻗﺖکﻼس ن و ﻗﺮآن ﻫﺎی دﯾی ﺖ �� ﺸگﺎە ﻫﻢ ﻫ � ﺑﻮد. در دوران دا ن ﺑﺮای ﻣﻦ ﭘﺮرﻧﮓ اﯾﺮای ﺗﺮ ﺷﺪ. « ن ﺖ ارﻣی �� ﺠﺎن و ارﻣنﺴﺘﺎن، ﻫ � ﺎ � ن آذر ی ی ﺑن � ﺣﺎﻻ اﻟﺒﺘﻪ بﻌﺪ از ﺟﻨﮓ اﺧ ﻨﻪ � ﻧﺎر � ﮐﻪ ﺶ ﻓﺮاﻣﻮش ﺷﺪە ﺑﻮد، ﻗﻮت ﮔﺮﻓﺘﻪ � ﮏ ﻣﻘﺪار ﺑﺮا � ﺪ �� ﮔ � ض ﺣﺎل اﺿﺎﻓﻪ ی اﺳﺖ. او در ﻋن ﮐﻨﺪ: » ﺧﺎﻧﻮادە ﻢ ﮐﻪ � ﺎدی دار � ی ز ﻫﺎی ﺗﻌﺼﺐ �� ﺧ � ف دارﻧﺪ وﺧﻮدﺷﺎن را ﻓﻘﻂ ارﻣی داﻧﻨﺪ وﮐﺸﻮرﺷﺎن را ﻫ ﻢ ف دارﻧﺪ. ی ﻫﺴتﻨﺪﮐﻪ ﻓﻘﻂ دوﺳﺖ ارﻣی ﺷﺎن ﻫﻢ آﻧهﺎی � �� ارﻣنﺴﺘﺎن. ا « » ﻣﺎ ﺷهﺮوﻧﺪ درﺟﻪ ﻢ � ﻢ و ﻫﺴت � ی دو ﺑﻮد « بﻪ ﮔﻔﺘﻪ ﺸﻪ � ی آرﻣﯿﻨﻪ، ر ﺎن، ﻓﻘﻂ � ﻫﺎی اﯾﻦ ﻋﺪم ﺗﻌﻠﻖ بﻪ اﯾﺮان و اﯾﺮاﻧ در ﺴﺖ: � ن ﻧ ت ارﻣی ﺴی � اﺣﺴﺎﺳﺎت ﻧﺎﺳﯿﻮﻧﺎﻟ » �� ﺧ وﻗﺖ � ﻫﺎ ﻣﺎ را ﺗﺮﺳﺎﻧﺪﻧﺪ � و ﺸﻪ اﻣکﺎن دارد ﮐﻪ ﻣﺎ را از � ﻢ و ﻫﻤ � ﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﺎ اﯾﻨﺠﺎ ﻣﻮﻗﺖ ﻫﺴت �� ﮔ ی ون ﮐﻨﻨﺪ. � ﺖ ﺑ � اﯾﻦ ﻣﻤﻠ « ب ن و ی اﯾﻦ ﻧﺎاﻣی � ﻞ اﺻ � او ﻗﺎﻧﻮن ﻧﺎﺑﺮاﺑﺮ را دﻟ � ت � ﺗﻌﻠ داﻧﺪ: » ﻣﺎ اﯾﻦ ﺟﺎ ﺸﻪ � ﻢ. ﻣﺎ ﻫﻤ � ﻢ. در زﻣﺎن ﺷﺎە ﻫﻢ ﺣﻘﻮق ﺑﺮاﺑﺮ ﻧﺪاﺷت � ﺣﻘﻮق ﺑﺮاﺑﺮ ﻧﺪار ﺷهﺮوﻧﺪ درﺟﻪ � ﻢ و اﯾﻦ بﺎﻋﺚ � ﻢ و ﻫﺴت � ی دو ﺑﻮد ﺷﻮد ﮐﻪ ﺧﻮدت را ن . ﻢ ﻧﺪای � در ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺳه « اراﻣﻨﻪ ی ﻣﺴﻠﻤﺎن، در ﺟﻤﻬﻮری � ﺎن ﻏ � ن ، ﻫﻤﭽﻮن ﺳﺎﯾﺮ اﯾﺮاﻧ ی � ی اﯾﺮان ﻧ � از ﺣﻖ اﻧﺘﺨﺎب و اﻧﺘﺼﺎب در ﻣﻘﺎﻣﺎت ﻋﺎ � اﺳﻼ رﺗبﻪ ی ﮐﺸﻮری ﻨﻮن ﻫﯿﭻ � ﻣﺤﺮوم ﻫﺴتﻨﺪ. ﺗﺎ ﺎﻣﺪە � ﺖ دوﻟﺖ درﻧ �� ﮐﺪام از آﻧﻬﺎ بﻪ ﻋﻀ