دیگران در میان ما

ﺷﻌﺮ و ﺷﺎﻋﺮ ی � در زادگﺎ ﮐﻪ وﻃﻦ ﻧ � ﺴﺖ ١٧٧ � اﺗﻔﺎق ﺎ ﻋﺴﮕﺮآبﺎد � ﺪﺳﻨﮓ � ی اردوگﺎە ﺳﻔ � ی ﮐﻪ در ﻣﺴ اﻓﺘﻨﺪ. ﺷﻌﺮﻫﺎی ودە ﺷﺪە � ن ﺎزای � ﺧﻄﺎب بﻪ ی ﻣﺪاوم ﻧﺪارﻧﺪ. � اﻧﺪﮐﻪ دﺳﺘﻮری ﺟﺰ ﺗﺤﻘ ت ﻗﺪ ﻋَ ﺴی � ض و ﻓﻀﺎی ﻓﺎﺷ ی ض ﺣﺎل ﮐﻪ در ﺑﺮاﺑﺮ ﻗﻮاﻧن ی اﯾﻦ آﺛﺎر در ﻋن � ﻢ ﻠ � ﻪ � ﺣﺎﺷ گ � ﮐﻨﻨﺪ، ﺗﻮﺟﻪ را بﻪ زﻧﺪ ن ی ﺸن � � ی ﺟﻠﺐ ﻫﺎی ﮐﻨﻨﺪ ﮐ ت � ﻪ کﻤ ﻣﻄﺎﻟبﻪ ح ﮐﺮد ﮐﻪ ﺷﺎﻋﺮان و � ﺪ در اﯾﻨﺠﺎ ﺑﺘﻮان اﯾﻦ ادﻋﺎ را ﻣﻄ � ﮔﺮﻧﺪ. ﺷﺎ ت اض � ﺖ ﺧﺎص ﺧﻮد، ﺻﺪای اﻋ � ﺴﻨﺪگﺎن ﻣهﺎﺟﺮ بﻪ ﺳبﺐ ﻣﻮﻗﻌ �� ﻧ گﺎن و ﻫﻢ � ﻫﻤﺴﺎ ای ﻣﺤﻠﻪ ﻪ � ن ﻫﺴتﻨﺪﮐﻪ در ﺣﺎﺷ ی � ﺧﻮد ﻧ � ن ﻫﺎی اﯾﺮای ﻫﺎ بﻪ ش � ﻓﺮاﻣﻮ پ دە ﺷﺪە � ﺳ ﻦ � ف ﺳﺎ ﺴﺘﺎی � ﺴﻞ دوم و ﺳﻮم ﻣهﺎﺟﺮان اﻓﻐﺎ � . اﻧﺪ اﯾﺮان، ﻫﻤﺎن ﺴﺘﻪ � ﻃﻮرﮐﻪ ﺗﻮا � ﺖ ﺧﺎص و ﻣﻨﺤ � اﻧﺪ ﻣﻮﻗﻌ بﻪ ﻓﺮد ﺧ ﻮد را ﺴبﺖ بﻪ ﻣﻄﺎﻟبﻪ � ف ی � ﻒﮐﻨﻨﺪ، بﻪ ﻫﻤﺎن اﻧﺪازە ﻧ � درک و در آﺛﺎرﺷﺎن ﺗﻮﺻ ی ﺣﻘﻮق ﺧﻮد ﻣﺼﻤﻢ و ﺷﺠﺎع ض و � ﺗﺄﻣﻼت ﻓﻠﺴ ض � اﻧﺪ. ﻫﺮﭼﻨﺪ بﻌ ت ﻫﺴی ن در ا ی � ت ﻧ ﺷﻨﺎﺧی � ﺎن � ﯾﻦ اﺷﻌﺎر ﺑ آوارە � ﺷﻮد، اﻣﺎ ﺷﺎﻋﺮ ی ﺖ �� ﻏ � ب اراﺋﻪ ن در ﻗﺎئ ی � ن ، آن را ﻧ ی ﺸن � دﻫﺪ ﮐﻪ بﻪ �� بﺎزﺗﻌ � ﻧﻮ ﻒ ﺖ �� ﻏ ن اﺳﺖ. ﻫﻨﻮز ﮔﻮﺷﻪ ی ﺴﺎن روی زﻣن � ا گ � زد گ � ﺎدی از زﻧﺪ � ﻫﺎی ز ﻔﺘﻪ ﻣﺎﻧﺪە اﺳﺖ. � ﺴﺖ ﻧﺎ � ﻧ �� ﻣهﺎﺟﺮان اﻓﻐﺎن ﮐﻪ زادگﺎە و وﻃنﺸﺎن � ﺴﻞ � ﺪوار ﺑﻮدﮐﻪ � ﺗﻮان اﻣ ﻫﺎی دوم ﺎی ﭘﻨهﺎن را � و ﺳﻮم ﺑﺘﻮاﻧﻨﺪ اﯾﻦ زوا ﺎن ﺳﺎزﻧﺪ. � ﻋ