دیگران در میان ما

د � ﮕﺮان در ﻣ � ﺎن ﻪ �� ﻣﺎ: ﺗﺠ ی گ � زﻧﺪ ﻣهﺎﺟﺮان در ا ﺮانﯾ ٦٤ ﻣﻘ ب ﻧﺪ. در ﺑﺰﻧگﺎە � ﺪس ﻋﺮاق ﺑ ، ﻣﺎﻧﻨﺪ زﻣﺎن ﺟﻨﮓ � ﺎ � ﻫﺎی ﺳ ﻫﺎی ﻣ ﮑﺮر ﺎ در بﺤﺮان � ، ن ﺎن اﯾﺮان و ﻋﺜﻤﺎی � ن ﻣ و ﻃﻮﻻی ، ﻣﺜﻞ � ﺎ � ی ﺳ � ﻫﺎی ﻏ ﺑﺮﻫﻪ ع ﮐﺸﻤﮑﺶ � ﻧﻮﺷﺖ اﯾﻦ ﻣﻬﺎﺟﺮان ﻣﻮﺿ � ، ﺎ در اﯾﺮان � ع و � ﻫﺎی ﺷﯿ � ض ازﺟﻤﻠﻪ ﻣﻮﺿﻮﻋﺎت ﻗﺮاردادﻫﺎی ﻨﺎن اﯾﺮائ � ﺎ ﺳﺎ � ﺖ زاﺋﺮان � ﺷﺪ. وﺿﻌ ﺎن ا � ﻣﺘﻌﺪد ﻣ ن در دورە ﯾﺮان و ﻋﺜﻤﺎی ﻪ ﺑﻮد. � ﻪ و ﻗﺎﺟﺎر �� ﻫﺎی ﺻﻔ � ع اﺻ � ی ﮐﻪ ﻣﻮﺿ ﻗﺮاردادﻫﺎی ت ﺑﻮد و ﻤﯿئ � ن و ﺣﺎ زﻣﯿئ � ﺷﺎن ﻣﺴﺎﺋﻞ � ﻞ � ﮕﺮ ﺗﺤﻤ � ﮏ ﻃﺮف بﻪ ﻃﺮف د � ت اﻏﻠﺐ بﺎ ﻓﺮادﺳی ﺷﺪ و ﻃﺮف ﻒ � ﺿﻌ ﺎزات � ب اﻣﺘ ﺎی � بﺎ ﻧﻘﺾ ﻗﺮارداد و آﻏﺎز ﺗﻌﺮض درﺻﺪد بﺎز � ﺗﺮ، بﻌﺪا � از دﺳﺖ رﻓﺘﻪ ﺑﺮ ﺠﻪ � آﻣﺪ. در ﻧت ب ی اﯾﻦ ی ب اﻋﺘﻤﺎدی و ی ت ، ﻫﺮ ﻃﺮف ﺛبﺎی ی و ﺗﻌﺮض ﺑﻮد. و ﭼﻪ دﯾﻮاری ﮐﻮﺗﺎە ﺎزﺟﻮی � ت ﺑﺮای اﻣﺘ ت ﺻﺪ ﻓﺮﺻی � ﻣ ﺗﺮ از ﻦ ﻋﺮاق. � ﺎن ﺳﺎ � اﯾﺮاﻧ ف و ﺟﺪا ﺷﺪن ﻋﺮاق بﻪ پ اﺗﻮری ﻋﺜﻤﺎی � ث اﻣ � ﺎ � ﺲ از ﻓﺮو � ﮏ � ﻋﻨﻮان واﺣﺪ ﺎن اﯾﺮان و � ﺎ، اﺧﺘﻼﻓﺎت ﻣﺮزی ﻣ � ﺘﺎﻧ �� ﻤﻮﻣﺖ ﺑ � ﺗﺤﺖ ﻗ � ﺎ � ﻣﺠﺰای ﺳ ﺎ �� اﯾﻦ دوﻟﺖ ﻧ ﺟﺪی گﺎە ﻋﺮاق در � ﺖ ﺟﺎ �� ﺎ ﺑﺮای ﺗﻘ � ﺘﺎﻧ �� ﺗﺮ ﺷﺪ. ﺑ ﺟﺎﻣﻌﻪ � ن از اﯾﺮان ی ﺟﻬﺎی ﺸﻨﺎﺳﺪ � ﺖ � ﺧﻮاﺳﺖﮐﻪ اﯾﻦﮐﺸﻮر را بﻪ رﺳﻤ ﺶ � ن ﭘ ی � و اﯾﺮان ﻧ ش ط � ﺶ � ی ﺑﺮای اﯾﻦ اﻣﺮ داﺷﺖ؛ ازﺟﻤﻠﻪ اﯾﻦ ﭘ ﻫﺎی ش ط � ﻫﺎ ﺸﺪ ﺣﺴﻦ رﻓﺘﺎر بﺎ زاﺋﺮان و ﻣﻬﺎﺟﺮان � ف ﭼﻨﺪان ﻟﺤﺎظ ی � ﺖ ﻧ � ﮐﻪ در ﻧﻬﺎ ن ﺑﻮد. ﮐﺸﻤﮑﺶ اﯾﺮای ﻣﺴﺎﺋﻞ ﻣﻮرد اﺧﺘﻼف � ﻫﺎی اﯾﺮان و ﻋﺮاق ﺑﺮ ن ﭼﻨﺪ دﻫﻪ اداﻣﻪ داﺷﺖ. ﻧﻘﻄﻪ زﻣﯿی � ﺪ ﺑﺘﻮان اﻣﻀﺎی � ی ﻋﻄﻒ را ﺷﺎ ی � ﻗﺮارداد ﺗ ۱۳۱۶ ﻪ � / ژوﺋ ی ۱۹۳۷ ﺖ � ﺎن ﻋﻨﺎ � ﻣ ﺮ � ، وز �� ﷲ ﺳﻤ ﺧﺎرﺟﻪ ت � ی وﻗﺖ اﯾﺮان، و ﻫﻤﺘﺎی ﻋﺮا ﺴﺖﮐﻪ در � اﻻﺻﻞ، دا � � اش، ﻧﺎ آن ﺧﻄﻮط ﻣﺮزی دوﮐﺸﻮر ﻣﺸﺨﺺ ﺷﺪ. از ﻧک ﺎت ﻣﻬﻢ اﯾﻦ ﻗﺮارداد اﯾﻦ ﺖ � ﺎ ﺷﻂ اﻟﻌﺮب را بﻪ رﺳﻤ � ﺖ ﻣﻄﻠﻖ ﻋﺮاق ﺑﺮ اروﻧﺪرود � ﻤ � ﺑﻮد ﮐﻪ ﺣﺎ � ﻧ ﺷﻨﺎﺧﺖ.