دیگران در میان ما

ﺮاﻧ ﯾا � ﺎن راﻧﺪە از ﻋﺮاق: ﻣﻌﺎود ﻦﯾ در ﺳﺎل یﻫﺎ ۱۳۵۰ و ۱۳۵۹ بﻪ بﻌﺪ ٦٧ � ﺨﻮن ﻣﻬﺎﺟﻤﺎن ﻣﺤ � ﺮ از ﺷب � ﮐﻨﻨﺪ و ا � ﺎدە � ﭘ در اﻣﺎن � و بﻌی � � ﻣﺎﻧﺪﻧﺪ ﺗﺎزە بﻪ ﮐﺸﻮری داﺷتﻨ � ﺪﻧﺪ ﮐﻪ در آن ﻧﻪ ﺳﮑﻮﻧﺘگﺎ � رﺳ ﺪ، ﺶ را � ﺎ � ﺎری از آﻧﻬﺎ ز � ﺴ � ﻣﻨﺘﻈﺮﺷﺎن ﺑﻮد و ﻧﻪ � ﻧﻪ کﺎری و ﻧﻪ ﮐ � ج اﺧﺮاج ﺧﺎﻧﻮادە � ﺴتﻨﺪ. در اﯾﻦ ﻣ � دا ﺪ: زﻧﺎن � ﻫﺎی ﻣﺘﻌﺪدی از ﻫﻢ پﺎﺷ ان � ن را اﺧﺮاج ﮐﺮدﻧﺪ و بﻪ ﻫﻤ و ﻣﺮدان اﯾﺮای ﺷﺎن اﺟﺎزە بﺎ آﻧﻬﺎ � ی ﻫﻤﺮا را ﻧﺪادﻧﺪ. ﺸﺎە و بﻌﺪ ﺧﻮزﺳﺘﺎن ﺑﻮد، � ﺶ از اﻧﻘﻼب اﺳﺘﺎﻧﺪارﮐﺮﻣﺎ � ﻋبﺎسﺳﺎﻟﻮرﮐﻪ ﭘ � در ﺧﺎﻃﺮات ﺧﻮد ﺪ ﮐﻪ �� ﮔ » ﮏ دﺳﺘﻪ � : ﻣﻌﺎودﯾﻦ ﺳﻪ ﮔﺮوە ﺑﻮدﻧﺪ ن ﮐﻪ ﺷﻨﺎﺳﻨﺎﻣﻪ ﮐﺴﺎی اﺧﺮاج � ن داﺷتﻨﺪ. اﯾﻦ ﮔﺮوە بﻪ ﻃﻮر ک ی اﯾﺮای ن ﺑﻮدﻧﺪﮐﻪ ﺷﻨﺎﺳﻨﺎﻣﻪ ﺎی � ﺷﺪﻧﺪ. ﮔﺮوە دوم اﯾﺮاﻧ ی ت ﻫﻢ داﺷتﻨ � ﻋﺮا ﺪ. اﯾﻦ ن ﺑﻮدﻧﺪ ﮐﻪ ﮕﺮﮐﺴﺎی � ی ون ﮐﺮدﻧﺪ. ﮔﺮوە د � ی ﺑ ﺲ از ﺷﻨﺎﺳﺎی � ن ی � ﮔﺮوە را ﻧ � ض ﻫﯿﭻ ارﺗبﺎ � ً ﺟﺪﺷﺎن در آﻧﺠﺎ ﻣﺠﺎور ﺷﺪە ﺑﻮد و در ﺣﺎل ﺣﺎ � ﻣﺜ � ن ﻌی � ، ﻫﻢ بﺎ اﯾﺮان ﻧﺪاﺷتﻨﺪ و ً ﺷبﺎﻫﺖ بﻪ ﻣﺎ � وﺿﻊ و ﻟبﺎس آﻧﺎن اﺻ � را ﻫﻢ ﻧ � ﺎن ﻓﺎر � ت ز ﻧﺪاﺷﺖ. ﺣی ﺴتﻨﺪ. ﻣﻦ ب � دا از اﯾﻦ اﻓﺮ �� ﺎ اد ﻋﺮب ﻧﺪاﺷﺖ ﺻﺤبﺖ ﮐﺮدم و � ﺎن ﻓﺎر � ی بﺎ ز ﻦ آﺷﻨﺎی � ت ﺎن ﮐﻪ کﻤ � ز ی ون ﮐﺮدﻧﺪ. ﮔﻔﺖ: ﭼﻮن در ﺷﻨﺎﺳﻨﺎﻣﻪ � ﺪم ﭼﺮا ﺗﻮ را ﺑ � ﭘﺮﺳ ق � ﻣﻦ ی ﻋﺮا اﺳﺖ، از اﯾﻦ � ﻧﺎم پﺪرم را ﺑﻬﺮام ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ و ﺑﻬﺮام ﻫﻢ اﺳﻢ ﻓﺎر ی ون ﮐﺮدﻧﺪ. � ﺟﻬﺖ ﻣﺮا ﺑ « دوﻟﺖ اﯾﺮان ﺑﺮای اﺳکﺎن راﻧﺪە ﺷﺪگﺎ ن اردوگﺎە ﺸﺎە ﺑﺮ پ � ی درﮐﺮﻣﺎ ﻫﺎی ﺎ ﮐﺮد؛ ح � ن ﻣﻬﺎﺟﺮان ﻃ ی بﻌﺪﻫﺎ ﺑﺮای اﺳکﺎن ﻫﻤن ﻫﺎی ﺳﺎﺧﺖ ﻣﺠﺘﻤﻊ ﻫﺎی � . ﺸﺎە بﻪ اﺟﺮا در آﻣﺪ � ن درﮐﺮﻣﺎ ﻣﺴﮑﻮی ض از اﯾﻦ � ﺗﻮان ﺣﺪس زدﮐﻪ بﻌ ﻣﺠﺘﻤﻊ ﻫﺎ ﻫﻤﺎن ﺶ از آن � درﺧﺎﻃﺮا � ن دوﻟتﺸﺎ ی � ی بﺎﺷﻨﺪﮐﻪ ﻣﻬﺮاﻧﮕ ﻫﺎی ﻫﺎ � ﺎد � ﮐﻨﺪ: » ب ، ی گ � ی ﻗﺎبﻞ زﻧﺪ � ﻏ ن ﻣﻌی ی ﻣﺜﻞ ﻻﻧﻪ ن ﻫﺎی ی � ، ﭼ ت . یﮐ � ﻔ « ق � ﻋﺮا ج اﺧﺮاج ﻣﻮاﺟﻪ ﺷﺪﻧﺪ راە � ن ﮐﻪ بﺎ ﻣ ﻫﺎی دارای اﺻﺎﻟﺖ اﯾﺮای ی از ﻫﺎی ﺼﺎل ﺑﺮ � اﺳت � ﺪﻧﺪ: اﻣﻮال ﺧﻮد را ﻓﺮوﺧﺘﻨﺪ ﺗﺎ ﺑﺘﻮاﻧﻨﺪ ﭘﻮﻟﺶ را بﺎ �� ﮔ