دیگران در میان ما

ﺮاﻧ ﯾا � ﺎن راﻧﺪە از ﻋﺮاق: ﻣﻌﺎود ﻦﯾ در ﺳﺎل یﻫﺎ ۱۳۵۰ و ۱۳۵۹ بﻪ بﻌﺪ ٧٣ � ﻧ ﺴﺘﺪ � دا » ق � ﻋﺮا « ﻪ ب � ﺷﻤﺎر ئ ف و ﻃﺮد ﺟﺰئ ﺎئ � ف . آزار ز رﻓﺘﻨﺪ ﻧﻪ اﯾﺮائ ﻪ �� از ﺗﺠ ﮐﻮدکﺎن اﯾﻦ ﻣﻬﺎﺟﺮان، � ﺎری از اﯾﻦ اﻓﺮاد، ﺧﺼﻮﺻﺎ � ﺴ � ی روزﻣﺮە ﺑﻮد ﮐﻪ در اﯾﻦ دوران بﻪ ﻣﺪرﺳﻪ رﻓﺘﻨﺪ. در دوران بﻤبﺎران ﺷﻬﺮی ، زﺧﻢ ﺎن � ز ﺪی بﻪ ﻋﻨﻮان � ﻫﺎی ﺷﺪ » ﻫﻤﺸﻬﺮی ﺻﺪام « � ﻧﺜﺎرﺷﺎن ﺮای ﺷﺪﮐﻪ ﺑ ب آﻧﻬﺎ ﮐﻪ ﺻﺪام ی ﺧﺎﻧﻤﺎن ﺰان �� ﺷﺎن ﮐﺮدە و ﻋ ﺷﺎن را ﮐﺸﺘﻪ ﺑﻮد دردی ی ﺪی و ﻧﺎبﺎوری در ﺑﺮاﺑﺮ بﻼی � ﻣﻀﺎﻋﻒ داﺷﺖ. اﺿﻄﺮاب، اﻧﺘﻈﺎر، ﻧﻮﻣ ی ئ ﺟﺪائ ﺷﺎن آﻣﺪە ﺑﻮد ﺟﺰئ � ﮐﻪ بﻪ ﺖ اﯾﻦ ﺟﺎ � � � ا گ � ﻧﺎپﺬﯾﺮ از زﻧﺪ ﻣﻌﻪ ﺷﺪ. ﺑﺮ ﻋﻼوە دﺷﻮاری ن ﻣﻬﺎﺟﺮت ی � ﻧ � ﺎ � ت ، از ﻟﺤﺎظ ﺳ ﺎی � و ﺣ � ﻫﺎی اﺟﺘﻤﺎ اﻋﻀﺎی ﺣﺰب � راﻧﺪە ﺷﺪە، ﻣﺸﺨﺼﺎ � ﺎ � بﻪ اﯾﺮان ﺑﺮای ﻓﻌﺎﻻن ﺳ ﻪ �� اﻟﺪﻋﻮە، ﺗﺠ ی دﺷﻮاری از آب درآﻣﺪ. ﻇﺎﻫﺮ ﻣﺎﺟﺮا اﯾﻦ ﺑﻮدﮐﻪ آﻧﻬﺎ بﻪ ﻌﻪ � آﻏﻮش دوﻟﺖ ﺷ � ای آﻣﺪە ﺑﻮدﻧﺪﮐﻪ ﻣﺘﻬﻢ بﻪ ﻫﻤکﺎری بﺎ آن ﺷﺪﻧﺪ و ﺣﺎل ﻫﺪف ﻣ بﺎ آن داﺷتﻨﺪ ﮐﻪ ﻫﻤﺎﻧﺎ ﺳﺎﻗﻂ ﮐﺮدن ﺻﺪام ﺑﻮد. � ت � ﺸ ﺎری � ﺴ � ﺣﺰب اﻟﺪﻋﻮە ﻣﺎﻧﻨﺪ � ﺎ � ﻧﺒﻮد: ﺳﺎزﻣﺎن ﺳ گ � اﻣﺎ ﻣﺎﺟﺮا بﻪ اﯾﻦ ﺳﺎد ت ﺑﺮ رأی ی و ﻣﺒی ﺪ، ﺳﺎﺧﺘﺎری ﺷﻮرای � از اﺣﺰاب ﺟﺪ ﺑﻮد ﮐﻪ � ی ی داﺧ � ﮔ بﺎ ﻞ � ﺸﮑ � » ﺣﻠﻘﻪ « ن ی در پﺎﯾن ﻦ ﻣﺮﺗبﻪ و بﻌﺪکﻤﯿﺘﻪ �� ﺗ � ﻫﺎی ﻣﺤ و ﻣﻨﻄﻘﻪ ای � ﺷکﻞ ﮔﺮﻓﺖ. ی ﺑﺮای ﻣﺪاﺧﻠﻪ ﺲ راﻫکﺎرﻫﺎی � از بﺪو ﺗﺄﺳ ﺎ در ی ﻓﻘﻬ ﺳﺎﺧﺘﺎر و ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ی ﺣﺰب در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪە ﺑﻮد ﮐﻪ ﻣﺪام ﻣﺤﻞ ﺲ از ﭼﻨﺪی ﺣﺰب اﻟﺪﻋﻮە را از ﺳﻮی � ﮐﺸﻤﮑﺶ ﺑﻮد؛ اﻣﺎ ورود بﻪ اﯾﺮان ﺎﻧﺎن بﺎ ﻣﺴﺌﻠﻪ � ن ی ﻣ ی پﺬﯾﺮش » ﻪ � ﺖ ﻓﻘ � وﻻ « ﻣﻮاﺟﻪ ﮐﺮد. پﺬﯾﺮش و ﺖ � ﻻ ﻪ در ﻋﻤﻞ بﺨﺶ � ﻓﻘ از ﺳﺎﺧ � ﻫﺎی ﻣﻬ ﮏ و � ﺪﺋﻮﻟﻮژ � ت ، ا ﻼئ � ﺸﮑ � ﺘﺎر ﻧﺤﻮە ﻢ � ی ﺗﺼﻤ � ع � ی ﺣﺰب را بﻼﻣﻮﺿ ی ی ﺷﻮرای � ﮔ ﮐﺮد؛ ﻧپﺪﯾﺮﻓ ن آن ت ن � ن ﻗﺮار ﺎی � ن ی ً ﺣﺰب را در ﺗنﺶ بﺎ ﻣ � ﻫﻢ ﻋﻤ ﺶ بﻪ � داد ﮐﻪ ﺣﺎل ﻣﻘﺪرا دﺳﺖ او اﻓﺘﺎدە ﺑﻮد. در ﻋﻤﻞ، ﻣﻮاﺟﻬﻪ بﺎ اﯾﻦ ﻣﺴﺌﻠﻪ بﺎﻋﺚ ﺗنﺶ ﻫﺎی ﺸﻌﺎب در داﺧﻞ ﺣﺰب اﻟﺪﻋﻮە در ادو � ﻣﺘﻌﺪد و ﭼﻨﺪ ا ار ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺷﺪ،