دیگران در میان ما

د � ﮕﺮان در ﻣ � ﺎن ﻪ �� ﻣﺎ: ﺗﺠ ی گ � زﻧﺪ ﻣهﺎﺟﺮان در ا ﺮانﯾ ٨٦ ﺪ روﺷﻦ ﮐﻨﺪﮐﻪ � ﺎد ﺷﻬ � ﺪ ﺑن � ﺻﺪام ﻧﺎﺑﻮد ﺷﺪﻧﺪ. بﺎ ﭼﻪ ﺷﺪە � اﺳﺖ، و ب ی �� ﺧ ﻧﺎراﺣﺖ �� اﻋﺘﻨﺎ ﻫﺴتﻨﺪ و ﺗﻮﺟﻪ ﻧﺪارﻧﺪ، بﻪ ﻃﻮری ﮐﻪ آدم ﺧ � . ﺷﻮد « � ﻒ �� ش را ﻫﻢ ﺗﻌ � ﺎ آﻣﺪن ﻫﻤ � داﺳﺘﺎن بﻪ دﻧ ﮐﻨﺪ: » زن ﻫﺎ را ﻟﺐ ﻣﺮز ﮐﺮدە � ش � ش ازدواج � م بﺎردار ﺑﻮدە . بﺎ ﻫﻤ � رﻫﺎ ﮐﺮدﻧﺪ. ﻣﺎدر ﻫﻤ ﻧ � ﻧﺒﻮد و ﻣﺪرک رﺳ � ﺑﻮدﻧﺪ، اﻣﺎ ازدواﺟﺸﺎن رﺳ م اﯾﺮان � ﺪاﺷتﻨﺪ. ﻫﻤ ﺎ آﻣﺪ اﻣﺎ ﻧﻪ ﺷﻨﺎﺳﻨﺎﻣﻪ � بﻪ دﻧ � ن ، و ت داﺷﺖ و ﻧﻪ اﯾﺮای � ی ﻋﺮا ﮔﻔ ﺘﻨﺪ اﯾﻦ � م � ﺪ؟ ﻣﺎدر ﻫﻤ � دار � ﺴﺖ؟ ﭼﻪ ﻣﺪر � بﭽﻪ ﻓﺮزﻧﺪﮐ ﮔﻔﺘﻪ ﻣﺮدﻫ ﺸﺎن � ﺎ ن و وﺳﻂ ﺟﻨﮓ ﺑﻮدە ی ﺪان ﻣن � اﻋﺪام ﺷﺪﻧﺪ، آوارە ﮐﻨﺎر ﻣﺮز رﻫﺎ ﺷﺪﻧﺪ، ﻣ ﺪﻧﺪ و ﺧﺐ ﺟﻨﮓ اﺳﺖ. � ت بﻪ ﻣﺮز رﺳ ﮕﺮ. بﺎ بﺪبﺨی � د « ی وﻫ � ﻧ � ﻇﺎﻫﺮا ﺎی � ن اﺣﺘﻤﺎل اﯾﺮای ق ﻫﻢ وارد � ﺎن ﻣﻌﺎودﯾﻦ، ﺟﺎﺳﻮﺳﺎن ﻋﺮا � دادﻧﺪﮐﻪ در ﻣ ﺸﻮﻧﺪ. � اﯾﺮان � ﺧﺎ » ﺮ � اﯾﻨﻬﺎ را در اﯾﺮان داﺧﻞ اردوگﺎە اﺳکﺎن دادﻧﺪ ﺗﺎ ا آﻧﻬﺎ � ﮐ را � ی د. � ﺪ وﮐﻔﺎﻟتﺸﺎن را ﺑﺮ ﻋﻬﺪە ﮔ � ﺎ � ﺷﻨﺎﺳﺪ، ﺑ « اﻟﺒﺘﻪ بﻌﺪ از ت ﺳﺨی ﻫﺎی ﻓﺮاوان، بﺎﻷﺧﺮە ﺷﻨﺎﺳﻨﺎﻣﻪ ﮔﺮﻓ ﺘﻨﺪ. » ﻃﻮل ﮐ �� ﺧ � و ﺪ � ﺸ ض ﮐﻪ ﻢ و ﻫﻨﻮز ﻫﺴتﻨﺪ ﮐﺴﺎی � ﺪ � ت ﮐﺸ اﺿﻄﺮاب و ﺳﺨی �� و ﺧ ﺴﺘﻪ � ﻧﺘﻮا اﻧﺪ ﺷﻨﺎﺳﻨﺎﻣﻪ ی ﺷﺪە � ی ﻧﺪ. ﭘ � ن بﮕ ی اﯾﺮای اﻧﺪ، ﻫﻔﺘﺎد ﻫﺸﺘﺎد � ﻫﻢ ﻧ � ﺷﻨﺎﺳﻨﺎﻣﻪ ﻧﺪارﻧﺪ. بﻪ ﮐ � ﺳﺎﻟﺸﺎن ﺷﺪە و � . ﻨﺪ �� ﮔ ﺗﺮﺳﻨﺪ. بﭽﻪ � ف ﻣﺤﺴﻮب ف دارﻧﺪ. ﻧﻪ اﯾﺮای ﺸﺎن ﻫﻢ ﻣﺸکﻼت ﻓﺮاوای � ﻫﺎ ﺷﻮﻧﺪ، ﻧﻪ ﺴﺖ. � ً ﺧﻮب ﻧ � ت . اﯾﻦ وﺿﻊ اﺻ � ﻋﺮا « ش وع ﮐﺮدە � ت ﮐﻪ از وﻗی ام بﻪ ﺟﺴﺖ وﺟﻮی ﻣﻌﺎودﯾﻦ و ﺻﺤبﺖ بﺎ آﻧﻬﺎ، � اﺣﺴﺎس � ض � ض ﮐﻪ ﺣﺎ ت ﺑﺮای ﮐﺴﺎی ﮐﻨﻢ ﮐﻪ ﺣی ﺷﻮﻧﺪ بﺎ ﻣﻦ ﺻﺤ بﺖ ﮐﻨﻨﺪ، ﺣﺮف ن ﮐﻪ ﻣﺸکﻞ اﻗﺎﻣﺖ و ً ﮐﺴﺎی � زدن دﺷﻮار اﺳﺖ. ﻣﻌﻤﻮ ﺖ ﻧﺪاﺷﺘﻪ � ﺗﺎبﻌ اﻧﺪ، بﻪ ی ﮐﻪ ﻗبﻞ ا ﮋە آﻧﻬﺎی � و ز اﻧﻘﻼب بﻪ اﯾﺮان آﻣﺪە اﻧﺪ، راﺣﺖ � ﺗﺮﺻﺤبﺖ ض ﻧﻪ ﺗبﻌﻪ ی ﮐﻪ زﻣﺎی ض از آﻧﻬﺎی � ﮐﺮدﻧﺪ، اﻣﺎ بﻌ ی ﻋﺮاق � ﻣﺤﺴﻮب ﺎر ﻣﺤﺘﺎط ﺑﻮدﻧﺪ و ﻟﺤﻦ � ﺴ � ﺷﺪﻧﺪ و ﻧﻪ اﯾﺮان، درﮔﻔﺘﮕﻮ