دیگران در میان ما

بﺎ � ﺪ ﻣﺴﺌﻮﻟ � ﺖ ﺑﺮﺧﻮرد ﻧﺎﺷﺎ � ﺴﺖ ف ﺴﺘﺎی � بﺎ اﻓﻐﺎ ﻫﺎ ﯾ را ﺑپﺬ �� ﻢ ۹٥ ﻣﻨﺼﻔﺎﻧﻪ بﺪاﻧﻨﺪ. اﻣﺎ در ﺻﺤﻨﻪ ن ی ی روابﻂ ﺑن � اﻟﻤﻠﻞ بﻪ ﻧﻈﺮ ﺳﺪ ﮐﻪ ر � ﻣهﺎﺟﺮان و ﺧﺼﻮﺻﺎ ﺐ � ﺎن از ﺟﻤﻠﻪ آﺳ �� ﭘﻨﺎﻫﺠ ن ﺴﺎی � پﺬﯾﺮﺗﺮ اﻗﺸﺎر ا ﺮ بﻪ ﺗﺮک وﻃﻦ ﺷﺪە اﺳﺖ ��� ﻫﺴتﻨﺪ. ﻓﺮدیﮐﻪ ﻧﺎ ب ﺖی � و دروﺿﻌ ن وﻃی � � بﻪ ﺐ � ﺎر آﺳ � ﺴ � ت ﺑﺮد در ﻣﻮﻗﻌﯿی پﺬﯾﺮ اﺳﺖ. ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ، بﻪ ﻧ ﻈﺮ � � رﺳﺪﮐﻪ اﺻﻞ ﻋﺪاﻟﺖ اﻗﺘﻀﺎء ض ی ﺲ ﻗﻮاﻧن � ﮐﻨﺪ در ﻣﻘﺎم وﺿﻊ و ﺗﺄﺳ ن ی ﺑن ﺐ � ﻢﮐﻪ بﻪ ﻧﻔﻊ اﯾﻦﮔﺮوە آﺳ � ﻒﮐﻨ �� ف را ﭼﻨﺎن ﺗﻌ ی اﻟﻤﻠﻞ آن ﻗﻮاﻧن پﺬﯾﺮ ف ﻌی � . ﺎﺑﻨﺪ � بﺎﺷﺪ، و آﻧهﺎ آن ﻗﻮاﻋﺪ را ﻣﻨﺼﻔﺎﻧﻪ ﺑ ﻢ ﺑﺮ ر � ن ﺣﺎ ی ﻗﻮاﻧن وابﻂ ﺎن �� ﻢ ﺷﻮد ﮐﻪ بﻪ ﺳﻮد ﻣهﺎﺟﺮان و ﭘﻨﺎﻫﺠ � ﺪ ﭼﻨﺎن ﺗﻨﻈ � ﺎن ﻣﻠﻞ بﺎ � ﻣ ﺬﯾﺮی �� ﻒ ﻣهﺎﺟ � بﺎﺷﺪ. ﺑﺮ اﯾﻦ ﻣﺒﻨﺎﺳﺖ ﮐﻪ ﺣﻖّ ﻣهﺎﺟﺮت ﻣﺴﺘﻠﺰم ﺗکﻠ � � ﺠﻪ � ﺖ ﮐﻪ ﻣﻦ ﺣﻖّ ﻣهﺎﺟﺮت دارم ﻧت � ن از اﯾﻦ واﻗﻌ ﻌی � . ﺷﻮد ﻮد ﺷ ﺧﺎص( اﺳﺖ. �� ش ا � ﻒ بﻪ پﺬﯾﺮش ﻣﻦ )ﺗﺤﺖ � ﺎن ﻣکﻠ � ف ی ﮐﻪ ﮐﺸﻮر ﻣ ﺑ ﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ، در ﭼﺎرﭼﻮب اﯾﻦ ﻣﺪل، واﺣﺪﻫﺎی دوﻟﺖ - � ﻣﻠﺖ ﻧ ﺗﻮاﻧﻨﺪ � ﺎری! ﻧ � ﻨﺪ ﮐﻪ ﭼهﺎردﯾﻮاری اﺧﺘ �� بﮕ � ﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﺎ ﺣﻖ دار �� ﺗﻮاﻧﻨﺪ بﮕ ﻢ ﻢ ﮐﻪ � ﻒ ﮐﻨ �� ﺬﯾﺮی را ﭼﻨﺎن ﺗﻌ �� ﻮط بﻪ ﻣهﺎﺟﺮت و ﭘﻨﺎﻫﺠ �� ف ﻣ ی ﻗﻮاﻧن � ﺧﻮد ﻢ و ﻣﺘﻨﺎﺳﺐ بﺎ ﻣﻨﺎﻓﻊ ﻣﺎﺳﺖ. در اﯾﻦ ﭼﺎرﭼﻮب، ﻫﻤﻪ � ﺧﻮاﻫ ﻫﺴ � واﺟﺪ اﯾﻦ ﺣﻖّ اﺳﺎ ﺟﺎبﻪ � ﺎ � ﺎن واﺣﺪﻫﺎی ﺳ � تﻨﺪ ﮐﻪ در ﻣ ﺟﺎ � ﺷﻮﻧﺪ ــ ﻣﮕﺮ آﻧﮑﻪ ﻗﯿﻮد و اﻗﺘﻀﺎﺋﺎت اﺧﻼﻗﺎ اﯾﻦ آزادی را ﻣﺤﺪود � ش و � ﻣ ش وطﮐﻨﺪ. � و ﻣ ﻒ � ﺎ ﺣﻖ ﻣهﺎﺟﺮت ﻣﺴﺘﻠﺰم ﺗکﻠ � ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ، پﺎﺳﺦ ﻣﺎ بﻪ اﯾﻦ ﭘﺮﺳﺶ ﮐﻪ آ بﻪ ﻣﺪل ﻧﻈﺮی گ � ﺴﺘ � ، ﺎ ﻧﻪ � ﺬﯾﺮی اﺳﺖ �� ﻣهﺎﺟ ﻞ � ای دارد ﮐﻪ در ﺗﺤﻠ ﺎ � ﺖ ﺟﻮاﻣﻊ ﺳ � ﻣﺎﻫ � ﺎر � اﺧﺘ � ﻢ. در ﻣﺪل اﺟﺘﻤﺎع � ﮐﻨ ﺎن، ﺣﻖّ � ﮔﺮا � ﻒ بﻪ پﺬﯾﺮش ﻣﻦ ﻧ � ﺎن را ﻣکﻠ � ف ی ﻣهﺎﺟﺮت ﻣﻦﮐﺸﻮر ﻣ ﮐﻨﺪ. ﮐﺸﻮر ﺎن � ن ی ﻣ � ﺣﻖ دارد ﻫﺮ ﻃﻮرﮐﻪ ﺴﻨﺪد و بﺎ ﻣﻨﺎﻓﻊ و ﻣﺼﺎﻟﺢ � اش ﺳﺎزگﺎرﺗﺮ اﺳﺖ ی د. اﻣﺎ در ﻣﺪل � ﻢ بﮕ � ﺎ ﻋﺪم پﺬﯾﺮش ﻣهﺎﺟﺮان ﺗﺼﻤ � در ﻣﻮرد پﺬﯾﺮش ﺟهﺎن - ﺎن ﺣﻖّ ﻣهﺎﺟﺮ � ن ﮔﺮا وﻃی ﻒ � ت دﺳﺖکﻢ در بﺎدی اﻣﺮ ﻣﺴﺘﻠﺰم ﺗکﻠ