دیگران در میان ما

د � ﮕﺮان در ﻣ � ﺎن ﻪ �� ﻣﺎ: ﺗﺠ ی گ � زﻧﺪ ﻣهﺎﺟﺮان در ا ﺮانﯾ ٩٨ ت ض ان ﻧﺎرﺿﺎﯾی ی � ﺑﺮ ﻣ � � ض و ﻣ ﺳﻄﺢ ﺟﻬﺎی ﻞ بﻪ ﻣﻬﺎﺟﺮت اﻓﺰ � ف ﺗﻤﺎ ی � ﻫﺎ و ﻧ ودە ﺖ اﻗﺘﺼﺎدی � ﺴﺖ ﮐﻪ وﺿﻌ � اﯾﻦ ﻧ � اﺳﺖ. اﻟﺒﺘﻪ ﻣﻌﻨﺎی اﯾﻦ ﺳﺨﻦ ﻟﺰوﻣﺎ ﺎری ازﮐﺸ � ﺴ � ﻋﻤﻮم ﻣﺮدم بﺪﺗﺮ ﺷﺪە اﺳﺖ. در ﺖ اﻗﺘﺼﺎدی � ﻮرﻫﺎ وﺿﻌ ت ش ﺷبﮑﻪ � ﻞ ﮔﺴ � ﺎﻓﺘﻪ اﺳﺖ، اﻣﺎ بﻪ دﻟ � ﺑﻬﺒﻮد � ﻋﻤﻮ ﻫﺎ و رﺳ ﺎﻧﻪ ﻫﺎی ﻧﺎﺑﺮاﺑﺮی � ارﺗبﺎ � ﺶ اﺣﺴﺎس � ﺶ از ﭘ � ﻫﺎی ﻣﻮﺟﻮد ﺑ ﺷﻮد و بﻪ � ت داﻣﻦ ﻧﺎرﺿﺎﯾی ﺴﻞ � ﺎن � در ﻣ � زﻧﺪ. ﺧﺼﻮﺻﺎ ﻫﺎی ﺟﻮان ی بﺎ ﺗﺮ آﺷﻨﺎی ﺳبﮏ ت و ﺛﺮوﺗﻤﻨﺪ اﺣﺴﺎس ﻣﺘﻔﺎوت در ﮐﺸﻮرﻫﺎی ﺻﻨﻌی گ � ﻫﺎی زﻧﺪ رﺿﺎ ﻞ بﻪ ﻣﻬﺎﺟﺮت بﻪ � ی ی کﺎﺳﺘﻪ و ﺗﻤﺎ � را بﻪ ﻧﺤﻮ ﭼﺸﻤﮕ گ � ﺖ از زﻧﺪ � ی ی اﻓﺰودە اﺳﺖ. � ﮐﺸﻮرﻫﺎی ﺛﺮوﺗﻤﻨﺪ ﺷﻤﺎل را بﻪ ﻧﺤﻮ ﭼﺸﻤﮕ ﺶ از دﻫﻪ � ﺖ ﻣﻬﺎﺟﺮت ﺗﺎ ﭘ � اﻟﺒﺘﻪ وﺿﻌ ﮏ � ی ﻫﺸﺘﺎد ﭼﻨﺪان بﺪ ﻧﺒﻮد. از ت اﺟﺎزە ﺴی � ﻃﺮف ﮐﺸﻮرﻫﺎی کﻤﻮﻧ ی ﻣﻬﺎﺟﺮت و ﺗﺮکﮐﺸﻮر را بﻪ ﻣﺮدم � ﺧﻮد ﻧ ﮕﺮ � دادﻧﺪ، و از ﻃﺮف د ت ﺴی � ن ﻫﻢ ﮐﻪ ازﮐﺸﻮرﻫﺎی کﻤﻮﻧ ، ﮐﺴﺎی � ﻣﻬﺎﺟﺮت � ب پﺬﯾﺮﻓﺘﻪ ﮐﺮدﻧﺪ بﺎ آﻏﻮش بﺎز درﮐﺸﻮرﻫﺎی ﻏﺮی ﺷﺪﻧﺪ، ﺸﺎﻧﻪ � ﺸﺎن � ن داﺷتﻨﺪ و ﻣﻬﺎﺟﺮت ا �� ﭼﺮا ﮐﻪ اﯾﻦ ﻣﻬﺎﺟﺮان ارزش ﺗبﻠ ای از � ت و ﺗبﻠﯿﻎ � ﺴﻢ ﺗﻠ � ﺴﻢ ﺑﺮ کﻤﻮﻧ � ﺑﺮﺗﺮی کﺎﭘیﺘﺎﻟ ﺷﺪ. اﻟﺒ � � ﺘﻪ بﻪ ﻃﻮر ک ﺶ از دﻫﻪ � ن ان ﻣﻬﺎﺟﺮت ﻫﻢ ﺗﺎ ﭘ ی � ﻣ ن ی ﺎرکﻢ ﺑﻮد، و بﻪ ﻫﻤن � ﺴ � ی ﻫﺸﺘﺎد ت ﻗﺮارداد ژﻧﻮ را ب بﻪ راﺣی ﻞﮐﺸﻮرﻫﺎی ﻏﺮی � دﻟ اﻣﻀﺎء ﮐﺮدﻧﺪ. اﻣﺎ بﺎ اﻓ ﺶ � ﺰا ﺬﯾﺮ �� ج ﻣهﺎﺟﺮت ﺻﻮرت ﻣﺴﺌﻠﻪ ﺑﺮای ﮐﺸﻮرﻫﺎی ﻣهﺎﺟ � ﺗﺼﺎﻋﺪی ﻣ ﺎﻓﺘﻪ اﺳﺖ و ﻣﺎ � ف ﮐﻪ ﻋﺪاﻟﺖ ﺗﺤﻘﻖ ی ﮐﺮد. ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ، در ﺟهﺎن آرﻣﺎی � ﺗﻐﯿ ﻢ، ﻣه � وکﺎر دار � ﺶ ﺑﺮاﺑﺮ � ن کﻤﺎﺑ بﺎ ﺟهﺎی ﺎﺟﺮت ﻣﺴﺌﻠﻪ ب م و � ی ﻣ ﻣﺨﺎﻃﺮە ﮐﻪ بﺎ ﺗﺤﻘﻖ اﺻﻞ ﻋﺪاﻟﺖ � ﺴﺖ. اﻣﺎ در ﺟهﺎن واﻗ � ن ی ﻧ ی � اﻧﮕ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﺎد دارد و � ی ز ﻧﺎﺑﺮاﺑﺮی اﻗﺘﺼﺎدی و ﻓﺎﺻﻠﻪ ف در ی و ﻏی � ی ﻓﻘ آن ف کﺎر آﺳﺎی � ﺎ � ﺎن ﻣﺮزﻫﺎی ﺳ � ی اﻓﺮاد در ﻣ ی اﺳﺖ، ﺟﺎبﺠﺎی � ﭼﺸﻤﮕ ﺴﺖ � ﻧ ــ � ﺧﺼﻮﺻﺎ ﻫﻢ ﺑﺮ دﺷﻮاری گ � ﮐﻪ ﻣﻮاﻧﻊ ﻓﺮﻫﻨ ش از � ﻫﺎی ﻧﺎ ﻊ ﻣﻮاﻧ �� ﺎ � اﻗﺘﺼﺎدی و ﺳ ﺪ. � اﻓﺰا