وجویجهانی بهتر درجست 118 هایشان روزی محاکمه خواهند شد. خاطر جنایت آنها را زیر نظر دارد و به ، معلوم شد که این تصور، ۱۹۹۵ ی اما پس از سقوط سربرنیتسا در ژوئیه رحم را خیال باطلی بوده است. مشخصشد که تهدیدِ صرف، قاتلان بی وخیال، عدالت به بار هایشان باز نخواهد داشت. خواب از اجرای نقشه ها تدریجکروات ورق برگشت و به ۱۹۹۵ آورد. با وجود این، در اوت نمی که و مسلمانان از نظر نظامی برتری پیدا کردند. در ماه نوامبر، درحالی نشینی بودند، ریچارد هالبروک، دیپلمات نیروهای صرب در حال عقب جمهور جمهور صربستان، اسلوبودان میلوشویچ، رئیس آمریکایی، رئیس عزت بگویچ، را جمهور بوسنی، علی کرواسی، فرانیو توجمان، و رئیس پترسون، در نزدیکی دِیتونِ اوهایو، آورد. با به پایگاه نیروی هوایی رایت استفاده از این فرصت آنها را برای امضای قرارداد صلح تحت فشار قرار دادن به جنگ داد. ما در لاهه نگران بودیمکه مبادا متهمان اصلی از پایان قوت ماجرا عنوان برگ برنده استفادهکنند و درخواستعفو کنند. نقطه به شدند، به خاطر آنکه فراری محسوب می این بودکهکاراجیچ و ملادیچ به ی نامه موافقت ۱۹۹۵ دسامبر ۱۴ وگوها دعوت نشده بودند. در اینگفت چهارچوب عمومی صلح در بوسنی و هرزگوین در پاریس امضا شد و به جای عفو، از طرفین نامه به ی بوسنی پایان داد. این توافق جنگ وحشیانه توانند خواستتا با دادگاه همکاریکنند و مقرر داشتکه رهبران متهم نمی مناصبدولتی خود را حفظکنند. قرارداد صلحگزندی به عدالت نرسانده قبول نبود. بود اما بدون حضور متهمان در لاهه، این دادگاه هنوز قابل دادگاهیپرقدرت هزارنیرویناتودربوسنیمستقرشدند. ۶۰، یصلح دِیتون نامه بنابرموافقت
RkJQdWJsaXNoZXIy MTA1OTk2