155 اراده به مداخله ییادبود بهحالخود رهاکرده بود. درستیکسالقبل،هنگام افتتاحموزه جمهورکلینتون برای «مرگ هولوکاست ایالاتمتحده در واشنگتن، رئیس ابراز 4 هایما نجاتندادندیا نتوانستندنجاتدهند»، ها نفرکهملت میلیون تأسفکرده بود. اما یادبودهولوکاستاورادیبرایبزرگداشترخدادهای های زمان های تاریخی آن ارتباطی با واقعیت ای دور بود و درس گذشته گرا اکنون زمان خروج از رواندا گیران عمل حاضر نداشت. از نظر تصمیم ای مانند موگادیشو بود تا مبادا گرفتارشدن نیروهای غربی در مخمصه خاطر مداریبه برایشانعواقبنامطلوبسیاسیداشته باشد.هیچسیاست رهاکردنکشوری ناشناخته در آفریقا به حال خود، حتی اگر به بهای جان ترتیب، این هایش ریزش نخواهد کرد. به ها انسان تمام شود، رأی میلیون ۹۱۲ ی درست یک سال پس از پیمانِ مؤکّدِ «دوباره هرگز»، قطعنامه که باکمک واژگان شورای امنیت، رواندا را به حال خود رهاکرد، درحالی بار گر بودند، تبرئهکرد. قصور فاجعه دیپلماتیککسانی راکه صرفاً نظاره ایکه قربانیان در دلانه نسبت به مخمصه تفاوتی سنگ ی سیاسی، بی اراده رسانیسازمان ملل به آنگرفتار آمده بودند، «تعدیل و انطباق» هیئتکمک کشان بود. سبزی برای نسل اوگاندا خوانده شد. اینچراغ ای بود، تلاشی است بار نفرت قبیله کشی طغیان تأسف اعلام اینکه نسل اش. تصمیم به رهاکردن رواندا در هنگام درماندگی ساختن برای موجه ایوجود یژئوپلیتیک، منافع استراتژیکیا نفتو مواد معدنی هیچ انگیزه گر مداخله باشد. نهایتاً، رنجدیگرانوجدانجمعی نداشتکه بتواند توجیه شدهکه آورد اما این نیز گذرا بود. پخشتصاویر اجساد مثله ما را به درد می های رواندا ها و دریاچه هایکیگالی پراکنده بودند یا در رودخانه در خیابان ها شد. اما این صحنه ی غم و اندوه می شناور بودند، برای لحظاتی مایه
RkJQdWJsaXNoZXIy MTA1OTk2