وجویجهانی بهتر درجست 176 ی آخر برای اعزام نیروی انسان را بکشند؟ به درخواستژنرال دالر در لحظه خطرانداختن حافظان ای سیاسی برای به کمکی، هیچ توجهی نشد. اراده ها آفریقایی،وجودنداشت. صلحسازمانملل،حتیبرایحفظجانمیلیون تری وجود داشتکه به آن توجه نشد. فرضکنید حل بسیار ساده اما راه کشی به وقوع تر قطع کرده بودند: آیا باز هم نسل را پیش RTLM که ها را بسیجکند توانستبا موفقیت، توده پیوست؟ آیا «قدرتهوتو» می می ها افتاد اگر ماه تا در سراسر کشور دست بهکشتار بزنند؟ چه اتفاقی می ای ، قبل از آنکه رواندا از نفرت اشباع شود و جرقه ۱۹۹۴ آوریل ۶ پیش از هایهشدارآمیز سوزیبزرگیایجادکند،جهانبه نشانه کوچکبتواند آتش داد و مانع از تداوم تحریکاتی الوقوع توجه نشانمی ایقریب یفاجعه درباره شد که راه را برایوقوع این فجایع هموار کرد؟چه تعدادی از مردم زنده می کرد؟ ها تغییر پیدا می ماندند؟چه تعدادی ازسرنوشت می ناپذیر است. مسئله این استکه مسئله این نیستکه شرّ بنیادین اجتناب کم ما به رنج بشری، تا زمانیکه مستقیماً به خود ما مربوط نباشد یا دست دهیم. ی تلویزیون یاکامپیوترمان ظاهر نشود، اهمیت نمی بر رویصفحه یسیاسی است. افکار، مفاهیم حل وجود دارد؛ آنچه وجود ندارد، اراده راه های ابداعی زیادی وجود دارند. طبق اصطلاحات سازمان ملل، و نظریه ) صحبت R2P از مسئولیت حمایت از شهروندان عادی در برابر فجایع ( ای برای جلوگیری از وقوع کنیم. اکنون حتی سازمان ملل مشاور ویژه می کشی دارد، سِمَتیکهکوفی عنان، دبیرکل وقت سازمان ملل متحد، نسل کشی خاطراحساسگناه ازشکستسازمانمللدرجلوگیریازوقوع نسل به در رواندا وسربرنیتسا ایجاد کرد. نهادها و مفاهیم مهمیوجود دارند اما ما یکاز گیریم.هیچ اغلبکثرتاصطلاحاترا با پیشرفتحقیقیاشتباهمی
RkJQdWJsaXNoZXIy MTA1OTk2