37 فهم رنج دهند،گشودگی به رویسایر قلمروهایتجربه ایکه به ما شکلمی چندلایه هایکسانی استکه با ما سپردن مشتاقانه و حقیقی به داستان و گوش فردی داریم اماگاهکه در طول مسیر به اند. هریک از ما مسیر منحصر غریبه بودن یابیمکه وجه مشترک ما انسان کنیم، درمی با یکدیگر تلاقی پیدا می بریم. شویمکه هر هویتیکه داشته باشیم، همه رنج می است؛ متوجه می یما سزاوار برخورداری از شمولی حقوقبشر به اینمعناستکه همه جهان های کرامتییکسانیم.برایاینکهتعصباتمانراموجهجلوهدهیمنبایدکلیشه تحقیرآمیز به دیگران نسبت دهیم و آنها را افرادی وحشی تصویر کنیم. اما در مسیر تجلیل از تکثر نباید به مدافعکسانی تبدیلشویمکه به نام سنت از کنند. دیگرانسوءاستفادهمی شکی نیستکه حقوق بشر مقید به شرایطفرهنگی است. اما ادعای اینکه شمولیِ آن است، موضوعکاملاً گرایی فرهنگیچالشیدر برابرجهان نسبی عنوان مصادیق ستیزی به متفاوتی است. آیا باید به شکنجه، نارواداری و زن تکثر احترامگذاشت؟ بسیار بستگی به این داردکه این پرسش را از قربانی بپرسیم یاکسیکه مرتکب این اعمال شده است. ممکن است در درون یا ها اختلاف آرایحقیقی وجود داشته باشد اما زمانیکه رهبران بین فرهنگ شوند باید با سوءظن شدید با آن خودکامه به استثناگرایی دینی متوسل می برخورد کرد. ی سالاریخودکامه هایدین هاهزارنفراعدامشدندتاپایه ،ده ۱۹۸۳ درسال های های ایرانی محکومیت خمینی مستحکم شود و یکی از دیپلمات باور اوجمهوری اعتبارخواندزیرا به کمیسیونحقوقبشرسازمانمللرا بی اسلامی «هیچحاکمیتو قدرتیجز حاکمیتخداوند و هیچحقوقیجز کارانه شناسد». این بیان او ترفندی فریب حقوق اسلامی را به رسمیت نمی
RkJQdWJsaXNoZXIy MTA1OTk2