ایران فرهنگی

گ � اﯾﺮان ﻓﺮﻫﻨ ٢٢٤ � اﻗﺘﺪار ﻣﺘﻮن ﺎر � ﻣﻌ » ﻣﺘﻮن ﺎر � ﻣﻌ « ﺪە �� ای ﮔ ف � ﺗﺼﺎد از آﺛﺎری ب ارﺗبﺎطی بﺎ ﮕ � ﮑﺪ � ﺮ ﺴتﻨﺪ � ﻧ ﻪ � بﻠ وﺻﻒ » ﮑﺮە � ﭘ ای از ن ﻣﺘﻮی ﻫﺴتﻨﺪ ﮐﻪ ت ﯿی � کﻠ را � ﺎزﻧﺪ، ﺳ بﻪ ﮕﺮ � ﮑﺪ � پﺎﺳﺦ � دﻫﻨﺪ و ﺑﺮای گ � ﻓﺮﻫﻨ ﮐﻪ ارج ﮔﺰار آن ﻫﺎﺳﺖ، ﻧﻮﺷﺖ � ﺳﺎز و ب � ﻣﻌﺘ بﻪ ﺷﻤﺎر � . روﻧﺪ « ﻗﺪرت اﯾﻦ ﻟﻘﺐ از ﻫﻤﺎن اﻗﺘﺪاری � ﺪ آ ﺑﺮ � ﮐﻪ آن را ﻣُﻠﻘّﺐ ﮐﺮدە اﺳﺖ. ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ، ﻣﺘﻮن ﺎر � ﻣﻌ از ت رﺳﻤﯿّی اﻗﺘﺪار ﻣﻨﺪ ﺑﺮﺧﻮردارﻧﺪ و ﻣﺘﻮن ﻣﺸﺎبﻪ را بﻪ ﻞ � ذ و ﻪ � ی ﺣﺎﺷ ﺧﻮد � . راﻧﻨﺪ اﺟﻊ ﻣﺮ اﻗﺘﺪاری ﮐﻪ ن ی ﭼﻨن ن ﻣﺘﻮی را ن ی ﺗﻌﯿن � ﮐﻨﻨﺪ ً� ﻣﻌﻤﻮ ﻣﻘﺒﻮل ﺎن ﻫﻤگ اﻧﺪ و ﺷﺎن ﺣکﻢ ﻓﺼﻞ اﻟﺨﻄﺎب. در ﺗﻮﺿﯿﺢ ﺗﻔﺎوت ﻣﺘﻮن ﺎر � ﻣﻌ و ﻣﺘﻮن ﺎر � ی ﻣﻌ � ﻏ آن را بﻪ ﺗﻤﺎﯾﺰ ﺎن � ﻣ آﻣﻮزە ﻫﺎ و آرای در ت س � دﺳ ﻫﻤگﺎن بﺎ ﺣکﻤﺖ و ﻢ � ﺗﻌﺎﻟ ن بﺎﻃی ﻪ � ﺸب � � . ﮐﻨﻨﺪ ً� ﻣﺜ اﻓﻼﻃﻮن ﺎﻟﻮگ � د ی ﻫﺎی ﺎر � ﻣﻌ و ﻣﻘﺒﻮل ﻋﺎم ﻧﻮﺷﺖ � و ن ﻫﻢ ی ﭼﻨن آﺛﺎری ﻣنﺴﻮب بﺪوﺳﺖ ﮐﻪ ﺎ ﺗﻨﻬ بﻪ ّﺖ � ﻧ ﺧﻮاﻧﺪن ﺧﺎﺻﺎن ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪە و ﺷﺎﯾﻊ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻢ � ﺗﻌﺎﻟ � واﻗ اﯾﻦ ﻢ � ﺣﮑ ﻓﻘﻂ و ﻓﻘﻂ ﻣﻨﻄﻮی در اﯾﻦ آﺛﺎر ّی � اﺳﺖ. در اﯾﻦ ﺟﺎ، اﯾﻦ ﺘﻮنﻣ ﺎر � ی ﻣﻌ � ﻏ ﻫﺴتﻨﺪ ﮐﻪ ﭼﺸﻤﻪ � ی � واﻗ ﻣﻌﺮﻓﺖ بﻪ ﺷﻤﺎر � ﺪ. آﯾﻨ ١ کﻢکﻢ � اﺻﻄﻼح » ﻣﺘﻮن ﺎر � ﻣﻌ « ﺑﺮ ن ﻣﺘﻮی اﻃﻼق ﺷﺪ ﮐﻪ ﺑﺮای ﺲﺗﺪ � ر در ﻣﺪارس و ﻗﺮار ف ت ﮔﺮﻓن در ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ی ت ﻣﻄﺎﻟﻌﺎی از ﺖ ��� ﻣﺤﺒ و ﺖ ﻣﻘﺒﻮ � ﻟ ف � کﺎ ﺑﻬﺮە ﻣﻨﺪﻧﺪ. ﺑﺮای ﻣﺜﺎل، ی ، � ﺷﮑﺴﭙ وردزورث و ن ی ﺟن ن ی آﺳﺘن � ﺎرﻧﺪ ﻣﻌ و ﺴﻨﺪە �� ﻧ ای ﭼﻮن ت دور وی ﭽﺎردﺳﻮن � ر ﻧﻪ . ی ﻧﮑﺘﻪ � ﻣﻬ ﮐﻪ ﻧﺎﻗﺪ ان آوردە اﻧﺪ ﺬﯾﺮی � ی ﺗﻐﯿ ﻣﺪاوم ﻓﻬﺮﺳﺖ ﻣﺘﻮن ﺎر � ﻣﻌ و � گﺎ کﻢ و ﺎد ز � ﺷﺪنِ ن ﻬﺎی � ﻧﺎ آن ﻫﺎﺳﺖ. اﺛﺮی ﮐﻪ ﻫﺎ ﻣﺪت ﻣﻐﻔﻮل و ﻣﻬﺠﻮر اﻓﺘﺎدە بﻪ � بﺎرەﮏ در ﻣﺮﮐﺰ ﺗﻮﺟﻪ � ﺸیﻨﺪ � و ب ﮐﺘﺎی ﮐﻪ ن دﯾﺮزﻣﺎی ﺎر � ﻣﻌ اﻧگﺎﺷﺘﻪ � ﺷﺪە بﺨﺖ Ivan Matijašić, Shaping the Canons of Ancient Greek Historiography: Imitation, Classicism and Literary Criticism, Berlin, De Gruyter, 2018 ١ . 49-48 pp. Ibid.