ایران فرهنگی

گ � اﯾﺮان ﻓﺮﻫﻨ ٨٨ ف �� ﻧگﺎﺷﺘﻪ ﺷﺪە اﺳﺖ. اﺳﻨﺎد ﺗﺎر � ﻓﺎر � ﺸﺎن � ف ﻓﺮاوای دﻫﺪﮐ � ﻪ ﻓﺎر ع در اﯾﻦ ﮐﺸﻮر ﺗﺎ � ﺴﺘﺎن ﺑﻮدە و اﯾﻦ ﻣﻮﺿ � ﺣﮑﻮﻣﺖ در اﻓﻐﺎ � ﺎن رﺳ � ز ﻧﺒﻮدە اﺳﺖ. آن � ﺎ � ﺎ ﺳ � � ﺶ ﻣﻨﺒﻊ اﺧﺘﻼﻓﺎت ﻗﻮ � ﮏ ﻗﺮن ﭘ � ف ی ﻫﻤن ﭼﻪ بﻪ ف ﭼهﺮە � اﯾﻦ اﺧﺘﻼف داﻣﻦ زد، ﺗﻼش ﺑﺮ ﺴﺘﺎن � اﻓﻐﺎ گ � و ﻓﺮﻫﻨ � ﺎ � ﻫﺎی ﺳ ﺑﺮای ﻫﻤﻪ � ت ﻣ ی �� ن ﻫ ت بﻪ ﺑﺮﺳﺎﺧن ی اﻗﻮام ﻦ اﯾﻦﮐﺸﻮر اﺳﺖ. ﻫﺮاس � ﺳﺎ بﻪ اﺳﺘﻘﻼل دﺳﺖ گ � ﺴﺘﺎنﮐﻪ بﻪ ﺗﺎز � اﯾﺮان دراﻓﻐﺎ � ﺎ � وﺳ گ � ازﻧﻔﻮذ ﻓﺮﻫﻨ ف ە ی � ف اﻧﮕ ی � ﺎﻓﺘﻪ ﺑﻮد، ﻧ � ﺑﻮدﮐﻪ ﻫﻤﻪ � ت ﻣ ی �� ﮕﺮی ﺑﺮای ﺧﻠﻖ ﻫ � ی د ی اﻗﻮام ت ﺧﻮد ﺟﻤﻊﮐﻨﺪ. � ﺮﭼ � اﯾﻦﮐﺸﻮر را ز ﮑﺴﺎن � ﺳﺎزی/ﻣﻠﺖ ﺳﺎزی ﺴﺘﺎن ﺑﺮای ﺧ � ﺎﺳﯿﻮن اﻓﻐﺎ � ﮑﺮدی ﮐﻪ ﺳ � اﻣﺎ رو ﺪﻧ �� ﺖ ﺑﺮﮔ �� ﻠﻖ اﯾﻦ ﻫ ﺪ، ف ﺑﻮد؛ بﻪ اﯾﻦ ﻣﻌﻨﺎ ﮐﻪ ﺗﻼشﮐﺮدﻧﺪ ﭘﺮوژە � ﮑﺮدی ﺣﺬ � رو ی ﻣﻠﺖ ﺳﺎزی را بﺎ ﮑﺴﺎن � ﮕﺮ اﻗﻮام، و ادﻏﺎم آن � ف د ﺎی � و ز گ � ﺖ ﻓﺮﻫﻨ �� ﺳﺎزی، ﺳﻠﺐ ﻫ ﻫﺎ در ﺖ اﺟﺮاﮐﻨﻨﺪ. آن �� ﮏ ﻫ � � ﺸﺘﻮن در ﻣﻨﺎﻃﻖ ﻓﺎر � ﻫﺎ بﺎ اﺳﺘﻘﺮار اﻗﻮام ﺎن � ز و ﺗﺮﺟﻤﻪ ی ﻧﺎم ﻣﺤﻼت بﻪ � ﻫﺎی ﻓﺎر ن وار بﻪ ﺷیﻨﺪﻧﺪ( ب � ً ﺳ � ﺸﺘﻮ )ﻣﺜ � ی دﻫﻨﺪ. ﭘﺮوژە � را ﺗﻐﯿ � ت و ﻓﺮﻫﻨﮓ ﻣﺤ ﺪﻧﺪ ﺗﺎ بﺎﻓﺖ ﺟﻤﻌﯿی � ﮐﻮﺷ ی اﺳﺘﻘﺮار ﺸﺘﻮن � ت ﻧهﺎد ﻣﺨﺼﻮص ﺧﻮد را در ﺴﺘﺎن ﺣی � اﻓﻐﺎ � ﻫﺎ در ﻣﻨﺎﻃﻖ ﺷﻤﺎ ﺴﺘﺎن بﺎ ﻧﺎم � ﺣﮑﻮﻣﺖ اﻓﻐﺎ » ن ی ﺎﺳﺖ ﻧﺎﻗﻠن � ر « داﺷﺖ. ﺴﺘﺎن در � ف راﺳﺘﺎ، ﻣﺤﻤﺪ ﻇﺎﻫﺮﺷﺎە، پﺎدﺷﺎە اﻓﻐﺎ ی بﻌﺪﻫﺎ، در ﻫﻤن ن ﻓﺮﻣﺎ ی ــــﺦ � ﺸﺘﻮﺷﺪ. در اﯾﻦ ﻓﺮﻣﺎنﮐﻪ در ﺗﺎر � ﺎن � ﺎی ز � ــــﺞ و اﺣ � ﺧﻮاﺳﺘﺎر ﺗﺮو � رﺳ ۳ ﻣﺎرس ۱۹۳۷ ﺻﺎدرﺷﺪە، آﻣﺪە اﺳﺖ: » ﺎج ﺑﻮدە و از � ﻣﻮرد اﺣﺘ � ﺎن ﻓﺎر � ف ز � ﺰ ﻣﺎ از ﻃﺮ �� ﺖ ﻋ � ﭼﻮن در ﻣﻤﻠ ﺸﺘﻮ[ �] ف ﮕﺮ بﻪ ﻋﻠﺖ اﯾﻨﮑﻪ ﻗﺴﻤﺖ ﺑﺰرگ ﻣﻠﺖ ﻣﺎ بﻪ ﻟﺴﺎن اﻓﻐﺎی � ﺟﺎﻧﺐ د � ﻦ ﻋ � ﻣﺘکﻠﻢ و ﻣﺄﻣﻮر � اﻻ ﺸﺘﻮ دﭼﺎر ﻣﺸکﻞ � ﺎن � ن ز ت ﺴن � بﻪ ﺳبﺐ ﻧﺪا � � � و اداری، � ﻞ ﻣﻌﺎﻣﻼت رﺳ � ﺴه � ﺼﻪ و � ﺎن اﯾﻦ ﻧﻘ � ﺷﻮد، ﻟهﺬا ﺑﺮای رﻓﻊ ز ارادە ﻓﺮﻣﻮدە ﺲ � ﺎن ﺗﺪر � ﺴﺘﺎن ز � در داﺧﻞ اﻓﻐﺎ � ﺎن ﻓﺎر � ﻢ ﻫﻤﭽﻨﺎنﮐﻪ ز � ا