ایران فرهنگی

گ � اﯾﺮان ﻓﺮﻫﻨ ٩٠ ﺟﺰﻋﺒﻮر از پﺎرە ﺖ �� ﻫ ﺖ �� ﮕﺮ اﻗﻮام و ادﻏﺎم آن درﻫ � ف د ﺎی � وز گ � ﻫﺎی ﻓﺮﻫﻨ و � ﻗﻮ ﺸﺘﻮن � گ � ﻓﺮﻫﻨ ﺴﺖ. � ﻫﺎ ﻧﺒﻮد وﺣﺎﻻ ﻫﻢ ﻧ � ﻓﺎر ن ی ﻧﺨبگﺎن و ﺣﮑﻮﻣﺖ ی � ﺳﺘ ﺴﺘﺎن )بﻪ ﺷﻤﻮل ﺣﮑﻮﻣﺖ � ﻫﺎی اﻓﻐﺎ ﻫﺎی بﻌﺪ از ﻃﺎﻟبﺎن( دو ﻫﺪف روﺷﻦ – ن ﺑﺮ ﺑﺮداﺷﺖ ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﻣﺒﺘی ﻫﺎی ﻏﻠﻂ – دارد: ﺴﺘﺎن ﻫﻤﻮارە ﻓﺮض را ﺑﺮ اﯾﻦ ﮔﺮﻓﺘﻪ � ﻤﺎن اﻓﻐﺎ � اول، ﺣﺎ اﻧﺪﮐﻪ بﺎ ﺟﺪاا ﻧگﺎری اﯾﻦ � ﻢ ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﺷﺪ. اﺗﻔﺎﻗﺎ � ﺎن ﻫﻢ ﺗﻘﺴ � ﻨﺪگﺎن اﯾﻦ ز �� و دری، ﮔ � ﺎن ﻓﺎر � ز از گ � ف ﺣﺎﻻ ﻫﻢ بﺨﺶ ﺑﺰر ی ﻫﺪف ﺗﺎ ﺣﺪودی ﺑﺮآوردە ﺷﺪ، ﭼﺮا ﮐﻪ ﻫﻤن � ﻓﺎر ﺎن � ز � ﺴﺘﺎن ﺗﺮﺟﯿﺢ � ﻫﺎی اﻓﻐﺎ ﺎن ﺧﻮد را دری بﺨﻮاﻧﻨﺪ � دﻫﻨﺪ ز و ﻧﻪ ، بﺎ اﯾﻦ ﻫﺪفﮐﻪ ﺧﻮد را ﺗﺎﻓﺘﻪ � ﻓﺎر ف ای ﺟﺪا بﺎﻓﺘﻪ از اﯾﺮای ﺸ � ﻫﺎ ﺎن دﻫﻨﺪ. ت آن � ﺸ � ﺴﺎ ﺑ � ﭼﻪ � ت ﻧ ﻫﺎ ﺣی ﺶ بﻪ ﮔﻮاە اﺳ � داﻧﻨﺪﮐﻪ ﺗﺎ ﭘﻨﺠﺎە ﺳﺎل ﭘ ﻨﺎد ب ی ﺑﻮدە اﺳﺖ. � ﺴﺘﺎن ﻫﻢ ﻓﺎر � ﺎن در اﻓﻐﺎ � اﯾﻦ ز � ف ﻧﺎم رﺳ �� ﺷﻤﺎر ﺗﺎر ﺮدە � ﻠ � ﺎن ﺗﺤﺼ � ت در ﻣ ﺣی ﻫﺴ � ﺴﺘﺎن ﻫﻢ ﮔﺮو � ﻫﺎی اﻓﻐﺎ ﺮﺟﯿﺢ ﺖ ﮐﻪ ﺗ � ت آن را بﺎ ﻧﺎم ﺣﮑﻮﻣی � دﻫﺪ ﻓﺎر » دری « بﺨﻮاﻧﺪ، بﺎ اﯾﻦ اﺳﺘﺪﻻلﮐﻪ اﯾ ﻦ ﺖ �� ﮏ ﻫ � کﺎر بﻪ ﺗﻔﮑ » ف ﺴﺘﺎی � ف /اﻓﻐﺎ اﻓﻐﺎی « ن از اﯾﺮای � ﻫﺎکﻤﮏ ﮐﻨﺪ. ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ � ﺎ � ﺲ از ﻧﺎ � ، دوم ﺴﺘﺎن، ﮐﻪ ﻫﺪف � ﺸﺘﻮ در اﻓﻐﺎ � ﺎن � ﻢ ز � ﻫﺎی ﺗﻌﻤ ﮑﺴﺎن � آن ﺠﻪ ر � بﻪ اﯾﻦ ﻧت � ﺎ � ﺳﺎزی ﺑﻮد، ﻧﺨبگﺎن ﺳ ﺪﻧﺪ ﮐﻪ � ﺳ ﻨﻪ �� ی ﮔ ﻞ آن � بﺪ ﻫﺎ ﻣﺼﺎدرە ﺎن در � ﻨﺪگﺎن اﯾﻦ ز �� بﻪ ﻧﺤﻮی اﺳﺖﮐﻪﮔ � ﺎن ﻓﺎر � ی ز ﺎﺳﺖ � ﺴﺘﺎن را بﻪ ﺳ � اﻓﻐﺎ ﻫﺎی آن ﺎﺳﺖ � ﺎ ﺣﺪاﻗﻞ اﻋﻤﺎل ﺳ � ﮏ ﺳﺎزد � ﻫﺎ ﻧﺰد ﮑﺴﺎن � ﺳﺎزی ﺑﺮ آن ﻫﺎ آﺳﺎن بﻪ دری در ﻗﺎﻧﻮن � ﺎن ﻓﺎر � ی ﻧﺎم ز � ﺗﺮﮐﻨﺪ. ﺗﻐﯿ � اﺳﺎ ۱۹۶۴ وﺣﺬفکﻠﻤﻪ ازﮐﺘﺎب � ی ﻓﺎر ف ﻫﺪف ی ﻫﺎی ﻣﺪارس بﺎ ﻫﻤن ت واژە ﺸﺘﻮ و ﺣی � اﻧﺠﺎم ﺷﺪ. ﻫﻤﺰﻣﺎن، اﺻﻄﻼﺣﺎت ﺎن � ﻫﺎ و ﻋبﺎرات ز ی ﻫﺎ ﺴﻮی( ﺗﺤﺖ ﻋﻨﻮان � و ﻓﺮا �� ب ، اﻧگﻠ ، ﻋﺮی � ب )ﺗﺮ � ﺧﺎر » ﻣﺼﻄﻠﺤ ﺎت � و اداری ﻣ � ﻋﻠ « راﯾﺞ ﺷﺪ و ﺣﻔﺎﻇﺖ از اﯾﻦ واژە � ﻫﺎ در ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎ ﻣﺼﻮب ۲۰۰۴ وﺟهﻪ ت ، ﻗﺎﻧﻮن ا ف ﮔﺮﻓﺖ. بﻪ ﻋبﺎری ی ﻗﺎﻧﻮی اﻓﻐﺎ � ﺳﺎ ﺴﺘﺎن � ی )ﻣﺎدە ﮐﻪ � ﺮد ﻋبﺎرات و اﺻﻄﻼﺣﺎت ﻓﺎر � ﺷﺎﻧﺰدﻫﻢ( ﺣکﻢ ﮐﺮدە ﮐﻪ کﺎر