ایران فرهنگی

گ � اﯾﺮان ﻓﺮﻫﻨ ٩٤ ﺖ بﻪ واژە � ، ﺣﺴﺎﺳ � ﺴﺘﺎن اﺳﺖ؛ اﺑﺰاری ﻣﺜﻞ ﺣﻔﻆ ﻣﺼﻄﻠﺤﺎت ﻣ � اﻓﻐﺎ ﻫﺎ ﺎ ﻟهﺠﻪ � ﺎﺳﺖ � ﻪ و دﻓﺎع از ﺳ � ﺎ ﺗﻮﺟ � اﯾﺮان � ی ﻓﺎر ﻫﺎی ﻗﻮم ﺎﻧ � ی ﻪ ﮔﺮا ﻫﺎ ﺣﮑﻮﻣﺖ ﺴﺘﺎن بﺎ آن � ی اﻓﻐﺎ � ﮐﻪ در درازﻣﺪت ﺎن ﻓﺮﻫﻨﮓ و � ﺗﻮاﻧﺪ بﻪ ز ﺗﻤﺎم ﺷﻮد. � ﺎن ﻓﺎر � ز � ﺎ � اﺳﺖ، ﻧﻪ اﺑﺰارﺳ � ﺎ � ﺎن اﻣﺮی ﺳ � ز آن � ﭼﻪ ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪ ﺸﺎن دﻫﺪﮐﻪ ﻣﺴﺌﻠﻪ � ﺗﻮاﻧﺪ ﺴﺘﺎن، � ﺎن در اﻓﻐﺎ � ی ز ﻣﺜﻞ ﮏ ﻣﻘﻮﻟﻪ � ، ﺎﻧﻪ � ﮕﺮﮐﺸﻮرﻫﺎی ﭼﻨﺪز � د ﺪە � ﭽ � ی ﭘ اﺳﺖ. � ﺎ � ی ﺳ » دری « ﺎن ﻓﺎ � ﺧﻮاﻧﺪن ز ﺴﺖ اﻣﺎ ﻃﻮریﮐﻪ در � ب ﻏﻠﻂ ﻧ ن و ادی �� بﻪ ﻟﺤﺎظ ﺗﺎر � ر بﻪ �� ﻫﯿﭻ ر � بﺎ �� اﺳﺖ و ﺗﻘ � ﺎ � ﺴﺘﺎن اﯾﻦ ﻣﺴﺌﻠﻪ ﺳ � بﺎﻻ آﻣﺪ، در اﻓﻐﺎ ــــﺦ ﻧﺪارد. ازاﯾﻦ � ﺎت وﺗﺎر � ادﺑ ﺪە درﻣﺴﺌﻠﻪ � رو، ﻫﺮﮔﻮﻧﻪ ﻧﮕﺮش ﻧﺎﺳﻨﺠ ﺎن � ی ز � ﺪە � ﭽ � ﺗﻮاﻧﺪ بﺎﻟﻘﻮە بﻪ ﭘ در � و اﺟﺘﻤﺎ � ﺎ � ﺗﺮ ﺷﺪن ﻣﻨﺎﺳبﺎت ﺳ ﺴﺘﺎن � اﻓﻐﺎ ﻪ �� ﺑیﻨﺠﺎﻣﺪ. ﺗﺠ � ﺸﺎن � ﺴﺖ ﺳﺎلﮔﺬﺷﺘﻪ � ی ﺑ دﻫﺪ ﮐﻪ ﻫﺮ بﺎر ﺎرە � ﺴﺘﺎن در � ﺎﺳﺘﻤﺪاران اﻓﻐﺎ � ﺳ اﻇهﺎر ﻧﻈﺮ ﮐﺮدﻧﺪ، � ﺎن ﻓﺎر � ی ز نﺶ � وا ت دە و ﺗﻔﺮﻗﻪ � ﻫﺎیﮔﺴ ض ی ازﺳﻮی ﻣﻮاﻓﻘﺎن و ﻣﺨﺎﻟﻔﺎن آن ﻣﻮﺿﻊ ی � اﻧﮕ ب ﺳﺎز ﺷﺪە اﺳﺖ. � بﻪ دﻧبﺎل داﺷﺘﻪﮐﻪ اﻏﻠﺐ ﺧ � ، بﻪ ﻋبﺎرت ﺳﺎدە ﺖ � ﺗﻮان ﮔﻔﺖﮐﻪ ﺣﺴﺎﺳ ﻫ ش � بﺨ � ﺎن ﻓﺎر � ﺎ بﻪ ز از گ � ﮋ � و ﺧﻮد را � ن � ﮕﺮ اﺳﺖﮐﻪ ﮔﺮﭼﻪ ﺗﻠ � ﮑﺪ � ﻦ اﻗﻮام در ﺑﺮاﺑﺮ �� ﻫﺎی ﺗﻌﺎﻣﻞ ﻧ ﺪن بﻪ � ﺑﺮای رﺳ � دارد و ی � ن ﺗﻐﯿ ی ﺠﻪ، ﻫﻤن � ی ﻻزم اﺳﺖ. در ﻧت ﮏ اﺟﻤﺎع ﻧهﺎی � ﺴﺘﺎن کﻢ � ﺎﺳﺘﻤﺪاران اﻓﻐﺎ � ﺪ ﺳ � ﺴﻞ ﺟﺪ � در ﺗﻌﺎﻣﻼت اﺳﺖ ﮐﻪ �� ﺶ و پﺬﯾﺮﻓﺘﻪ ﮐﻪ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺴﺘﺎن ﻧﻪ � ی اﻣﺮوز اﻓﻐﺎ ت ﺗﮏ ﺖ ﺳﻨی � ﻤ � ﺗﻨهﺎ ﺣﺎ را � ﻗﻮ � ﻧ � ﺖ وﻓﺮﻫﻨﮓ وز �� گﺎە ﺑﺮاﺑﺮﻫ � ﺖﺟﺎ � اﻧﻪ بﻪ دﻧبﺎل ﺗثﺒ � ﻪ ﻣ � پﺬﯾﺮد بﻠ ﺎن ﺧﻮد اﺳﺖ. ﺴﺘﺎن از ﻫﻤﻪ � اﻓﻐﺎ � و اﺟﺘﻤﺎ � ﺎ � ﺪ ﻧﺨبگﺎن ﺳ � ﺴﻞ ﺟﺪ � ﺎ بﻪ ﻫ ی ﺟﻨﺎح ﺪە � ﺠﻪ رﺳ � ــــﺞ بﻪ اﯾﻦ ﻧت � ﺗﺪر اﻧﺪﮐﻪ ﮔﻔﺖ وﮔﻮ و ﺗﻮاﻓﻖ ﺗﻨهﺎ راە ش ﻓﺖ بﻪ �� ﭘ ﺳﻮی آﯾﻨﺪە اﺳﺖ. در ﺴﺘﺎن ﺷﻤﺎر ﺟﻮاﻧﺎن � کﺎبﻞ و ﺷهﺮﻫﺎی ﺑﺰرگ اﻓﻐﺎ