نامه‌های زندان

های زندان ‌ نامه 294 بهتری برایجایگزینی آن نداریم. این نیروهاکه بسیاری از آنها فاقد اخلاق و رفتار دمکراتیکهستند، اساساً فاقد هر نوع تمرین برای تحمل دیگران توانندنظامیبهترازنظامفعلیمستقرسازند.منتهی ‌ وجهنمی ‌ هیچ ‌ هستند. به شرایط تاریخیِ مشابه یکخواهش از حضورتدارم. شاید ما با نگاهی به پیدا کنیم. مثلاً بست راهی ‌ به امروزمان، بتوانیم برای خروج از این بن فرانسه در شرایط تاریخی مشابه ما چهکرد و چه مسیری را طیکرد و با چه خطراتی مواجه بود؟ یاکشورهایدیگریکه شرایطمشابه ما را داشتند، چه بستپیدا ‌ انداز بهتری برایخروج از این بن ‌ کردند؟ بنابراین تا نتوانیمچشم توانیم دست به اقداماتی بزنیمکه برای مردم و جامعه خطرناک ‌ کنیم، نمی ی فعالیتحقوقی، محدودتر است. اما خطرات آن هم محدود ‌ باشد. دامنه ام است. اما در خطرْ قراردادن جامعه به این ‌ به شخصمن و نهایتاً خانواده علاوه اگر قرار است هر شخصی را در محوریتِ تغییر ‌ راحتی نیست. به حکومتقرار دهید، باید برای آنسازوکاریدر نظر گرفته شود تا یکی مثل رهبرِ بلامنازع بر سر مردم نازل نشود، بدون اینکه تشریفات دعوت از وی به عمل آمده باشد، یا مردمشوراییرا برای اینکار برگزیده باشند. امیدوارم منظورم را به درستی بیانکرده باشم تا چنین برداشت نشودکه بعد از این یعزیزسلام ‌ کنم. بهسپیده ‌ همهحمایت،شانه اززیر بارمسئولیتخالیمی ام، ببوس. ‌ مرا برسان وکوچولو راکه به این زودی اسمشرا فراموشکرده دوستت دارم و ارادت فراوان نسرینستوده اوین ـ بند زنان ۱۳۹۸ اردیبهشت

RkJQdWJsaXNoZXIy MTA1OTk2