جستاری در ناپدیدسازی قهری

جستاری در ناپدیدسازی قهری 84 ملی مقاومت/مجاهدین خلق با اعضای «گروه کاری» (شورای ملی مقاومت )14-10 ,1369 مرا به این نتیجه رساند که مجاهدین خلق از همان ابتدا اهمیت رابطه با سازمانهای غیردولتی بین المللی مدافع حقوق بشر، مانند عفو بینالملل و نهادهای بین دولتی مانند «گروه کاری» را دریافته بودند. اما سیاست مجاهدین خلق تشویق بستگان زندانیان سیاسی و اعدام شدگان مجاهد به مشارکت در جنبش دادخواهی نبود بلکه از آنان به عنوان پشت جبهه مبارزه مسلحانه استفاده میکردند. عالوه بر آن نشریات مجاهدین به شکلی بسیار محدود در داخل کشور پخش میشد و همه امکانات در خدمت مبارزه مسلحانه این سازمان قرار داشت. به همین دلیل مطالب منتشر شده در نشریات مجاهدین خلق تاثیری بسیار محدود حتی در بین هواداران این سازمان در داخل کشور داشت. پ) رسانههای فارسی زبان در خارج از کشور نیز درباره ناپدیدسازی خبر یا گزارشی منتشر نمیکردند. 13 آنان غالبا به گزارشهای سازمان های غیردولتی مدافع حقوق بشر، مانند عفو بین الملل، یا نهادهای سازمان ملل ، مانند «گروه کاری»، اتکا داشتند. هرچند برخی از مطالب م نتسب به عفو بین الملل بر آ گاهی این سازمان از گسترده بودن ناپدیدسازی در ایران خبر میدهد 14 (نشریه مجاهد 1386-1358 , شماره )5 ،135 ، اما در گزارشهای سالیانه این سازمان تا سال 1375 تنها یکبار در )1982( 1361 به ناپدیدسازی در ایران اشاره شده است. در حالی که در اواخر دهه شصت تعداد پرونده های ناپدیدشده گی مربوط مجاهد نیز به کرات گزارش هایی از فعالیت این سازمان در رابطه با نهادهای بین دولتی مشاهده میشود. (نشریه مجاهد )1386-1358 13 به نظر می رسد حتی اگر مسئوالن این رسانه ها تمایلی به انجام تحقیقاتی مستقل در این موارد می داشتند در عمل فاقد توانایی ال و امکانات زم برای انجام آن بودند. 14 از جمله نشریه مجاهد 135 به تاریخ 23 دی 1361 از یکی از گزارش های عفو بین الملل چنین نقل می کند: مقامات دادگاه انقالب ایران و زندانبانان از دادن اطالعات به خیلی از اقوام و دوستان زندانیان که در جستجوی محل نگهداری [زندانیان] میباشند ، خودداری می کنند. تشخیص و یا حدس این مساله که در هر زمان مشخص چند نفر گمشده در ایران وجود دارد، مشکل میباشد. اما صدها نفر را می توان دید که در جلوی زندان ها، دادگاه های انقالب، کمیته ها، مقرهای سپاه پاسداران و غیره صف کشیده اند و در جستجوی وابستگان گمشده خود می باشند. ... همیشه معلوم نیست که چند نفر از افراد گمشده زنده یا مرده اند و ممکن است روزها، هفته ها و یا ماه ها طول بکشد تا بتوان این مسئله را فهمید. (نشریه مجاهد 1386-1358 , شماره )5 ،135

RkJQdWJsaXNoZXIy MTA1OTk2