ناموس

یﻫﺎ ﻗﺘﻞ � ﻧﺎﻣﻮ از ﻣﻨﻈﺮ ﺟﺎﻣﻌﻪ � ﺷﻨﺎ ۲۷ ﻦ ﻋﺮﺻﻪ �� از آﺧ �� ت ، بﺪن زن ﺟنﺴﯿی ی اﺳﺖﮐﻪ از ﺳﻠﻄﻪ ﻫﺎی ﺮداﻧﻪ ی ﻣ ﺶ اﻧﺘﻘﺎدی ﺳنﺖ � ﺧﺎرج ﺷﺪە اﺳﺖ. اﯾﻦ ﺧﻮا ن ، ی دﯾی � ن و ﭼﻪ ﻏ ﻫﺎ، ﭼﻪ دﯾی ت ع در اﯾﺮان بﺎ ﺣﮑﻮﻣی � ت راﯾﺞ ﺑﻮدە اﺳﺖ و اﯾﻦ ﻣﻮﺿ � ﺎﻧﻪکﻤ � درﺟﻮاﻣﻊ ﺧﺎورﻣ ن ﮐﻪ بﺎ ﺳﻤﺎﺟﺖ ﻗﺼﺪ بﺎزﮔﺸﺖ بﻪ اﺻﻮل دﯾی ﺣ � را دارد بﻪ ﺷک � اﺳﻼ ﺎد ح اﺳﺖ. � ﻣﻄ ن ﭘﺮﺳﺶ ی از اوﻟن �� ﺪ � ﺷﺎ � ی ﮐﻪ ﻫﺎی ﺶ اﻧﺘﻘﺎدی ﺳنﺖ � ﺗﻮاﻧﺪ بﻪ ﺧﻮا ﻫﺎی ض ت ﺨن � ﮏﺟﺎﻣﻌﻪ ﺑیﻨﺠﺎﻣﺪ اﯾﻦ اﺳﺖﮐﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ر � ض اﻋﻀﺎی ی دﯾی � ض وﻏ دﯾی � ﻖ ارﺗکﺎب ﻗﺘﻞ ﻋﻤﺪ �� ﺴﺎن از ﻃ � ﮏ ا � ﺧﻮن ﺗﻮاﻧﺪ بﺎﻋﺚ ﺣﻔﻆ » آﺑﺮوی « ﮕﺮی ﺷﻮد؟ � ﺴﺎن د � ا آﺑﺮو، ب ﻪ ت بﻪ ﮋە وﻗی � و » ﻧﺎﻣﻮس « � ﻮط �� ﻣ ش � ت بﺨ ﺷﻮد، در ﻓﺮﻫﻨﮓﺳﻨی از ﻪ � ﻣﺎ � و � ن ﻟﺖ اﺟﺘﻤﺎ ن � ت ، ﻣ ﻫﺴی ی ﻧﻤﺎدﯾﻦ در ﺟﺎﻣﻌﻪ ای اﺳﺖﮐﻪ ﻓﺮد در ﻪ � یﺳﺎ ﺧﺎﻧﻮادە، ﻣﺤﻠﻪ � گ � ﮐﻪ بﻪ آن ﺗﻌﻠﻖ دارد زﻧﺪ � وﮔﺮو ﮐﻨ ﺪ. بﺪن زن ﺖ و � ﻣﺴﺌﻮﻟ � ﻪ ﺑﺮای او ﻧﻮ � در اﯾﻦ ﻧگﺎە ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﻣﺘﻌﻠﻖ بﻪ ﻣﺮد اﺳﺖ بﻠ ﺗ � ﺠﺎد � ﻒ در ﺑﺮاﺑﺮﺟﻤﻊ ﻫﻢ ا � کﻠ ﮕﺮی اﺳﺖﮐﻪ در درون � ﮐﻨﺪ. آﺑﺮوﺷﺒﺢ د � گ � اﻓﺮاد زﻧﺪ ﮐﻨﺪ و ﺗﺮس از دﺳﺖ دادن آن بﻪ ﻋﺎﻣﻞ بﺎزدارﻧﺪە و ت ل � ﮐﻨ ﮐﻨﻨﺪە � ﻞ � زﻧﺎن ﺗبﺪ � ی رﻓﺘﺎرﻫﺎی اﺟﺘﻤﺎ ﺷﻮد. زﻧﺎن بﺎ اﺿﻄ � ﺮاب و بﺎر � گ � زﻧﺪ � ن ﺣ ی ن ﭼﻨن ی ﺳﻨﮕن ﺖ � ﺎری ازﻣﺤﺪود � ﺴ � ﮐﻨﻨﺪ و ی ﮐ ﻫﺎی � ﻪ پﺬﯾﺮﻧﺪ � ن و دروی ﮐﻨﻨﺪ ﻣﺘﺄﺛﺮ از اﯾﻦ ﻫﻨﺠﺎر اﺳﺖ. ﻣﺮدیﮐﻪ » آﺑﺮو « � ﺶ ﻧﺰد د � ﮕﺮان � ف ﺎی �� رﻓﺘﻪ اﺳﺖ ﺧﻮدش را ﻗ ن ﺎی �� ﮕﺮان ﻫﻢ اوﻗ � ﺑیﻨﺪ. در ﻧگﺎە د ای بﻪ ﺷﻤﺎر � ب ان � ن ﻋﻠﺖ ﺟ ی را از دﺳﺖ دادە اﺳﺖ. بﻪ ﻫﻤن � ن ﻣﻬ ی � ﺎ ﭼ �� رود ﮐﻪ ﮔ » ﺰی � آﺑﺮور « و ﻧﻤﺎدﯾﻦ بﻪ ﺷﻤﺎ � ﻣﺮگ اﺟﺘﻤﺎ � ﮐﻪ ﻧﻮ � ر ن ت رودﮐﺸن � ﮐ اﺳﺖﮐﻪ ﻋﺎﻣﻞ اﯾﻦ » ﻧﻨﮓ « اﯾﻦ � ت ، ﻫﻨﺠﺎرﻫﺎی ﺟﻤ اﺳﺖ. در ﻧﻈﺎم ﺳﻨی � اﺟﺎزە را بﻪ ﻣﺮد ﮕﺮی � دادﻧﺪﮐﻪ بﻪ ﻧﺎم دﻓﺎع ازﻧﺎﻣﻮسوآﺑﺮودﺳﺖ بﻪ ﻗﺘﻞ د ﺑﺰﻧﺪ ﺗﺎ آن � ﮔﻮﻧﻪﮐﻪﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪ ﻧﻨﮓ » � ب ﻧﺎﻣﻮ ی « ﺷ � بﺎ ﺧﻮن پﺎ ﻮد. آن ﭼﻪ � ب ﺗﻮان ﻇﻠﻢ و ی ﻣﻀﺎﻋﻒ ﺧﻮاﻧﺪ اﯾﻦ � رﺣ ن ﮐﻪ بﻪ او ﺗﺠﺎوز اﺳﺖﮐﻪ زی