ناموس

یﻫﺎ ﺟﻨبﻪ ق � ﺣﻘﻮ یﻫﺎ ﻗﺘﻞ � ﻧﺎﻣﻮ ﺮانﯾ در ا ٤۱ ﻢ � ﺗﺼﻤ بﺎ آن گ � ت ک ﺧﺎﻧﻮادە و زﻧﺪ � ی ی در اﻣﻮر ﻣﺸ � ﮔ ﻫﺎ اﺳﺖ. زﻧﺎن و ت ان � دﺧ » ﻧﺎﻣﻮس « ﻣﺮدان ﻣﺴﻠﻤﺎن � بﻪ ﺷﻤﺎر روﻧﺪ و » ﺧﺸﻮﻧﺖ ﻫﺎی � ﻧﺎﻣﻮ « � ﻪ � ﻢ ﺗﻮﺟ � ﺣﺎ � ش � ت و � ﺗﻮاﻧﺪ در ﭼﺎرﭼﻮب ﺿﻮابﻂ ﺣﻘﻮ ﺷﻮد. ﻫﻤﺎن ف بﺎ ﻗﺎﻧﻮی � � ﻃﻮرﮐﻪ اﺷﺎرە ﺷﺪ، ﺑﺮﺧﻮرد اﻧﻔﻌﺎ » ﻗﺘﻞ ﻫﺎی ﻧﺎﻣ � ﻮ « ﺴﺖ و � ﻧ � ﺖ ﺟﻤﻬﻮری اﺳﻼ � ﻤ � ﻣﺤﺪود بﻪ دوران ﺣﺎ � ﻓﺎ � ، در اﯾﺮان ﺸﻪ � ر � ﻫﺎی آن را ن ت ن ﻣن ی ﺗﻮان در ﻧﺨﺴﺘن ﻫﺎی ن ﻗﺎﻧﻮی ﺎﻓﺖ � ﮐﻪ در زﻣﺎن ﺐ ﺷﺪە اﺳﺖ. �� ﭘﻬﻠﻮی اول ﺗﺼ ن ﻗﺎﻧﻮن ﻣﺪون ﻣﺠﺎزات در اﯾﺮان در ﺑﻬﻤﻦ ی ﻧﺨﺴﺘن ۱۳۰۴ ، در زﻣﺎن رﺿﺎ ﺐ ﺷﺪە اﺳﺖ. در ﻣﺎدە �� ﺷﺎە، ﺗﺼ ی ۱۷۹ » � ﻗﺎﻧﻮن ﻣﺠﺎزات ﻋﻤﻮ « آﻣﺪە اﺳﺖ: » ﺎ � ، ﮏ ﻓﺮاش � ب در ﻫﺮگﺎە ﺷﻮﻫﺮی زن ﺧﻮد را بﺎ ﻣﺮد اﺟﻨی ن ﻟﻪ ن � ﮐﻪ بﻪ ﻣ � در ﺣﺎ ی وﺟﻮد در ﮏ ﻓﺮاش اﺳﺖ، ﻣﺸﺎﻫﺪە ﮐﻨﺪ و � ﺎ � ﻣﺮﺗﮑﺐ ﻗﺘﻞ از آن �� ض ب � ﺎ � ح � ﺟ ﺎ ﻫﺮ دو ﺷﻮد ﻣﻌﺎف از � ، ﻫﺎ ﺎ ﺧﻮاﻫﺮ ﺧﻮد را بﺎ � ت � ﻮر، دﺧ �� ﻖ ﻣ �� بﻪ ﻃ � ﻣﺠﺎزات اﺳﺖ. ﻫﺮگﺎە ﮐ ﻘﺖ ﻫﻢ ﻋﻼﻗﻪ � ب ﺑبﯿﻨﺪ، در ﺣﻘ ﻣﺮد اﺟﻨی ن آن ی ﺖ ﺑن � ی زوﺟ ﻫﺎ ﻧبﺎﺷ ﺪ، و ﮏ ﻣﺎە ﺗﺎ ﺷﺶ � ﻣﺮﺗﮑﺐ ﻗﺘﻞ ﺷﻮد از ب ﻣﺎە بﻪ ﺣبﺲ ﺗﺄدﯾی ﻣﺤﮑﻮ م ﺧﻮاﻫﺪ ض ب ﺷﻮد بﻪ � ﺎ � ح � ی اﯾﻦ ﻣﺎدە ﻣﺮﺗﮑﺐ ﺟ � ﺮ در ﻣﻮرد ﻗﺴﻤﺖ اﺧ � ﺷﺪ و ا ب از ﻫﺸﺖ روز ﺗﺎ دو ﻣﺎە ﻣﺤﮑﻮم ﺣبﺲ ﺗﺄدﯾی � . ﺷﻮد « ﺳﺎل � ﻗﺎﻧﻮن ﻣﺠﺎزات ﻋﻤﻮ ۱۳۰۴ ن ﺎ ﺑﺮادر زی � ، ﻋﻼوە ﺑﺮﺷﻮﻫﺮ، بﻪ پﺪر ت ﺷﺪە ﺑﻮد، اﺟﺎزە � ﮕﺮی ﻫﻤبﺴ � ﮐﻪ در ﺧﺎرج از روابﻂ ازدواج بﺎ ﻣﺮد د � ، داد ﺎ ﺧﻮاﻫﺮ � ت � بﺎﺷﻨﺪ، دﺧ � بﺪون آن ﮐﻪ ﻧﮕﺮان ﻣﺠﺎزات ﺧﺎ » � � ﺧﺎ « ﺧﻮد را بﮑﺸﺪ. ﻧﮑﺘﻪ ﺲ از اﻧﻘﻼب � ی ن ﺟﺰای ی ی ﺟﺎﻟﺐ اﯾﻦ اﺳﺖﮐﻪ در ﻗﻮاﻧن ۵۷ ﺎر � ، اﺧﺘ ﺎ � ت ﺷﺪە اﺳﺖ، از پﺪر � ﮕﺮی ﻫﻤبﺴ � ﮐﻪ بﺎ ﻣﺮد د � ن زن، در ﻫﻨگﺎ ت ﮐﺸن ﺟﻤﻬﻮری � ﺑﺮادر اوﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪ. بﻪ اﯾﻦ ﻣﻌﻨﺎ ﮐﻪ ﺑﺮ اﺳﺎس ﻣﻘﺮرات ﻓﻌ