ناموس

ﻧﺎﻣﻮس! ٦٦ � ﻧ � ﺎر ﻓﺮﻣﺎن � ﺲ بﻪ وزرای در � . ﮔﺬارد ن را رواﻧﻪ دﻫﺪﮐﻪ ﻫﺮ ﺷﺐ زی ی ﺲ ازکﺎم � بﺎرگﺎە اوﮐﻨﻨﺪ ﺗﺎ ،� ﺷبﺎﻧگﺎ � ی ی � ﮔ ف ﺷﺎﻫﺎﻧﻪ در ﺳﺤﺮگﺎە بﻪ ﻓﺮﻣﺎی ﺎدﻫﺎ � ﺎر ﻣﺮد در �� زن را ﮔﺮدن زﻧﻨﺪ. اﻣﺎ اﯾﻦ داﺳﺘﺎن بﻪ ﻧﺎم اﯾﻦ دو ﺷه ﻪ ﻗه � ﻧﻤﺎﻧﺪە بﻠ ن ﺧﺮدﻣﻨﺪ بﻪ ﻧﺎم ﺮﻣﺎن آن زی » ﺷهﺮزاد « و � ت � اﺳﺖ. دﺧ � ﺮ � ز ﻫﻤﺎن ﺷﺎە زﻣﺎن زن ت ﮐﻪ در اﻧﺘﻈﺎر او و ﻧﻮﺷی � از � ﺎ � ﮐﺶ! ﺷهﺮزاد بﺎ آ ﮕﺮ زﻧﺎن ﺷهﺮ اﺳﺖ و بﺎ ارادە � د ی � ﻧﻮﺷﺖ ﺷﻮم بﻪ ﻫﻤ � ی اﯾﻦ � ی ﺗﻐﯿ ﺷﺎە در � � ﺪن ﺷﺎە، از او � ﺲ از بﻪ کﺎم رﺳﺎﻧ � ، ﺪ. ﺷبﺎﻧگﺎە � آ اﻫﺪ ﮐﻪ ﺧﻮ ﺶ از آ � ﭘ ﺪار � نﮐﻪﮔﺮدن زدە ﺷﻮد، اﺟﺎزە دﻫﺪ ﺗﺎ بﺎ ﺧﻮاﻫﺮﮐﻮﭼﮏ ﺧﻮد د ت اﺳﺖ ﺧﻮاﻫﺮاﻧﻪ بﻪ ﻫﺮ ﺷﺐ، ﺗﺎ ﮐﻪ ﺮا ﻋﺎدی � ﺪ ز �� ﺶ ﻗﺼﻪ بﮕ � ﮐﻨﺪ و ﺑﺮا � ﺧﻮاﻫﺮک آرام بﻪ ﺧﻮاب رود. ﺷﺎە ﺧﻮاﻫﺶ او را اﺟﺎبﺖ ﮐﻨﺪ و بﻪ اﯾﻦ ﺐ � ﺗﺮﺗ » ﺎزاد � دﻧ « � ، ﺧﻮاﻫﺮﮐﻮﭼﮏ ﺷهﺮزاد، بﻪ بﺎرگﺎە ﺷﺎە ﺪ � آ وﺷهﺮزاد بﺎ اﯾﻦ ﺑه ﺎﻧﻪ ﻗﺼﻪ � ی آﻏﺎز ﮔﻮی � ﮐﻨﺪ. اﻣﺎ ﻗﺼﻪ ﻧﺎﺗﻤﺎم ﮔﺬارد و پ ﺎن آن � ﺎ � را بﻪ ﺷﺐ بﻌﺪ ﻣﻮﮐﻮل ﮐﻨﺪ و ﻟﺐ از داﺳﺘﺎن ﻓﺮو � ﺎر �� ﺑﻨﺪد! ﺷه ب ﻣﺸﺘﺎق و ی ن ﺷهﺮزاد ت ﺎن ﻗﺼﻪ، آن ﺷﺐ ازﮐﺸن � درآوردن از پﺎ � ﺗﺎب � ﺎز � ﻪ � زﻧﺪ ﺗﺎ ﻓﺮدا ﺷﺐ بﻘ ﺖ ﻫﺰارﺷ � ﺸﻨﻮد... اﯾﻦ وﺿﻌ � ی ﻗﺼﻪ را ﺐ ﮏ ﺷﺐ اد � و � اﻣﻪ ﺎبﺪ و ﺷﺎە � ﻔﺘﻪ � ﮕﺮ ﺷ � زﻣﺎن، ﮐﻪ ﺣﺎﻻ د یکﻼ ﺎن � م و ﺑ و ﻗﺼﻪ ی ﺷهﺮزاد ﺷﺪە، دﺳﺖ از زن ﮔﻮی � ش ﺑﺮ � ﮐ دارد و ﻫﺮ ﺷﺐ بﻪ ﻗﺼﻪ � ﻫﺎی او ﮔﻮش ﺳپﺎرد. اﯾﻦ ﻗﺼﻪ ی » ﻫﺰاراﻓﺴﺎن « ن ﻫﻤﺎن ﻌی � » ﻠﻪ � ﻠﻪ و ﻟ � اﻟﻒ ﻟ « ﺎ ﻫﻤﺎن � » ﮏ ﺷﺐ � ﻫﺰار و « ﻒ � اﺳﺖﮐﻪ ﻋبﺪاﻟﻠﻄ ﺗﺮﺟﻤﻪ � � ﻃﺴﻮ ب ی آن را از ﻋﺮی ە ﻋهﺪە �� بﻪ پﺎر دار ﺑﻮدە اﺳﺖ ! � ﺖ دوم )از ﭼهﻞ ﻃﻮ � ﺣکﺎ ( دﻫﮑﺪە ﺑﻮد درﻫﻨﺪ، بﻪ ﻧﺎم گ � ی ﺑﺰر » ﮐﻮﺧﺎدا .« � ی در آﻧﺠﺎ راﺳﺎی ﺴﺖ � ز کﺎ ﻧﺎم داﺷﺖ. زن بﺪکﺎرە ﺑﻮد و ﻓﺎﺳﻖ داﺷﺖ. � ﺶﮐﻪ دو � ﺎر ابﻠﻪ، بﺎ ز � ﺴ � ﻓﺎﺳﻖ ﺮدرﺧﺖ � ن ﺑﻮد و ز اش ﺑﺮﻫﻤی » ﻪ � ﺗﺎ � ﺒ � و « � ﻣﻼﻗﺎت ﺮدﻧﺪ. ﮐ