ناموس

اﻓﺴﺎﻧﻪ یﻫﺎ ی ﻏ � ی ﺗﻤﻨﺪ ٦۹ ب بﻪ آن ﻋﺮی » ﻋبﺪاﻟﻤﺎی « � � ﻨﺪ( بﻪ او ﺣﻤﻠﻪ �� ﮔ ﮐﻨﺪ و اﺳﺐ را ب ﻪ � ﺳﻤﺖ آب � ﮐﺸﺪ. اﺳﺐ � ی ون � رﻣﺪ و بﺎبﻠﻮوی را از آب ﺑ ﮐﺸﺪ و بﺎ � ﺷﺪت بﻪ ﺳﺎﺣﻞ رودﺧﺎﻧﻪ ﭘﺮت � ی ی بﺎبﻠﻮوی را � ّﺪ راﻣﺸ � ﮐﻨﺪ. ﺳ ی د � ﮔ و بﺎ � ﺧﻮد بﻪ ﺧﺎﻧﻪ � ﺑﺮد. در ﺧﺎﻧﻪ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺴﺎن � ﺷﻮد ﮐﻪ اﯾﻦ ﺣﯿﻮان/ ا � ﻣﺎدە اﺳﺖ. ﻟبﺎس زﻧﺎﻧﻪ بﻪ او ﭘﻮﺷﺎﻧﺪ و او را بﻪ کﺎر آرد ﮐﺮدن ﮔﻨﺪم � � گﻤﺎرد.. ﭼﻨﺪ روز � ﺸﺎن اﺣﻮال �� ــــﺞ ﭘ � ﮔﺬرد و پﺎبﻠﻮوی بﻪ ﺗﺪر ﺷﻮد ی بﺎ ﺻﺪای بﻠﻨﺪ بﺎ بﭽﻪ و در ﺗﻨهﺎی ﻫﺎی ﺧﻮد بﻪ ﻧﺎم ﻫﺎی » ی � ﺸ � « و » ی � ﻧﻈ « � ﺣﺮف � گ � ﺸﺎن دﻟﺘﻨ � زﻧﺪ و ﺑﺮا ﮐﻨﺪ. ﻫﻤﺎن زﻣﺎن، ﺷﻮﻫﺮ بﺎبﻠﻮوی بﻪ بﻪ ﮐﻨﺎر ﺗﻠﻤبﻪ � ﻫﻤﺮاە دو ﻓﺮزﻧﺪش ﭼﻨﺪ ﺷﺐ ﻣﺘﻮا ی آب )ﻣﮑﯿﻨﻪ( � ﺪ � آ � ش را ﺻﺪا � ب ﻫﻤ ﺎن ﻋﺮی � ﻦ و بﻪ ز �� ن ﺣ و بﺎ ﻟﺤی اﻧﺠﺎم، � . زﻧﺪ ﺧﺎﻧﻮادە ی ﺷﻮﻫﺮ و اﻧﺪوە بﺎبﻠﻮوی را ی ی ﮐﻪ ﻧﺎﺷﮑﯿبﺎی � ی ﺳﺎدات راﻣﺸ � ﺑی � ﻨﻨﺪ، بﺎبﻠﻮوی را بﻪ ﮐﻨﺎر ﻣﮑﯿﻨﻪ � ﺑﺮﻧﺪ و در آب رﻫﺎ ﮐ ﻨﻨﺪ. اﻣﺎ دﯾﺮی � ﻧ � ﮔﺬرد ﮐﻪ ﺧﻮنِ ﻗﺮﻣﺰی ﺑﺮروی آب ﺟﺎری ﺶ � ﺑیﻨﻨﺪ. بﺎبﻠﻮوی ﻧﺮ ز ی ت در رودﺧﺎﻧﻪ � ﻏ � ی ون ازﺧﺎﻧﻪ ﮔﺬراﻧﺪە ﺑﻮد، از � را، ﭼﻮن ﭼﻨﺪ روزی ﺑ ﮐﺸﺘﻪ ﺑﻮد. و اﯾﻦ ﻗﺼﻪ ض ب � ﺗﺎ اﻣﺮوز ﻫﻤﭽﻮن ی ت � ﺑﺮای درس ﻏ � اﻟﻤﺜ ﺎن ﻣﺮدم ﺧﻮزﺳﺘﺎن ﻣﻌﺮوف اﺳﺖ: � در ﻣ گ � وﻣﺮداﻧ » ﻪ � پﺎبﻠﻮوی ﻣﺎ ﻣﺎ و ﻣﺎ � ی ﺗﻤﻨﺪی � ب / درس ﻏ ی تﮐﺸﺘﻪ ی � ی ﻣﺮدش زﻏ ب ﻧﻞ ﻫﺸﺘﻪ ی « ١ ﺖ ﻗﺘﻞ � ﺣکﺎ � ﻫﺎی ﻧﺎﻣﻮ ــــﺦ ﻫﺮ ﻣﻠﺖ ﻣﻨﺒﻊ ﻻﯾﺰال داﺳﺘﺎن و اﻓﺴﺎﻧﻪ اﺳﺖ. اﻓﺰون ﺑﺮ آن، � ﺗﺎر ﻗﺼﻪ ﻫﺎ و اﻓﺴﺎﻧﻪ ﻪ � ن ﺑﺮ پﺎ ی � ﺎن ﻧ �� ﻫﺎی ﭘ ﻞ و آر � ﺗﺨ � ی دو ﻋﻨ ز وی ﻣﻠﻞ � ﺷکﻞ ب از ﻗﺼﻪ ن آﻣﺪە، ﺗﺮﮐﯿی ت ت ﮐﻪ در اﯾﻦ ﻣن ی د. ﭼهﺎر ﺣکﺎﯾی � ﮔ ﻫﺎی ١ . ی ت ﺷﻮﻫﺮش ﮐﺸﺘﻪ � پﺎبﻠﻮوی ﺑﺮای ﻏ ی ﺗﻤﻨﺪی ﺑﺮای ﻣﺎ و ﻣﺜﻞ ﻣﺎ � ﺷﺪ ﺗﺎ اﯾﻦ درس ﻏ بﺎﺷﺪ