ناموس

ﻧﺎﻣﻮس! ۷٤ ﻪ � ﺎر بﻪ ﻋﻨﻮان ﻃﻼ � ﮏ بﻪ در � ﺎ ﻧﺰد � ﺎری � ﺣﻀﻮر زﻧﺎن در داران دﻓﺎع از ت زﻧﺎن روﺷﻨﻔﮑﺮ ﻟﺠﻮﺟﺎﻧﻪ از ﺳﻮی ﻣﺮدان و ﺣی � ﺣﻘﻮق زﻧﺎن، ﻧگﺎ ﺠﺎد ﮐﺮدە ﺑﻮد. اﻓﺰون ﺑﺮ آن، زﻧﺎن ﻣﻨﺘﻘﺪ � ﺴبﺖ بﻪ ﺣﻘﻮق زﻧﺎن ا � ﺣ ی و اﻫﺪاف ﺳﺎزﻣﺎن � ی ﻣﺴﻠﻤﺎن، ﭘ � ﮑﻮﻣﺖ، اﻋﻢ از ﻣﺴﻠﻤﺎن و ﻏ ﻫﺎی ی ﻣبﺎرزات ﺿﺪ اﺳتبﺪاد ﺷﺪە ﺑﻮدﻧﺪ و ﺑﺮاﺑﺮی ﺣﻘﻮق � ﺧﻮد درﮔ � ﺎ � ﺳ ً ﻣﺴﺌﻠﻪ � زﻧﺎن اﺻﻮ ی آﻧﺎن ﻧﺒﻮد. ﺪە ﺷﺪ؟ � ﺖ رابﻌﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪ د � ﺖ ﺳﻮم، ﺣکﺎ � اﻣﺎ ﺣکﺎ ی ﺗﻤﻨﺪی ﺑﺮادر ﺷﺪ و آن گﻞ � آن ﺗﻦ ﮐﻪ آﻣﺎج ﺗﯿﻎ ﻏ واژە ﻫﺎی ﺷﻌﺮش ﮐ ﻪ ﺶ از � ﭘ ﺮ ﺷﺪ. �� ت ﻣﺮداﻧﻪ ﭘ ﺧﻮاﻧﺪە ﺷﺪن بﻪ ﻃﻮﻓﺎن ﺧﺸﻮﻧی ﻋﺸﻖ، ﮐﻪ ﺑﻦ ﻪ � ﻣﺎ � ﺖ بﻪ رابﻌﻪ ﮐﻪ �� اﺳﺖ ﻧ � ی ﺷﻌﺮﮐهﻦ ﻓﺎر رﺳﺪ ﻓﻘﻂ در ﺣﻮزە � ی ﻋﺮﻓﺎن ﻣﻮﺟﻪ ﺷﻤﺮدە ت بﻌﺪ از ﻗﺘﻞ ﻓﺠﯿﻊ ﺷﻮد. ﺣی او، ﺷﻌﺮا و ادبﺎی ﻫﻢ ی ، � ﺪ اﺑﻮاﻟﺨ � ﺸﺎﺑﻮری ﺗﺎ اﺑﻮﺳﻌ � ش، از ﻋﻄﺎر ﻧ � ﻋ ﻣﺘﻔﻖ ف او و اﻟﻘﻮل بﻪ ﻋﺸﻖِ ﻋﺮﻓﺎی ق � ﻧﻪ ﻋﺎﺷ بﮑﺘﺎش ﻧﺎ � اش ﺑﺮﻏﻼ م، � ﺷهﺎدت دﻫﻨﺪ. در ﻫﯿﭻ ﺴﺖ � ب ی از بﮑﺘﺎش ﻧ � ﮏ از ﻣﺘﻮن ﻣﺮﺗبﻂ، ﺧ � � ﻧ � و ﮐ ﺪن ﻣﻌﺸﻮق ﻣﻘﺘﻮل ﭼﻪ ﮐﺮد؟ رابﻌﻪ، ﻫﻢ بﻪ � داﻧﺪ ﮐﻪ بﺎ د ودە � ﺟﺴﻢ و ﻫﻢ بﻪ ﺟﺎن و ﻫﻢ بﻪ ن ﻗﺘﻞ ﺎی �� ﺶ ﻗ �� ﻫﺎی ﺧ ﻫﺎی ﻧﺎﻣﻮ � ف ﺷﺪ. رابﻌﻪ ﻫﻤﺎن ﮐﺮد ﮐﻪ اﺳﻼف اﯾﺮای اش ﮐﺮدە ﺑﻮ دﻧﺪ، ﮐﻪ ﺧﻮد از ﺳﻼﻟﻪ ە ﺑﻮد. ﻫﻤﺎن رودابﻪ � ی � ی رودابﻪ و ﺗهﻤﯿﻨﻪ و ﻣﻨ ب ای ﮐﻪ ی ﺗﺎبِ ﻋﺸﻖِ ﺨﺘﻪ از بﺎم � آو � ﺴﻮی � زال او را بﻪ ﻃﻨﺎبﮔ اش بﻪ ﺳﻮی ﺧﻮدﮐﺸﺎﻧﺪ. ﻫﻤﺎن �� ﺪﮐﻪ � ﮏ ﺷﺐ ﭼﻨﺎن بﻪ رﺳﺘﻢ ﻋﺸﻖ ورز � ﺗهﻤﯿﻨﻪ ﮐﻪ در ﺳﻤﻨگﺎن بﻪ ە، دﺧﺖ ا � ی � ﺎدگﺎر ﻣﺎﻧﺪ. ﻫﻤﺎن ﻣﻨ � ﭼﻮن ﺳهﺮاب از آن بﻪ ﺎب، ﮐﻪ � ﻓﺮاﺳ دﻟبﺎﺧﺘﻪ ﺗﺎ ﭼﺎەِ ﻣﺠﺎزات � ﺷﺎ � ن ، ﺷﺪ و از ﭼﺎدر ش ن، ﭘهﻠﻮان اﯾﺮای ی � ی ﺑ رﻫﺎ ﻧﮑﺮد. گ � دﻟﺪاد ﺖ ﭼهﺎرم ﮐﻪ ﻫﻤﺎن بﺎبﻠﻮوی ﻣﺎدە اﺳﺖﮐﻪ در ﺟﺪال بﺎ اﺳﺐ � و اﻣﺎ ﺣکﺎ � اﻓﮑﻨﺪە � ی از آب بﻪ ﺧﺎ � ّﺪی در راﻣﺸ � ﺳ ﺷﻮد و بﻪ ﺧﺪﻣﺘکﺎری در