ناموس

ﻧﺎﻣﻮس! ۸۰ ﻪ � ﻪ ﻻ � ﮔﺬﺷﺖ. در ﻻ ی داﺳﺘﺎن ﻫﺎی ﺳیﻨﻤﺎی اﯾﺮان، روابﻂ زن و ﻣﺮد بﺎ ﻣﺴﺌﻠﻪ ی ﻧﺎﻣﻮس ﮔﺮە ﺧﻮرد ﻠﻢ � ە اﺳﺖ. ﻓ » ﻫﺎﻣﻮن ) « ۱۳۶۸ ( ﺳﺎﺧﺘﻪ ی ﺲ از اﻧﻘﻼب بﻪ رابﻄﻪ � اﺳﺖ ﮐﻪ � ﻠ � ف ﻓ ی ی ، اوﻟن ﻮش ﻣهﺮﺟﻮی � دار ی ﻋﺎﺷﻘﺎﻧﻪ ب ازﻃبﻘﻪ � ی زو ش � ﺎ � ﺎ در واﻗﻊ بﻪ ﻓﺮو � ، ی ﻣﺘﻮﺳﻂ و روﺷﻨﻔﮑﺮ آن و ﺗﻼﻃﻢ � ﺖ ﻣﺮد � ﺷﺨﺼ � � ﻫﺎی رو از ﻣهﻢ �� ﭘﺮدازد. در ﻦ �� ﺗ ﺻﺤﻨﻪ �� از ﻣﺎﻧﺪگﺎرﺗ �� ﻠﻢ ﮐﻪ بﻪ � ﻫﺎی ﻓ ﻦ ﺻﺤﻨﻪ ﻫﺎی ﺳیﻨﻤﺎی اﯾﺮان ﺪ ﻫﺎﻣﻮن از پﻠﻪ � ﮐﻪ ﺣﻤ � ﻞ ﺷﺪە اﺳﺖ، درﺣﺎ � ﺗبﺪ ﻫﺎ و راﻫﺮوﻫﺎی وزارت � ت ی � دادﮔﺴ � ﺪ را � ﮔﺬرد، از دور ﺻﺪای ﻣهﺸ ﻢ ﮐﻪ بﻪ ﻣﺠﺮی �� ﺷﻨ � ﻗﺎﻧﻮن از ﻣﺸکﻼت و ﻣﻮاﻧﻊ ﻃﻼق ﺑﺮای زﻧﺎن گﻠﻪ ن از روی ی ن � ﮐﻨﺪ. دور � ﺪ رد � ﻣهﺸ ﺪ ﻫﺎﻣﻮن ﻣﺘﻤﺮﮐ � ﺎرە روی ﺣﻤ � ﺷﻮد، دو � ﺰ ﺷﻮد. او بﻪ ﺳ ﻤﺖ � � ی � ﻣ � ﺎد �� ﺪ و ﻓ � آ زﻧﺪ: » اﯾﻦ زن ﺣﻖ ﻣﻨﻪ، ﺳهﻢ ﻣﻨﻪ، ﻋﺸﻖ ﻣﻨﻪ، ﻃﻼق � ﻧ دم .« � ﻠﻢ � ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﻓ ﺮ بﮑﺸﺪﮐﻪ در �� ن ﻣﺴﺘﻘﻞ را بﻪ ﺗﺼ ﺧﻮاﻫﺪ زی ﺪ، زن � ف و ﻓﺮﻫﻨﮓ ﻣﺮدﺳﺎﻻر ﮔﺮﻓﺘﺎر ﺷﺪە اﺳﺖ اﻣﺎ ﻣهﺸ ی ﭼﻨگﺎل ﻗﻮاﻧن ن ﻣﻨﺪی ﮐﻪ در رابﻄﻪ � ﻫ � ﺴبﺘﺎ � ﺪ ﻫﺎﻣﻮن ﺷﺨﺼﯿ � اش بﺎ ﺣﻤ ﺴ � ت ﻫ ی ﮏ و � ت � ﻠﻢ بﻪ دل ﻣﺨﺎﻃﺐ ﻧ � ﺶ ﻓ � ب دارد، ﻫﻨگﺎم ﻧﻤﺎ ﻋﺼی ﺸیﻨﺪ و اﯾﻦ ﺣﻤ � ﺪ � ﮕﺮ او را � ن را ﮐﻪ د ﻫﺎﻣﻮن اﺳﺖ ﮐﻪ بﺎ اﯾﻨﮑﻪ بﺎ ﺣﺴﺎدت و ﺳﻤﺎﺟﺖ زی � دوﺳﺖ ﻧﺪارد رﻫﺎ ﻧ � ﺶ �� ﮐﻨﺪ و او را ﻣﺘﻌﻠﻖ بﻪ ﺧ داﻧﺪ، ﻫﻤﺬات � ﭘﻨﺪاری ﻣﺨﺎﻃﺐ را ﺑﺮ ن د. ی � اﻧﮕ ی در وﺳیﻨﺎی � ﺧ » ﺶ � ﻋﺮوس آ ) « ۱۳۷۸ ( بﻪﮔﻮﻧﻪ ﮕﺮی بﻪ ﻣﺴﺌﻠﻪ � ی د ی � ﻧﺎﻣﻮس ن ت ی ﺧﻮزﺳﺘﺎی � ﭘﺮدازد. اﺣﻼم، دﺧ بﺎ ﺧﺎﻧﻮادە � اﺳﺖﮐﻪ درﮐﻮد بﻪ ﺗهﺮان آﻣﺪە ﺶ � از اﺳﺘﺎدا �� ﺸﺠﻮ اﺳﺖ و بﺎ � ﻨﻮن دا � اﻧﺪ. او ﮐﻪ ا رابﻄﻪ ی ە � ﺪ بﺎ ﻓﺮﻫﻨﮓ ﻋﺸ � ای ﻋﺎﺷﻘﺎﻧﻪ دارد بﺎ ن د. ی � ای بﻪ ﺟﻨﮓ ﺑﺮﺧ � او بﺎ ﺪ ی ﺶﮐﻪ ﻫﯿﭻ آﺷﻨﺎی �� ﻋﻤ �� بﻪ اﺟبﺎر بﺎ ای بﺎ او ﻧﺪارد ازدواج ﮐﻨﺪ. اﺣﻼ م � ﺗﻤﺎم ﺗﻮان ﺧﻮد را بﻪ کﺎر ض � ﺶ بﻪ ﻫﯿﭻ وﺟﻪ را �� ﻋﻤ �� ی د اﻣﺎ � ﮔ � ﻧ ﺶ اﺳﺖ، �� ﻋﻤ �� اﺣﻼم و � ﻠﻢ، ﮐﻪ ﺷﺐ ﻋﺮو � ﺎن ﻓ � ﺷﻮد. در پﺎ ﺧﺎﻟﻪ � ی اﺣﻼم ﻣﺮد را بﻪ ﻗﺘﻞ ب رﺳﺎﻧﺪ و اﺣﻼم ﻫﻢ ی ب در ﭼﺎدری ﮐﻪ � ﺧ