در بارۀ اعدام

اﻋﺪام ﻧﮑﻦ ! � ﻧگﺎ بﻪ رﺳﺎﻟﻪ ی » ﺎرە � ﺗﺄﻣﻞ در ی ن ﻮﺗﯿﮔ ی ن « ١٢٩ � او اﺷﺎرە ﮐﻨﺪﮐﻪ ﺣﺎ ﻣﺠﺎزات اﻋﺪام اﻏﻠﺐ در دﻓﺎع از آن � ﺎن ﻣﻌﺎ � ﻣ � ﺻﺪا بﻠﻨﺪ ﻧ � ت ﺗﺮﺟﯿﺢ � ﺸ � ﮐﻨﻨﺪ و ﺳﮑﻮت را ﺑ ی از دﻫﻨﺪ: ﮔﻮی اﯾﻦ کﺎر ش م ﻫﻤﻪ � ش م دارﻧﺪ. اﻣﺎ اﯾﻦ � ﺴﺖ. � ی ﻣﺎﺟﺮا ﻧ ب ت � ﮐﻪ ﻫﻤﺎن ﻋ � ﺎ اﺳﺘﺪﻻل اﺻ � کﺎﻣﻮ در ﻣﻘﺎبﻞ ﻣﺪﻋﺎ آﻣﻮزی اﺳﺖ ﭼﻨ ﺪ � ﺑﺮ � گﺎم اﺳﺘﺪﻻ دارد: » ۱ ( اﺟﺘﻤﺎع ﺧﻮد بﻪ ﺟﻨب ب ت ﻪ � ی ﻋ آﻣﻮزی ایﮐﻪ � از آن دم زﻧﺪ بﺎور ﻧﺪارد؛ ۲ ﺴﺖﮐﻪ � در دﺳﺖ ﻧ � ﻞ و ﻣﺪر � ( ﻫﯿﭻ دﻟ ﻢ بﻪ ﻗﺘﻞ ﮔﺮﻓﺘﻪ از ﻋﻤﻞ � ﮏ ﻗﺎﺗﻞ را ﮐﻪ ﺗﺼﻤ � ت ﻣﺠﺎزات اﻋﺪام ﺣی ف ﻪ ﺑﺮﻋﮑﺲ ﺟﺎذبﻪ و اﻓﺴﻮن ﻗﺘﻞ را ﺑﺮای ﻫﺰاران ﺟﺎی � بﺎزداﺷﺘﻪ بﺎﺷﺪ بﻠ � ﺻﺪ ﭼﻨﺪان ﮐﻨﺪ؛ و ۳ ( از ﺟﻨبﻪ ﮕﺮ، ﻣﺠﺎزات اﻋﺪام � ﻫﺎی د ی ی � ﺗﺄﺛ ﻧﻔﺮت ﺶ � ﺎﻣﺪﻫﺎی آن ﻗﺎبﻞ ﭘ � ن ﮐﻨﻨﺪە داردﮐﻪ ﭘ ئ � بﺎر و ﻣﺸﻤ ن ﺑﯿی ﺴﺖ. � ﻧ « )ص ۲۰ ( » ﺎرە � ﺗﺄﻣﻞ در ن ی یﮔﯿﻮﺗن « در دوﻟﺖ وﺟﺎﻣﻌﻪ ﮏ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷ � ای دﻣﻮﮐﺮاﺗ ﺪە ﻢ � در ﺗﺼﻤ � ﮐﻪ اﻓکﺎر ﻋﻤﻮ ﻢ � ﺳﺎزی و ﺗﺼﻤ در ﺷکﻞ � ی ی، و ﻣﺸﺨﺼﺎ � ﮔ ﻞ اﺳﺖ ﮐﻪ کﺎﻣﻮ � ن دﻟ ی دارد. بﻪ ﻫﻤن � ش اﺳﺎ � دادن بﻪ ﻗﺎﻧﻮن، ﻧﻘ ﺖ ﺟﺎﻣﻌﻪ و در دل آن ﻣﺪاﻓﻌﺎن اﻋﺪام را ﻣﺨﺎﻃﺐ ﻗﺮار � ﻢ کﻠ � ﻣﺴﺘﻘ � ف ﮐﻪ بﻪ ﮔﻔﺘﻪ دﻫﺪ. ﻣﺨﺎﻃبﺎی ب ت � ﺴبﺖ بﻪ ادﻋﺎی ﻋ � ی او ﺧﻮد آﻣﻮزی ب اﻋﺪام ی ی ون ﺑﺮدە � ﺮا اﻋﺪام را از ﻣﻸ ﻋﺎم ﺑ � بﺎورﻧﺪ ز ن اﻧﺪ و از ﭼﺸﻢ ﻣﺮدﻣﺎی ی ﻧﺪ دورﮐﺮدە � ب ت بﮕ � ﺪ از آن ﻋ � ﮐﻪ بﺎ � اﻧﺪ و ﺎرە � ﮐﻮﺷﻨﺪﮐﻪ در ت ی آ � ن کﻤ ﻨﺪ. ﺟﺎﻣﻌﻪ �� ﺳﺨﻦ بﮕ ب ایﮐﻪ ی ﺸﺎن دادە اﺳﺖ، بﻪ � بﺎوری بﻪ اﯾﻦ ادﻋﺎ را � ﺎورد ارﺟﺎع � ن ﮐﻪ ﻗﺮار اﺳﺖ ﻧﻈﻢ ﺑ ﺰی ﻗﺎﻧﻮی �� اﻋﺪام ﻫﻤﭽﻮن ﺗﺠ دﻫﺪ. � کﺎﻣﻮ در ﻣﻘﺎبﻞ ﺑﺮ اﯾﻦ اﻧﮕﺸﺖ ﺪە � ﭽ � ﻌﺖ ﭘ � ﮔﺬارد ﮐﻪ ﻃﺒ ﺗ ﺮ از ﻗﺎﻧﻮن ت اﻧکﺎرﻧﺎپﺬﯾﺮ بﺎﺷﺪ اﻣﺎ اﯾﻦ ﺗﺮ ﺪ واﻗﻌﯿی � اﺳﺖ: ﺗﺮس از ﻣﺮگ ﺷﺎ س ﻫﺮ ﻮن � ﺸﺎﻧﺪن ﻋﻮاﻃﻒ ﮔﻮﻧﺎ � اﻧﺪازە ﻫﻢ ﮐﻪ ﺑﺰرگ ﻓﺮض ﺷﻮد ﺑﺮای ﻓﺮو � ﺎە � ف ﮐﻪ بﻪ ﻧﺎ � ف ، از ﺟﻤﻠﻪ ﻋﻮاﻃ ﺴﺎی � ا را بﻪ ارﺗک � ﺟﻮﺷﻨﺪ وﮐ ﺎب ﻗﺘﻞ � ﺴﺖ )ص � ف ﻧ � ﮐﺸﺎﻧﻨﺪ، کﺎ ۳۲ . (